เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ChonnathatCHESS
Real Chonnathat?


  • ภาพลักษณ์ภายนอกและบุคลิกของชนนทัต หลายคนอาจมองว่าเป็นคนใจดีและพูดสุภาพอยู่เสมอ แต่ถ้าให้พูดกันตรงๆ

    เหรียญยังมีสองด้าน

    ลูกเต๋ายังมีหลายหน้า

    แล้วทำไมชนนทัตจะมีอีกบุคลิกหนึ่งที่เป็นตัวตนจริงๆไม่ได้?

    ปลายนิ้วสัมผัสกับอักษรบนแป้นพิมพ์ ตัวหนังสือนับพันปรากฏอยู่บนจอ หากแต่ชนนทัตมองมันด้วยความรู้สึกที่นิ่งเฉย ดวงตาสีเข้มไร้แววจ้องผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะแล้วละสายตากลับไปดูหนังที่เปิดค้างเอาไว้ตรงทีวีหน้าโซฟาที่เป็นเพื่อนยามเหงาซึ่งตอนนี้เป็นเวลาตีสองสามสิบนาที

    เป็นหนังเรื่องเดิมเสมอแต่เขาไม่เคยคิดจะเบื่อมัน
    เสียงปืน เสียงการกรีดร้องและฆ่าฟัน เสียงคำสั่งบงการในหนังแอ็คชั่นมันทำให้ใจเขาสงบโดยประหลาด

    ริมฝีปากที่เคยยกยิ้มอยู่เสมอเมื่ออยู่ด้านนอกของห้องตอนนี้กลับกลายเป็นเส้นตรง มือหยุดสิ่งที่กำลังพิมพ์แล้วหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาตรวจเช็คเวลา รู้สึกอีกทีตอนนี้ก็ตีสามเข้าไปแล้ว เขาเลยพิมพ์ทวิตไปอย่างทุกครั้ง

    [03:00]

    แต่ลืมพิมพ์ตัวอักษรอีกสองตัวเพื่อลวงคนว่าเขากำลังจะไปนอนอย่าง 'GN'

    ชนนทัตไม่นอนถ้าหนังที่เล่นไม่จบ

    และชนนทัตชอบเปิดหนังซ้ำๆจนกว่าจะเบื่อ

    ใช่

    ทำให้เขาไม่เคยได้นอนเลยสักคืน

    หรือถ้าได้นอนก็เพียงชั่วครู่แล้วก็ตื่นมาอีกครั้งหนึ่ง ปากบอกเพื่อนว่าเขาดูแลตัวเองได้ไม่จำเป็นให้ใครมาดูแล แต่การใช้ชีวิตที่ไม่ถูกกิจลักษณะแบบนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ แถมถ้าญาติเขารู้มีหวังโดนบ่นหูชาแน่

    ชนนทัตถอนหายใจ มือลูบปานแดงที่ช่วงตาซ้ายของตนราวกับใช้ความคิดว่าคืนนี้เขาจะเอายังไงต่อไป ในหัวนึกถึงสิ่งที่เจอและทำในวันนี้ไปพลางก่อนจะยกยิ้มขำอยู่คนเดียว

    แน่นอน

    แววตาเขาไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยเลยสักนิด เพราะรู้ว่ามันเป็นเพียงความสุขแค่ชั่วคราว มันคงอยู่ไม่ได้นาน เดี๋ยวอีกสักพักมันก็คงจะถูกลืมเลือน
    จำเอาไว้ชนนทัต มันอยู่ไม่นาน เดี๋ยวก็หายไป
    มันอยู่ไม่ได้นาน เดี๋ยวมันก็หายไป
    มันคงอยู่ได้ไม่นาน


    มือยังถือโทรศัพท์ค้างเอาไว้ไม่ได้ตอบคนที่มาเมนชั่นตนเองต่ออีก เลื่อนผ่านฟีดด้วยแววตาว่างเปล่า แสงจากหน้าจอกระทบกับนัยน์ตา
    กดข้างเอาไว้ที่ช่องส่งข้อความแต่ไม่ได้พิมพ์อะไร ทำก็แค่กดเข้ากดออกแล้วก็กดปิดทวิตลงไป

    ชายร่างโปร่งเอนตัวพิงกับเก้าอี้และแหงนหน้ามองเพดาน
    ภายในห้องพักสีดำนี้มีเพียงแสงจากหน้อจอคอมและทีวีที่ส่องสว่างพร้อมกับเสียงภาพยนตร์ที่ดังออกมาจากลำโพงเป็นเพื่อนคลายความเหงา

    ชนนทัตหลับตาลงแล้วถอนหายใจซ้ำอีกครั้ง วันนี้เขาเหนื่อยล้าจากบางอย่างที่มองไม่เห็น
    เป็นเฉกเช่นทุกวัน แต่เขาก็พอใจกับมัน
    ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากกว่านี้ก็ได้
    เพราะชนนทัตก็พอใจกับตอนนี้ดี
    พอใจในสิ่งที่มีก็เพียงพอไม่ขอมีอะไรเพิ่มหรือลดลง

    อยู่อย่างนี้มันก็ดีอยู่แล้ว

    แสงไฟจากจอคอมพิวเตอร์ดับลง เสียงจากทีวีที่เงียบไปบ่งบอกว่าหนังเรื่องนั้นจบลง
    ส่งผลให้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน

    เสียงกระซิบจากลมที่พัดมาจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิว
    ปล่อยให้ความมืดโรยตัวลงมาและมีความเงียบเป็นเพื่อนข้างตัว
    เขาลืมตาขึ้นมาช้าๆเพื่อปรับการมองเห็น
    มือเอื้อมไปสัมผัสกับดอกไฮเดรนเยียที่อยู่ในแจกันข้างจอที่ตอนนี้เหี่ยวเฉา กลีบของมันร่วงหล่นลงมาเขาเลยคว้ามันเอาไว้

    กลีบดอกไม้แห้งกรอบถูกมือของเจ้าของบดขยี้จนกลายเป็นเศษชิ้นเล็กชิ้นน้อย
    แต่สายตาของเขายังคงเป็นแบบเดิม


    ไฮเดรนเยียในภาษาดอกไม้
    มีรูปลักษณ์ที่สวยงาม

    แต่กลับหมายถึงหัวใจที่ด้านชา


    ก็คงเหมือนกับเจ้าของอย่างชนนทัต
    มีรูปลักษณ์และบุคลิกแสนใจดีเป็นเพียงภาพลวงตา

    แต่แท้จริงกลับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย

    .
    [25 . 03 . 2019]
    #WLU #มวล
    Story About Chonnathat  : Real Chonnathat?
    Loading : 5 %

    ??????????
    @_checkmatechxss
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in