Day-4 : fire

wooseok x dohyon 

“So you wanna play with fire?

You gotta watch out before you get burned”

“คุณฉัตรหรือเปล่าครับ?”

เป็นอีกครั้งที่ชินณภัทรจะถูกทักผิดเป็นฉัตรปกรณ์ผู้เป็นน้องชายฝาแฝดที่แสนสุภาพและนุ่มนิ่มของตัวเองชินณภัทรปรายตามองคนที่เอ่ยทักด้วยสายตาเรียบนิ่ง ระคนสงสัยว่าคนเบื้องหน้ากำลังจะเข้าหาน้องชายของเขาด้วยวิธีใดแม้จะรำคาญใจเล็กน้อย แต่มีคนทักผิดมาจีบน้องชายตัวเองบ่อยเข้าทุกวัน ตัวเขาเองก็เริ่มสนุกที่จะสังเกตวิธีที่ผู้คนจะเข้าหาใครสักคนเพื่อจีบ

อยากรู้เหมือนกันว่าจะครีเอทวิธีจีบได้ขนาดไหน

“คือผมชื่อเดย์นะครับไม่แน่ใจว่าคุณฉัตรจำได้หรือเปล่าที่เราเคยสลับกระเป๋ากันน่ะครับ”

ชินนภัทรแทบจะหลุดขำใส่หน้าอีกฝ่ายที่ใช้มุกคร่ำครึโบราณในการเข้าหาน้องชายเขาแบบนี้ขอโทษเถอะ มุกเก่าแก่ขนาดนี้ไม่ควรที่จะนำมาจีบใครแล้วหรือเปล่า? คลาสสิคดีแท้

“ผมอยากมาขอบคุณอีกครั้งน่ะครับที่วันนั้นคุณฉัตรติดต่อมาคืน”

คร่ำครึสุดๆ

ชินณภัทรลอบสังเกตใบหน้าและรูปร่างของคนตรงหน้าอย่างนึกสนใจร่างสูงโปร่งราวกับเป็นนายแบบที่หลุดออกมาจากนิตยสารแต่กลับมีใบหน้าจิ้มลิ้มราวเด็กมัธยมปลายก็ไม่ปาน ท่าทางสุภาพและมีผิวพรรณขาวละเอียดคล้ายจะเป็นลูกคุณหนูมาจากไหน

น่าสนใจ.. น่าสนใจจริงๆ

ผู้ล่าในคราบผู้ถูกล่ายกยิ้มอย่างพึงพอใจ

“เดย์?”

“เหมือนผมจะทักผิดคนนะครับ ขอแนะนำตัวเองใหม่อีกครั้งดีกว่าผมเดย์ ทิวา จินตนากุลครับ”

ได้ยินนามสกุลของอีกฝ่ายที่เป็นถึงนามสกุลดังหลุดออกมาแล้วชินณภัทรก็คลี่ยิ้มร้าย

ต้องทดสอบศีลธรรมในใจสักหน่อยแฮะ

“ผมมีแฟนแล้วนะครับ”

ว่าพลางสังเกตอีกฝ่ายอย่างสนใจอาจเพราะสายตาของเขาในตอนนี้แพรวพราวเกินงามเกินกว่าที่จะเป็นสายตาที่ฉัตรปกรณ์ใช้มองใครในยามปกติ ทิวาถึงแย้มรอยยิ้มออกมา

เหมือนเด็กจริงๆ

อายุถึง 18หรือยังวะนั่น

“พูดจาอะไรหยาบคายจังครับ”

แม้จะพูดจาเหน็บแหนมเขาแต่ใบหน้าจิ้มลิ้มของคนตรงหน้ายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม ชินณภัทรดุนลิ้นอย่างชอบใจสายตาคมกริบมองบุคคลเบื้องหน้าราวกับผู้ล่าเจอเหยื่อที่น่าสนใจมาถึงขั้นนี้แล้วเขาคงไม่ต้องไปทดสอบจิตใจอะไรแล้วกระมัง

“ชินณภัทรครับ”

“กว่าจะยอมบอกชื่อนะครับ”

ทิวาว่าแล้วทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ข้างๆกัน

“กลัวคุณอายครับที่ทักคนผิด”

อีกฝ่ายยิ้ม

“ทักผิดก็ไม่เป็นไรครับยังไงปลายทางก็ไม่ต่างกัน”

คำพูดที่แฝงนัยบางอย่างจากปากของทิวาจินตนากุล ทำให้ชินณภัทรถึงกับต้องผิวปากออกมาอย่างนึกชอบใจ ทายาทของจินตนากุลน่าสนใจมากกว่าที่คิดไว้จริงๆเขาคิดอย่างกระเหี้ยนกระหือรือว่าเป็นตายอย่างไรคืนนี้เขากับทิวาต้องไปต่อด้วยกันจนเช้าให้ได้

“ผมไม่เหมือนฉัตรหรอกนะครับ”

ว่าแล้วก็สบสายตาเหยื่อชั้นดีเบื้องหน้าเพื่อย้ำให้อีกฝ่ายทราบว่าเขา‘เตือน’ แล้ว

“นอกจากหน้าตาก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรคล้ายกันอยู่แล้วครับ”

ชินณภัทรหัวเราะอย่างชอบใจ

น่าสนใจจริงๆ

“เล่นกับไฟ.. ระวังจะโดนเผานะครับ”

ทิวายิ้มพลางเคลื่อนหน้าเขามาใกล้ประหนึ่งว่ากำลังท้าทายคำพูดของเขา

 “ก็ไม่ได้กลัวนี่ครับ”

ช่างอวดดีจริงๆ..

เมื่อน้ำมันพบเชื้อเพลิงชั้นดีเพลิงราคะจึงลุกโหมอย่างรวดเร็ว ชินณภัทรไม่ใช่บุคคลประเภทที่จะรีรอหรือทำให้เวลาเปล่าไปอย่าไร้ประโยชน์เพราะเวทนาเหยื่อของตัวเองดังนั้นเขาจึงไม่คิดยับยั้งสัญชาติญาณสัตว์ป่าของตัวเองอีกต่อไปเมื่อเหยื่อเต็มใจให้คาบไปกินถึงเพียงนี้ ผู้ล่าอย่างเขาก็ไม่โง่พอที่จะปล่อยให้อีกฝ่ายหลุดมือไปง่ายๆ

การไล่ล่าระหว่างเขาและทิวาได้เริ่มต้นขึ้น

ระหว่างสองเราเปรียบเหมือนการไล่ล่าที่ต้องใช้ชั้นเชิงและหยั่งเชิงฝ่ายตรงข้าม แม้ทิวาจะให้ความรู้สึกเหมือนผู้เจนสนามมากแค่ไหนก็ตามแต่สำหรับเขาแล้วก็ไม่ต่างจากเด็กที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมชินณภัทรไม่ทำให้เหยื่อหวาดกลัวอยู่แล้ว กลยุทธ์ของเขาคือการหลอกล่อให้เหยื่อตายใจเมื่อถึงเวลาตะครุบเหยื่อก็จะไม่มีใครหน้าไหนหลุดพ้นเงื้อมมือของเขาต่อให้ดิ้นอย่างไรก็คงไม่หลุด และเขาก็จะได้เป็นฝ่ายคุมชัยชนะในการครั้งนี้

อ้อ โลกเรามันก็โหดร้ายอย่างนี้ละนะ

คิดจะเล่นกับไฟก็ต้องระวังตัวไว้ให้ดี

เพราะไฟอย่างเขาจะกลืนกินจนไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่าน

ทุกพื้นที่สองเรากอดเกี่ยวรั้งรัดเปรียบเสมือนสนามรบที่ต่างฝ่ายต่างปะทะเป็นดั่งศึกที่ไม่มีใครยอมถอยมีแต่การรุกเข้าหากันเพื่อหาผู้ชนะจากสงครามรักในคืนนี้และเขาเท่านั้นที่ต้องเป็นผู้ชนะ

“หน้าแดงขนาดนี้..เหมือนคุณจะต้องยอมให้ผมนะ?”

ทิวาว่าเสียงพร่า เหงื่อที่พราวระยับปนกับน้ำหอมบนร่างขาวนุ่มนิ่มเป็นเหมือนไอเท็มลับที่อีกฝ่ายใช้จู่โจมเขาให้มัวเมากับกลิ่นหอมที่กำจายบริเวณแอ่งชีพจรที่ยิ่งสูดดมมากเท่าไหร่ก็ยิ่งโลภอยากจะได้กลิ่นนี้ทั้งวันไม่ยอมห่างไปไหน

หลอกล่อให้เหยื่อตายใจพอแล้ว..ก็ถึงเวลา “ตะครุบ” เหยื่อให้สิ้นใจ

ชินณภัทรยกยิ้ม

“ยังมีเวลาอีกทั้งคืนครับ..อย่าเพิ่งด่วนสรุปไป”

ผู้ล่าอย่างเขาจะไม่มีวันกลายเป็นผู้ถูกล่า

และเขาจะยื่นอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร

ทิวา จินตนากุล..

เหยื่อที่ดีที่สุดในคืนนี้

.

.

“คุณรู้ไหมว่าผมเพิ่งจะลองทำอะไรแบบนี้ครั้งแรก”

อีกฝ่ายว่า

ชินณภัทรหัวเราะออกมา ดวงตาที่ใครๆ มักกล่าวชมว่ากลมโตกำลังเป็นประกายระยิบระยับ

“คุณพลาดแล้วล่ะที่มาลองกับผม”