แต่ตอนนี้ผมเป็นศพไปแล้ว เนื่องจากพ่ายศึกกับศาสตร์เคมี

เอาจริง ๆ ผมใช้เวลาเตรียมรบอยู่สี่วัน 

รู้เพียงแค่ทฤษฎีการใช้อาวุธ แต่ทหารที่ไม่เคยใช้อาวุธ

โอกาสที่จะพ่ายแพ้ต่อศึกนั้นย่อมสูงเป็นธรรมดา

ตอนนี้สงครามกลางภาคก็จบลงไปแล้ว

นับว่าสาหัสพอสมควร

โดยเฉพาะ ศาสตร์วิทยาศาสตร์แห่งฟิสกส์

เอาแอปเปิ้ลมาถวายก็ไม่ช่วย

หากไม่มีแรงใจพาสังขารไปยังห้องเรียน

เป็นวิชาที่ต้องตื่นเช้ามาก

ผมล้มเหลวโดยสิ้นเชิงกับวิชานี้

และเมื่อผมได้พักผ่อนกับเพื่อนร่วมสาขา

โดยการไปกระโดดจ่อม ๆ ในน้ำเย็น ๆ ฟังเสียงน้ำตก

ก็นับเป็นการชาร์จแบตที่ะดีมากจนไม่คิดว่าผลลัพธ์มันจะน่าทึ่ง

ยังมีอีกสงครามที่รออยู่ คือสงครามใหญ่แห่งการสอบปลายภาค

ณ ตอนนี้ก็มีสงครามย่อยกลางเมืองของศาสตร์วิชาต่าง ๆ อยู่เป็นระรอก ๆ 

ถือว่ายังใช้ดาบคาตานะสู้ได้อย่างสูสีโดยไม่จำเป็นต้องใช้ปืนพกแต่อย่างใด

นั่นก็แล้วแต่สนามรบว่า อาวุธกลางเป็นอะไรและความโหดอยู่ระดับอาวุธไหน

อย่างผมถ้าเป็นเกมผับจี นับว่าเป็นมือปืนพกที่ติดหนึ่งในสิบมาแล้ว

อาวุธที่น่ากลัวอย่าไรเฟิลเนี่ย ก็คงต้องใช้เวลาฝึกฝนหน่อย

เอาล่ะ ว่าที่วิศวกรอย่างผม ควรจะมีความรู้อื่นสอดแทรกไปอีก

และจะดีกว่ามาก ถ้าสมุดคู่มือชีวิตของผมนั้นสมบูรณ์และสามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ