?????? : Cotton Candy 702 

 ° Characters ° 

Jake — เจค

Sunghoon — ฮุน

.

.

แมว (n.) = สิ่งมีชีวิตที่รักความสะอาด แต่ไม่ชอบการอาบน้ำเป็นชีวิตจิตใจ

. 

19:08

“อ้าว กลับมาแล้วเหรอฮุน”

ผมละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ และหันมาทักทายคนที่เพิ่งกลับมาถึงห้องพัก

“อือ”

อีกฝ่ายเอ่ยตอบสั้นๆ ก่อนจะโยนกระเป๋าเป้คู่ใจไว้ที่พื้น และทิ้งตัวลงบนผ้านวมสีฟ้าที่อยู่ตรงหน้า

“แล้วนี่กินข้าวมายัง?”

“…”

ไร้เสียงเอ่ยตอบตามคาด

ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินตรงไปยังเตียงเดี่ยวที่อยู่ติดกับเตียงของผม และค่อยๆทิ้งตัวลงข้างๆ  ก้อนฮู้ดดี้สีเทาที่เอาแต่นอนกอดผ้านวมอยู่แบบนั้นตั้งแต่เจ้าตัวกลับมาถึง

“กินอะไรมาหรือยังครับ?”

ผมสะกิดเรียก​ แฟน​ ของตัวเองสองสามครั้ง แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นมาคุยกันเลยแม้แต่น้อย

จังหวะที่ผมกำลังจะลุกขึ้น เพื่อเดินกลับไปที่โต๊ะทำรายงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จ สัมผัสของใครบางคนกลับรั้งข้อมือของผมเอาไว้ เมื่อหันกลับไปมอง สายตาที่คุ้นเคยก็ทำให้ผมยอมนั่งลงโดยไม่มีข้อแม้ใด—สายตาอ้อนของเจ้าแมว ที่ผมไม่เคยเอาชนะได้เลยสักครั้ง

“วันนี้เหนื่อยมากเลยอ่ะ แบบซ้อมไปตั้งกี่รอบก็ไม่รู้ ซ้อมเสร็จก็ต้องเดินขึ้นๆลงๆไปช่วยยกของอีก...”

เจ้าแมวพลิกตัวหันหน้ามาผม เพื่อจะเล่าเรื่องราวที่เจอในวันนี้ให้กันและกันฟัง เพราะผมเพิ่งกลับมาจากค่ายดูงาน​ ทำให้มีหลายอย่างที่อยากเล่าให้ฟังตลอดสามวันที่ไม่ได้เจอกัน

​ส่วนผมเองก็ทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดีเหมือนในทุกวัน 

บ่อยครั้งที่ผมมักจะเผลอมองใบหน้าของอีกฝ่าย เวลาที่เขากำลังเล่าอะไรสักอย่างให้ฟัง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรอยยิ้มที่ทำให้ยิ้มตาม 

หรือท่าทางที่ดูน่าเอ็นดูพวกนั้นกันแน่ 

แต่ที่รู้คือผมชอบแววตาที่จริงใจของฮุนมากที่สุด​ และชอบเป็นพิเศษเวลาที่เราทั้งคู่

เมื่อฮุนเล่าจบ ก็ถึงตาที่ผมจะต้องเล่าเกี่ยวกับวันนี้ของตัวเองให้อีกฝ่ายฟังบ้าง

แม้ว่าบางช่วงเวลานั้นเรียบง่าย​และไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ฮุนก็ยังตั้งใจฟังทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของผม พร้อมกับรอยยิ้มแก้มบุ๋มที่เป็นเอกลักษณ์​ของเจ้าตัว

ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่คนตรงนี้เขยิบเข้ามาใกล้และทำจมูกฟุดฟิดเหมือนกำลังดมกลิ่นอะไรสักอย่าง

"หืม​ กลิ่นอะไรอ่ะ​ เธอฉีดน้ำหอมก่อนนอนด้วยเหรอ?" 

"อ๋อ​ ไม่ใช่น้ำหอมหรอก​ กลิ่นสบู่ขวดใหม่ที่ซื้อมาอ่ะ" 

ผมเอ่ยตอบ​ แต่เจ้าแมวช่างสงสัยก็ยังไม่หยุดสำรวจกลิ่นใหม่บนเสื้อของผม

ดมตรงโน้นที​ ตรงนี้ที เสร็จแล้วก็หันมาย่นจมูกใส่ผม​ จนผมหลุดขำให้กับท่าทางที่ไม่ได้เห็นได้บ่อยๆของแฟนตัวเอง

ระหว่างที่ผมกำลังนั่งอมยิ้มอยู่​ จู่ๆแมวจอมซนที่นอนหนุนตักของผมอยู่​ ก็ยืดตัวขึ้น​ วางมือทั้งสองข้างลงบนที่ไหล่ด้านขวา​ของผม​และทิ้งน้ำหนักลงไปเล็กน้อย เพื่อให้ใบหน้าของเราอยู่ในระดับเดียวกัน​ ก่อนจมูกรั้นจะแตะลงบนแก้มขวาของผม​ และสูดดมกลิ่นหอมเบาๆ​ โดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัว

ผมสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความตกใจ​ และยกแขนขึ้นมาปิดปากด้วยความเขินอายไม่ต่างจากคนที่กลับลงไปนอนหนุนตักของผมตามเดิม

"อยู่ๆ​ มาหอมกันทำไมเนี่ย"

"ก็..แค่อยากรู้ว่าสบู่หอมจริงหรือเปล่า..."

ผมนึกสนุก​ อยากแกล้งกลับบ้าง​ จึงโน้มหน้าลงจนสายตาของผมประสานกับดวงตาคู่สวย​ของคนขี้แกล้ง

"แล้วสรุป​​ ​หอม​จริง​ มั้ยครับแมว?" 

"อือ"

คนถูกตอบสั้นๆ​ 

ก่อนจะจะอมยิ้มและเบือนหน้าหนี​​เล็กน้อย

"รู้มั้ยว่าเป็นกลิ่นอะไร​"

ฮุนนิ่งคิดชั่วครู่​ ก่อนจะสายหน่าแทนคำตอบ

"กลิ่นที่เจคชอบมากที่สุดไง​ นึกออกมั้ย" 

"กลิ่นขนม?" 

ผมส่ายหน้า

"กลิ่นซีตรัส?" 

"หอมกว่านั้นอีก"

เจ้าแมวยู่หน้าใส่ผมอีกครั้ง​ ผมอาศัยจังหวะนี้โน้มตัวลงช้าๆ พร้อมใช้มือขวาเลื่อนฮู้ดที่คลุมศีรษะ​ของอีกฝ่ายออกอย่างเบามือ​ ก่อนจะดมกลิ่นหอมอ่อนๆที่บนเส้นผมสีน้ำตาลสองสามครั้ง​ 

"กลิ่นพีช​ ต่างหากล่ะ​ หอมที่สุดแล้ว" 

ฮุนดึงฮู้ดกลับไปคลุมศีรษะ​และใบหน้าของตัวเอง​ แต่อาการเขินแล้วแก้มขึ้นสีของอีกฝ่ายนั่นปิดไม่มิด​ 

"ยังไม่ได้สระผม มาดมทำไมเนี่ย" 

"ก็ไปสระผมสิ" 

"ดึกๆค่อยอาบ​ได้มั้ย​ ขี้เกียจอ่ะ" 

"หรือว่า...อยากให้เจคหอมอีกรอบ"

อีกฝ่ายรีบลุกจากเตียงทันที​ ปากก็บ่นงุบงิบไปด้วย

"พอ! ​พอเลยๆ​ ไม่เอาแล้ว​ ไม่ให้ดมแล้ว" 

ผมหัวเราะอย่างมีความสุข​ ที่แกล้งอีกฝ่าย

จนเสียอาการ

"ไม่หอมแล้วค้าบบ​ แมวเน่า​ ​" 

"ไปอาบน้ำละ​ หมาเน่า! "

.

.

.

แมว (n.) = สิ่งมีชีวิตที่รักความสะอาด แต่ไม่ชอบการอาบน้ำเป็นชีวิตจิตใจ​

 [End]​