ทุกคนก็คงเคยมีสถานที่ๆเป็นความทรงจำ
อาจมีทั้งภาพจำที่ดีและไม่ดีในสถานที่นั้นๆมากมาย
วันก่อนได้มีโอกาสกลับไปที่ๆนึงที่อัดแน่นไปด้วยความทรงจำ
ระหว่างที่ซึมซับบรรยากาศนึกถึงอดีตว่าเคยวิ่งเล่นตรงนั้นตรงนี
ก็เหลือบไปเห็นจุดๆนึงที่เมื่อก่อนเห็นทีไรน้ำตาไหลทุกที
แต่แปลกครั้งนี้ก็มองผ่านๆคือไม่รู้สึกอะไรทั้งสุขหรือทุกข์
จนกระทั่งคนที่เคยให้ความทรงจำไม่ดีกับเรานั้นขับรถผ่านหน้า
ปกติไม่ว่าจะยังไงเราจะสนใจทันทีต้องนิดนึงอะ
แต่ครั้งนี้ปล่อยผ่านจิงๆและเอาแต่โฟกัสกะคนที่อยู่ตรงหน้า
ทำให้รู้ว่า.....เวลาทำให้เราเติบโต...รู้ว่า......ทุกๆเรื่องวันนึงก็จะผ่านไป
และรู้ว่า...... "ปัจจุบัน" ตรงหน้ามีความพิเศษและสวยงามกว่าความเจ็บปวดที่ผ่านมาแล้ว