เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
VANCOUVER WANDERLANDSALMONBOOKS
คำนำสำนักพิมพ์




  • คำนำสำนักพิมพ์

            “ไม่มีเลยยยย”
            เป็นคำที่เราได้ยินจาก toma หรือโต๋มะบ่อยๆ ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ โดยที่มาที่ไปของคำตอบในข้างต้น มาจากการที่ toma บอกเราว่าจะไปเรียนต่อที่แวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา แล้วไปเดินหาหนังสือไกด์บุ๊กเพื่อเตรียมตัวล่วงหน้า ก่อนพบว่าแทบไม่มีเลย!
            ในตอนนั้น เราคิดว่า toma คงพูดแค่ขำๆเพราะบอกตามตรงว่าด้วยบทบาทนักเขียนการ์ตูนสายฮาของบุคคลผู้นี้ ทำให้เราแยกไม่ค่อยออกว่าอันไหนคือเรื่องจริง อันไหนคือเรื่องเล่นแล้วแวนคูเวอร์ก็ไม่ใช่เมืองไก่กาอาราเล่ได้ยินชื่อเข้าหูกันอยู่บ่อยๆ(จนเผลอคิดไปว่าเป็นเมืองหลวงของแคนาดาไปบ้างในบางครั้ง) อย่างน้อยๆ ก็น่าจะเป็นเมืองที่มีอะไรให้เที่ยวเล่นบ้างแหละน่าด้วยบทบาทของสำนักพิมพ์ เราเลยตบบ่า แล้วบอก toma ว่า งั้นไปที่นู่นแล้วก็เขียนไกด์บุ๊กกลับมาแล้วกันนะ

             “ไม่มีอะไรเลยยยยย”
             เป็นคำที่ toma พิมพ์ตอบเราบ่อยๆ หลังจากทักไปถามไถ่ถึงชีวิตความเป็นอยู่ (และแอบทวงต้นฉบับแบบเนียนๆ) ระหว่างเจ้าตัวอยู่ในแวนคูเวอร์ 
             ในตอนนั้น เราคิดว่าtomaก็คงอำ เพราะที่บอกว่าไม่มีอะไรแต่พอเล่าต่อไปก็บอกว่าไปเที่ยวงานเทศกาลมา เจอพายุหิมะบ้างแล้ว ไหนจะใช้ชีวิตอยู่กับคนท้องถิ่นแถมยังลงเรียนแอนิเมชั่นในแหล่งที่เรียกว่าเป็นศูนย์กลางของวงการแอนิเมชั่นโลกอีก...อืม มันจะไม่มีอะไรได้ยังไง
             ก่อนอื่นถ้าใครคิดว่า VANCOUVER WANDERLAND เป็นหนังสือนำเที่ยว เราคงต้องบอกว่าไม่ใช่เสียทีเดียวเพราะตลอดหนึ่งปีกว่าๆ ในแวนคูเวอร์นั้น เธอต้องใช้เวลาส่วนหนึ่งไปกับการเรียนๆๆๆ แต่ก็มีเวลาอีกส่วนหนึ่งไปกับการเข้าตรอกนั้นออกซอยนี้ พบปะกับผู้คนจนทำให้เมื่อเริ่มเขียนต้นฉบับจริงๆ เมืองที่เหมือนไม่มีอะไร ก็กลายเป็นมีอะไรขึ้นมาทันที 
             หนังสือเล่มนี้จึงไม่ต่างอะไรจากบันทึกประสบการณ์ที่ไปๆ มาๆ ก็ชวนให้เราอยากเก็บกระเป๋าไปแวนคูเวอร์ แล้วลองเข้าตรอกนั้นออกซอยนี้ แวะพักชมงานเทศกาล หรือสถานที่ต่างๆ ตาม toma ดูบ้าง




    สำนักพิมพ์แซลมอน

  • คำนำผู้เขียน

                ย้อนกลับไปตอนที่เขียน เมจิคัลเกิน นันทพร จบในปี 2015 เราก็กะจะไม่ออกหนังสืออีก เพราะตัดสินใจไปตามฝันที่แวนคูเวอร์(อ้าวเดี๋ยว) แต่ไม่แคล้วโดนบ.ก.พูดดักว่าออกหนังสือเกี่ยวกับแวนคูเวอร์สิ! เลยเกิดเป็นหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา (คล้อยตามง่ายมาก) 
                การใช้ชีวิตหนึ่งปีนิดๆ ในแวนคูเวอร์ทำให้เราเห็นอะไรหลายๆ อย่างในเมืองเป็นของตาย ตอนเขียนบทแรกๆ ของเล่มเป็นตอนที่เราเพิ่งกลับไทยหมาดๆ ก็รู้สึกว่า “เรื่องแบบนี้มันต้องเขียนด้วยเหรอ?” แต่ก็พยายามเขียนโดยคอยถามตัวเองว่า“อยากเขียนอะไรให้ตัวเองเมื่อปีก่อนที่ไม่รู้จักแวนคูเวอร์อ่านบ้าง?” หนังสือเล่มนี้เลยเป็นเหมือนคำแนะนำเบื้องต้นสำหรับคนที่จะไปเมืองนี้โดยไม่รู้อะไรเลย (แบบเรา) ค่ะ 



    หวังว่าแวนคูเวอร์จะลี้ลับน้อยลงสำหรับทุกท่าน
    โต๋มะ



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in