การที่ใครสักคนกลายเป็นแรงบันดาลใจให้เราได้มันเป็นสิ่งพิเศษ...

เมื่อปีที่แล้ว ได้รู้จักคนคนหนึ่งจากรายการเพลงยอดฮิตรายการหนึ่ง รายการที่ทุกคนใส่หน้ากากปิดบังตัวตนแล้วมาทำในสิ่งที่อยากทำ นั่นคือการร้องเพลง ได้ยินเสียงเพลงจากเขาครั้งแรก เราร้องว๊าวออกมาเลย น้ำเสียงดุดันแต่ฟังติดหูทำให้เพลงที่เราไม่เคยรู้จักเลยน่าสนใจขึ้นมา

ทุกรอบที่เขาเข้าแข่งขันเรารีบกลับบ้านมาดูตลอด แอบเอาใจช่วยอยู่เงียบๆ จนกระทั่งถึงรอบสุดท้าย รอบที่เราจะได้รู้เสียทีว่าคนใต้หน้ากากเป็นใคร

ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าชื่อนี้จะกลายเป็นสิ่งพิเศษให้กับเราในเวลาต่อมา

เคยเข้าใจมาตลอดว่าคนที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นได้จะต้องมีความเกี่ยวข้องกันไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง เป็นต้นว่าทำอาชีพเดียวกัน หรือมีวิถีชีวิตที่คล้ายคลึงกัน นึกแปลกใจเหมือนกันว่าคนคนนี้มีอะไรพิเศษนัก ถึงได้หักล้างความเชื่อที่ว่าลงได้อย่างราบคาบ

ถ้าถามว่าทำไมถึงชื่นชมเขานัก คำตอบแรกที่คิดได้คือเขาเป็นคนเก่ง ความเก่งของเขามาจากทั้งพรสวรรค์และความพยายาม และที่สำคัญเขารักในสิ่งที่ทำ

แล้วเขากลายมาเป็นแรงบันดาลใจให้เราได้อย่างไร?

เป็นเรื่องประหลาดอีกอย่างหนึ่งที่ค้นพบ เพราะเขาเพียงแค่ทำในสิ่งที่เขารักเท่านั้น แต่ความพยายามอย่างไม่หยุดยั้งของเขาเหมือนจุดประกายบางอย่างให้เราได้ ราวกับเขาส่งเชื้อเพลิงอย่างดีมาให้ ทำให้ไฟที่กำลังจะมอดดับลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เราได้รับพลังบางอย่างจากเขา พลังในด้านที่ดี ที่จะทำให้เราเอามาใช้เป็นแรงขับสำหรับการค้นหาตัวเอง

เขาเหมือนเป็นครูสอนวิชาชีวิต เขานำเสนอวิธีการมองโลกในแบบที่เราไม่เคยเจอมาก่อน จากที่เคยมองว่าโลกนี้มันโหดร้ายและเย็นชา เราก็รู้วิธีที่จะใช้ชีวิตอยู่อย่างเข้าใจมากขึ้น

การเรียนรู้จากคนที่ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง มันทำให้เราเก่ง

และที่สำคัญเรามีความสุขมากขึ้นที่ได้รู้จักเขา...