เราเริ่มต้นวันด้วยการไปทานอาหารเช้า

ออกจากสวนสัตว์ก็มีบัสกลับที่พักพอดี คนอะไรมันจะโชคดีแบบนี้ ใช่สิ เราเองจะใครละ

พอเริ่มเข้าตัวเมือง พี่ที่เป็นเจ้าบ้าน Bristol เริ่มบอกว่า
Bus Divert อะ ต้องลงแล้ว 
รถในเมืองก็ติดมาก เราก็ลงรถบัสเดินๆ กันไปที่พัก เห็นตำรวจตามทางเต็มเลย
เราก็ เอ้อออ สงสัยงานบอลลูน คนเยอะอะน้อวววววววววว มีการดูแลความปลอดภัยแบบนั้น


พอเริ่มเดินไปถึงที่พักเท่านั้นแหละ
เอ๊ะ ทำไมคนมายืนหน้าหอพี่เค้าเต็มไปหมด  fire alarm test เหรอ หรือยังไง?


พอเข้าไปตรงนั้น
อื้อหือออออออออออ มีที่กั้นcrime scene  จ้าาาาาาาา



เปิดtwitter แล้วจึงรู้ว่า มีรถแวนน่าสงสัยจอดอยู่ แล้วก็คิดว่าน่าจะมีระเบิด


เห็นมั้ย ชิวมั้ยละคะ

เราต้องนั่งรอกันค่ะ เค้าก็ยังไม่ให้เข้าตึก

ระหว่างรอก็มีเสียงตู้ม ดังมากๆ น้ำตาคลอเลยค่ะ
เป็นreflex ของร่างกาย บอกว่า ขั้นยังไม่ได้แต่งงานเลย ทำไมต้องตายที่นี่
ชั้นต้องได้แต่งงาน เพราะชั้นจะเปิดเพลง แต่งงานของ moor ในงานนะ
น้ำตาไหล






รอกันไป จนไม่น่าทันขึ้นรถไฟแล้วค่ะ 
เลยมีพี่ที่พักแยกอีกที่นึง ไปบอกเจ้าหน้าที่รถไฟ ว่าคนนี้ชื่อนี้ ติดอยู่ใน crime scene 

เราก็โอเค กินข้าวเย็น พอเค้าให้เข้าตึกก็เข้า เอากระเป๋ากลับบ้าน สบายละ ชิวละ

พอจะขึ้นรถเมล์ที่ป้าย เค้าบอกว่า ขึ้นสายนี้ไม่ได้นาจา ต้องไปป้ายอีกถนน
พอไป เจอว่า ป้ายนั้นปิดซ่อม  อะเครรรรร ไปป้ายอื่นก็ได้

สุดท้ายเราเดินไปสักพัก ก็โอเค เปิดกูเกิลเชค เรียบร้อย ชั้นได้กลับลอนดอนละ

รอรถเมล์ประมาณห้านาที รถเมล์ก็มาค่ะ

แต่
มันเลี้ยวdivert ไปอีกทาง ต่อหน้าต่อตา


ทางเราเลยคิดว่า คนเราถ้ามันจะซวยเบอร์นี้เนี่ย คิดว่าเดินเท้าไปสถานีรถไฟน่าจะดีที่สุด เพราะวันอาทิตย์เย็นที่เมืองนี้ เงียบมากๆ รถเมล์ก็ไม่แน่นอนแบบนี้ด้วย เดินค่ะเดิน


เราก็เดินไปที่สถานีรถไฟ อย่างรอดปลอดภัย ติดต่อ เจ้าหน้าที่สถานี เค้าดูแบบเออ ไม่เป็นไรเข้าใจๆ 
ก็ได้ใบนี้มา ว่า

 
Please allow travel today on antother service. Due to Security alert in city centre Thank you

ได้กลับลอนดอนตอน 3 ทุ่ม

บ๊ายบาย  Bristol เธอจะอยู่ในใจเสมอออออออ.
<3