22.05.64
เพราะเธอเป็นลูกสาวคนเดียวที่มีพ่อและแม่คอยเอาใจ
เธอจึงไม่เคยเรียนรู้วิธีการดูแลคนอื่น
ไม่เคยผ่านประสบการณ์ที่ต้องคิด เพื่อที่จะดูแลใคร

ตลอดเวลาที่โตมา เธอไม่คิดว่าสิ่งนี้เป็นปัญหา
จนเมื่อเธออยากดูแลใครสักคน โดยเฉพาะคนอย่างเขา

ในเริ่มต้นเธอมักจะใช้ประโยคคำถามง่ายๆ ที่เธอพอจะคิดได้
เหนื่อยไหม คือประโยคคำถามที่เธอถามเขาบ่อยๆ
ไม่เหนื่อย คือประโยคบอกเล่าที่เขาตอบเธอทุกครั้ง

หลังจากนั้น เด็กฝึกหัดดูแลอย่างเธอก็ไปต่อไม่เป็น
แม้เธอจะพยักหน้ารับคำตอบของเขา
แต่เธออยากให้เขาตอบว่าเหนื่อยบ้าง 

เหนื่อยหน่อยนะ เธอจะได้มีโอกาสดูแลเขาบ้าง

ในเวลาต่อมาเธอมักจะเลือกเดาจากสีหน้าและสถานการณ์
เศร้าไหม เสียใจรึเปล่า โกรธเหรอ
ผิดหวังไหม น้อยใจใครมา ไม่พอใจตรงไหน
เบื่อรึเปล่า อยากได้อะไรไหม ฯลฯ

ครั้งที่เขาตอบรับ เธอจะแอบดีใจอยู่ข้างใน
ส่วนครั้งที่เขาไม่ยอมรับ (ใจร้าย) 
เธอก็ได้แต่ปลอบใจตัวเอง
เพราะเธอเป็นเด็กฝึกหัดดูแลเขา

'เธอเขียนเพื่อเขา'
(Based on a true story.)