ทันทีที่รู้ว่าควอนมินอายังมีชีวิตอยู่เหล่าตำรวจได้พากันมารุมล้อมตัวเธอกันจนวุ่นวาย นักสืบคิมเองก็เอาแต่ถามเธอว่าเห็นคนร้ายหรือเปล่า และในตอนนั้นเองผู้หมวดฮันได้พูดประโยคนึงที่ทำให้เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา...
'เธอลืมตาขึ้นมาเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไม่ใช่ช่วยเราจับคนร้าย'
ประโยคนี้ของผู้หมวดฮันทำให้เราได้ฉุกคิดขึ้นมาได้ค่ะว่า ท่ามกลางความวุ่นวายและกดดันของปัญหา คนเราก็ย่อมทำทุกอย่างที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุดเพื่อจะแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น จนบางครั้งเราก็หลงลืมอะไรบางอย่างไป เหมือนกับตำรวจในเรื่องที่ตั้งใจพุ่งเป้าหมายเพื่อสืบหาตัวคนร้าย ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่ตำรวจจะมองควอนมินอาที่เป็นไปได้ว่าจะเห็นหน้าคนร้ายเป็นกุญแจสำคัญของการไขคดีนี้ และต้องการคำตอบต่าง ๆ จากเธอ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ชีวิตของควอนมินอาก็คงไม่ต่างอะไรจากการเป็นเพียงแค่หลักฐานชิ้นหนึ่งเท่านั้นเอง
คำพูดของผู้หมวดฮันเหมือนกับการเรียกคืนความเป็นคนของควอนมินอาให้กลับมาอีกครั้ง แสดงให้เห็นว่าเธอเองก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่เกิดมาเพื่อมีชีวิตที่เป็นของเธอเอง ไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อจุดประสงค์ใด จุดประสงค์หนึ่งของใครบางคน และความหนักแน่นของมุมมองนี้ถูกเพิ่มพลังขึ้นอีกในฉากถัดมา
'ผมจะช่วยเธอเต็มที่ครับ ไม่ว่าจะเป็นพยานหรือไม่'
ที่โรงพยาบาลผู้หมวดฮันได้ขอร้องคุณหมอให้ช่วยรักษาชีวิตของมินอาไว้ให้ได้ โดยให้เหตุผลว่าเธอเป็นพยานเพียงคนเดียวที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและจำเป็นต่อการสืบสวนคดี แต่คำตอบของคุณหมอที่ตอบกลับมาก็ยิ่งทำให้เราได้เห็นว่า ชีวิตของคน คนหนึ่งนั้นมีคุณค่าในตัวเองมากพอที่จะรักษาไว้และมีชีวิตต่อไปเพื่อตนเอง ไม่ใช่เพียงเพราะเป็นความต้องการของใคร และไม่ว่าจะจำเป็นหรือไม่เธอก็สมควรที่จะได้รับการช่วยชีวิต ผู้หมวดฮันเองเมื่อฟังประโยคนี้แล้วก็ถึงกับต้องทวนประโยคนั้นอีกครั้งหนึ่งเลยทีเดียว
และนี่ก็เป็นฉากที่เราประทับในซีซั่นนี้ค่ะ เรียกได้ว่ากินใจที่สุดของซีซั่นนี้เลยก็ว่าได้ ซึ่งมันก็ได้ให้ข้อคิดกับเรามากเลยเหมือนกันนะคะ
ในความเป็นจริงแล้วหลาย ๆ ครั้งคุณค่าชีวิตของคน คนหนึ่งก็มักจะถูกลดทอนลงและถูกมองข้ามอยู่บ่อยครั้ง จนเกิดเป็นความเหลื่อมล้ำเกิดขึ้นในสังคม หรือทำให้เกิดการปฏิบัติต่อกันอย่างที่ไม่ควรจะเป็น หรือบางทีก็เป็นเราเองนี่แหละที่เป็นคนลดคุณค่าเหล่านั้นด้วยสายตาและความคิดของเราเอง ฉากที่ยกมาทำให้เราคิดได้ว่าคนเรานั้นไม่ได้เป็นของใคร แล้วก็ไม่มีใครที่เป็นของเรา ทุกคนควรได้รับการมองและปฏิบัติอย่างเท่าเทียม และตระหนักถึงคุณค่าของทุกชีวิตเสมอ
และสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันเลย คือ เราเองนั้นก็ยืนหยัดเพื่อตัวของตัวเราเองและอย่าปล่อยให้ใครมาทำร้ายเราได้ เหมือนกับประโยคของผู้หมวดฮันที่ทิ้งท้ายไว้ก่อนจะตัดจบฉากนี้ไปว่า...
'เธอต้องรอดนะ อย่าให้เขาเอาชนะเธอได้ เธอคงกลัวมาก มันเลวร้ายมากเลย อย่าให้นั่นเป็นความทรงจำสุดท้ายบนโลกนี้ของเธอ..'
และนี่ก็เป็นความรู็สึกของเราที่อยากแบ่งปันให้กับทุกคนหลังจากที่ได้ดูซีรีย์เรื่องนี้ และถ้าหากใครมีความคิดเห็นหรือมีแนวคิดที่อยากแลกเปลี่ยนกันเราก็ยินดีมาก ๆ เลยค่ะ จะดีใจมาก ๆ เลยถ้าได้พูดคุยกับคนที่ดูเรื่องนี้เหมือนกัน
กับการเขียนครั้งแรกนี้อาจจะเขียนแปลก ๆ ไปบ้าง หรือมีส่วนที่เขียนงง ๆ บ้างก็ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะTT ถ้ามีครั้งหน้าอีกเราจะปรับปรุงฝีมือของตัวเองให้ดีขึ้นนะคะ ฝากตัวด้วยนะคะ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in