ภาพลักษณ์ภายนอกและบุคลิกของชนนทัต หลายคนอาจมองว่าเป็นคนใจดีและพูดสุภาพอยู่เสมอ แต่ถ้าให้พูดกันตรงๆ
เหรียญยังมีสองด้าน
ลูกเต๋ายังมีหลายหน้า
แล้วทำไมชนนทัตจะมีอีกบุคลิกหนึ่งที่เป็นตัวตนจริงๆไม่ได้?
ปลายนิ้วสัมผัสกับอักษรบนแป้นพิมพ์ ตัวหนังสือนับพันปรากฏอยู่บนจอ หากแต่ชนนทัตมองมันด้วยความรู้สึกที่นิ่งเฉย ดวงตาสีเข้มไร้แววจ้องผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะแล้วละสายตากลับไปดูหนังที่เปิดค้างเอาไว้ตรงทีวีหน้าโซฟาที่เป็นเพื่อนยามเหงาซึ่งตอนนี้เป็นเวลาตีสองสามสิบนาที
เป็นหนังเรื่องเดิมเสมอแต่เขาไม่เคยคิดจะเบื่อมัน
เสียงปืน เสียงการกรีดร้องและฆ่าฟัน เสียงคำสั่งบงการในหนังแอ็คชั่นมันทำให้ใจเขาสงบโดยประหลาด
ริมฝีปากที่เคยยกยิ้มอยู่เสมอเมื่ออยู่ด้านนอกของห้องตอนนี้กลับกลายเป็นเส้นตรง มือหยุดสิ่งที่กำลังพิมพ์แล้วหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาตรวจเช็คเวลา รู้สึกอีกทีตอนนี้ก็ตีสามเข้าไปแล้ว เขาเลยพิมพ์ทวิตไปอย่างทุกครั้ง
[03:00]
แต่ลืมพิมพ์ตัวอักษรอีกสองตัวเพื่อลวงคนว่าเขากำลังจะไปนอนอย่าง 'GN'
ชนนทัตไม่นอนถ้าหนังที่เล่นไม่จบ
และชนนทัตชอบเปิดหนังซ้ำๆจนกว่าจะเบื่อ
ใช่
ทำให้เขาไม่เคยได้นอนเลยสักคืน
หรือถ้าได้นอนก็เพียงชั่วครู่แล้วก็ตื่นมาอีกครั้งหนึ่ง ปากบอกเพื่อนว่าเขาดูแลตัวเองได้ไม่จำเป็นให้ใครมาดูแล แต่การใช้ชีวิตที่ไม่ถูกกิจลักษณะแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ แถมถ้าญาติเขารู้มีหวังโดนบ่นหูชาแน่
ชนนทัตถอนหายใจ มือลูบปานแดงที่ช่วงตาซ้ายของตนราวกับใช้ความคิดว่าคืนนี้เขาจะเอายังไงต่อไป ในหัวนึกถึงสิ่งที่เจอและทำในวันนี้ไปพลางก่อนจะยกยิ้มขำอยู่คนเดียว
แน่นอน
แววตาเขาไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยเลยสักนิด เพราะรู้ว่ามันเป็นเพียงความสุขแค่ชั่วคราว มันคงอยู่ไม่ได้นาน เดี๋ยวอีกสักพักมันก็คงจะถูกลืมเลือน
จำเอาไว้ชนนทัต มันอยู่ไม่นาน เดี๋ยวก็หายไป
มันอยู่ไม่ได้นาน เดี๋ยวมันก็หายไป
มันคงอยู่ได้ไม่นาน
มือยังถือโทรศัพท์ค้างเอาไว้ไม่ได้ตอบคนที่มาเมนชั่นตนเองต่ออีก เลื่อนผ่านฟีดด้วยแววตาว่างเปล่า แสงจากหน้าจอกระทบกับนัยน์ตา
กดข้างเอาไว้ที่ช่องส่งข้อความแต่ไม่ได้พิมพ์อะไร ทำก็แค่กดเข้ากดออกแล้วก็กดปิดทวิตลงไป
ชายร่างโปร่งเอนตัวพิงกับเก้าอี้และแหงนหน้ามองเพดาน
ภายในห้องพักสีดำนี้มีเพียงแสงจากหน้อจอคอมและทีวีที่ส่องสว่างพร้อมกับเสียงภาพยนตร์ที่ดังออกมาจากลำโพงเป็นเพื่อนคลายความเหงา
ชนนทัตหลับตาลงแล้วถอนหายใจซ้ำอีกครั้ง วันนี้เขาเหนื่อยล้าจากบางอย่างที่มองไม่เห็น
เป็นเฉกเช่นทุกวัน แต่เขาก็พอใจกับมัน
ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากกว่านี้ก็ได้
เพราะชนนทัตก็พอใจกับตอนนี้ดี
พอใจในสิ่งที่มีก็เพียงพอไม่ขอมีอะไรเพิ่มหรือลดลง
อยู่อย่างนี้มันก็ดีอยู่แล้ว
แสงไฟจากจอคอมพิวเตอร์ดับลง เสียงจากทีวีที่เงียบไปบ่งบอกว่าหนังเรื่องนั้นจบลง
ส่งผลให้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน
เสียงกระซิบจากลมที่พัดมาจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิว
ปล่อยให้ความมืดโรยตัวลงมาและมีความเงียบเป็นเพื่อนข้างตัว
เขาลืมตาขึ้นมาช้าๆเพื่อปรับการมองเห็น
มือเอื้อมไปสัมผัสกับดอกไฮเดรนเยียที่อยู่ในแจกันข้างจอที่ตอนนี้เหี่ยวเฉา กลีบของมันร่วงหล่นลงมาเขาเลยคว้ามันเอาไว้
กลีบดอกไม้แห้งกรอบถูกมือของเจ้าของบดขยี้จนกลายเป็นเศษชิ้นเล็กชิ้นน้อย
แต่สายตาของเขายังคงเป็นแบบเดิม
ไฮเดรนเยียในภาษาดอกไม้
มีรูปลักษณ์ที่สวยงาม
แต่กลับหมายถึงหัวใจที่ด้านชา
ก็คงเหมือนกับเจ้าของอย่างชนนทัต
มีรูปลักษณ์และบุคลิกแสนใจดีเป็นเพียงภาพลวงตา
แต่แท้จริงกลับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย
.
[25 . 03 . 2019]
#WLU #มวล
Story About Chonnathat : Real Chonnathat?
Loading : 5 %
??????????
@_checkmatechxss
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in