วันนี้เป็นวันหยุดที่นาน ๆ จะโผล่มาที
ฉันไม่อยากจะทำอะไรเลย
ฉันไม่อยากจะคิดอะไรเลย
แต่ว่า...
ท้องดันร้องซะงั้น
คาเฟ่ใกล้ ๆ กับที่พัก
เป็นสิ่งก่อสร้างที่ภายนอกหลบไปกับบ้านเรือน
พร้อมทั้งให้กลิ่นหายเก่าแก่นิดหน่อย
ด้านในเองก็เหมือนกัน ตกแต่งสไตล์โมเดิล โบราณ
แถมบรรยากาศรอบ ๆ ก็ยังเงียบสงบ
ฉันตัดสินใจแล้วล่ะว่าจะใช้ช่วงเวลาวันหยุดอยู่ที่นี่
ตอนที่ออกจากร้าน
ฉันรู้สึกสดชื่นเป็นอย่างมาก
นี่เป็นสถานที่ที่รักษาจิตใจฉันได้ดีจริง ๆ
หลังจากที่ทานอาหารเช้าควบอาหารเที่ยงเรียบร้อยแล้ว
ภาพใครของสักคนที่ฉันจดจำได้เป็นอย่างดีก็ประทะเข้าสู่สายตา
"อ่า..."
"สวัสดีค่ะ"
"ฉันเข้าไปได้ไหม?"
"เอ๊ะ? อ่ะ เชิญค่ะ"
1 ในผู้หญิงของยุนกิ...
ฉันไม่รู้จักชื่อของเธอหรอก
เป็นคนที่ฉันพาไปส่งที่โรงที่เขาบอก
และเวลาตามที่เขานัด...
ฉันไม่ค่อยได้คุยอะไรกับเธอมาก...
แต่ว่า ทำไม...ถึง... มานั่งโต๊ะเดียวกันฉัน...
"ช่วงนี้ ยุนกิเป็นไงบ้าง?"
"เอ่อ... ก็ปกติดีค่ะ"
"หึ!"
"เขาไม่ติดต่อคุณหรือคะ?"
"ติดต่อเหอะ! แต่รู้สึกว่าจะลำบากอยู่นะ"
"เอ๊ะ?"
"ก็เขาเป็นบ่อเงินชั้นดีเลยนินา"
"อ่าาา เรื่องเงินนี่เอง"
"อะไรเล่า!!! มันก็ต้องแบบนี้ไม่ใช่หรือไง เขาน่ะ ไม่ทำอะไรฉันเลยนะ ให้เงินมาเฉย ๆ เลยอ่ะ แต่ว่าเธอว่ามันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ? ตอนที่ฉันคิดว่าเขาจะติดต่อมา แต่ไหงดันบอกว่าหมดประโยชน์แล้ว! หมอนี่มัน!!! เขาพูดแบบนั้นแหละ ... หาคนให้เงินดี ๆ แบบนี้ได้ง่ายที่ไหนกัน"
"ที่ว่าไม่ทำอะไร....?"
"ก็แค่พูดคุยเรื่องมนุษย์โลกอานะ...."
"ไม่ใช่ว่ามีความสัมพันธ์ด้านร่างกายหรือคะ?"
"ฉันเหรอ? กับหมอนั่นเนี่ยนะ?"
"อ้าว ไม่ใช่หรือคะ?"
"นอกจากเรื่องให้เงินแล้ว ฉันว่าหมอนี่น่ะ แย่! ฉันน่ะ ให้ท่าเขาอยู่หรอกนะ แต่ว่า....ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอก จริง ๆ นะ หมอนี่เปลี่ยนไป... เธอน่ะ ช่วยไปบอกเขาทีนะ ถ้ามีอะไรก็ช่วยติดต่อมาด้วย ฉันพึ่งเธอได้ใช่มั้ย?"
"ค่ะ...เข้าใจแล้วค่ะ"
แต่ยุนกิพูดไว้แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?
เสียงครางแหบมาก ไม่มีสมาธิเลย
แต่ว่า
ผู้หญิงคนนั้น
กลับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ....
ฉันมองไม่ออกเลยว่าเธอโกหก
ถ้างั้นแล้ว...
ยุนกิกำลังโกหกอยู่งั้นเหรอ?
ยุนกิเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่นะ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in