เราจะได้ยินคำนี้บ่อยๆเมื่อเราฟังข่าวเกี่ยวกับดารา เน็ตไอดอล หรือคนดังต่างๆ

อิทธิพล อำนาจที่แฝงอยู่ในตัวบุคคล ส่งผลต่อตัวผู้อื่น

ในชีวิตของเรา Influencer ไม่ใช่แค่ดารา หรือไอดอลที่เราตามกรีี๊ดเท่านั้น

แต่หมายถึงคนที่มี 'อิทธิพล' ต่อตัวเราจริงๆ

Influencer ต่อตัวเราคนนี้

เราเจอกันในวันที่เราอ่อนแอ เหงา และต้องการใครสักคนแลกเปลี่ยนความรู้สึกด้วยกัน

เราเป็นคนติดเกมมาก

เราเริ่มเล่นเกมนี้ได้ไม่นาน

ทำมิชชั่นบ้าบอที่ให้ไปแชทในห้องแชทรวม

หลังจากนั้นก็มีคนชวนเราเข้าเล่นเกมด้วยกัน

เราเลยลองทำอะไรใหม่ๆดู

นั่นคือ

'คุยกับคนแปลกหน้า'

และคนกลุ่มนั้นชวนให้เราเข้าร่วมกลุ่มแชทรวมในโปรแกรมแชทเกมโปรแกรมหนึ่ง

ช่วงเวลานั้นคือช่วงเวลาที่เดินข้ามทะเลทรายมาเจอโอเอซิสที่อุดมสมบูรณ์

เรามีความสุขมาก

เราสนุกที่ได้อยู่สังคมแชทเล็กๆแห่งนี้

และเราได้รู้จักคนในห้องแชทคนหนึ่ง

เราสนใจเธอคนนี้

เหตุผลอาจฟังดูประหลาดแต่มันคือเรื่องจริงที่เราถูกอำนาจ'เสียง'ของเธอทำให้เราหลงใหล

และเราเป็นฝ่ายเริ่มก่อสร้างสะพานที่เรียกว่า'ความสัมพันธ์'ขึ้นมา

จากคำพูดยียวนในแบบที่เราชอบของเธอ

ใครจะไปรู้ว่าการแซวกัน เล่นเกมด้วยกัน คุยกันเรื่องทั่วไป

จะกลายมาเป็นเริ่มจริงจังกับความสัมพันธ์มากขึ้น

เธอหยอกเราด้วยคำพูดที่ไม่ได้คิดอะไรของเธอ

แต่มันมีอิทธิพลต่อเรามาก

มันทำให้เราหวั่นไหวกว่าใครที่เคยใช้พูดกับเรา

เหมือนหมาหยอกไก่

หลังจากที่เราเปิดเผยความรู้สึกของเราให้เธอฟัง

อาจจะด้วยระยะเวลาอันสั้น ทำให้เธอตั้งรับไม่ทัน

มันเจ็บปวดมาก

ความผิดหวังครั้งนี้ทำให้เราเข้าใจความรู้สึกของคนที่เราเคยปฏิเสธมาก่อนว่า "รู้สึกแบบนี้เองสินะ"

แต่เราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆ

เหตุผลคือ เราแค่เล่นเกมด้วยกันเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่าแค่เรื่องเกม

และเราทำใจไว้ว่าเราจะไม่เป็นฝ่ายรู้สึกอีกแล้ว

ผ่านไปอีก 1 เดือน

เราคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม

เรารู้สึกว่าเราเริ่มเดินไปพร้อมกันมากขึ้น

เธอดีกับเรามากกว่าเดิมเพราะคำพูดควายๆของเรา

"ถ้าเป็นแบบนี้แต่แรก รักตายเลย"

เราเริ่มรู้สึกถึงความไม่แน่นอนของความสัมพันธ์แปลกประหลาดนี้

เราเลยถามเธอว่า "เราเป็นอะไรกัน"

"ก็ไม่ได้เป็นอะไรนิ" เธอตอบ

เราเสียใจที่เราเป็นได้แค่'น้องในเกม'

แต่ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้

เพราะโลกที่เรารู้จักกัน คือ โลกปลอมๆที่สร้างจากความเป็นจริงเท่านั้น

เรามักจะมีคำถามในใจทุกครั้ง

'พี่น้องเล่นเกมกันเฉยๆมันจะโทรคุยกันก่อนนอนแทบทุกวันแบบนี้หรอวะ'

'พี่น้องเล่นเกมกันเฉยๆมันจะวิดีโอคอลหากันแทบทุกวันแบบนี้จริงๆหรอวะ'

เราทะเลาะกันอย่างหนักอีกคร้้ง

Every time we fight, I am the loser.

เมื่อเราโกรธ เราไม่พอใจ เราพูด

เราแค่มีเหตุผลของเรา

ในขณะที่เธอโกรธ

เธอไม่เคยพูดกับเราดีๆเลย

ดีไม่ดี ไม่พูดด้วยว่าทำไมโกรธ

ให้คิดเอาเอง

และเรามักจะงี่เง่าในสายตาเธอเสมอ

มีคนในแชทคนหนึ่งที่คิดกับมากกว่านั้น

และทุกคนรู้

และคนนี้ถือเป็นน้องของเธอ

และเป็นเหตุผลที่ทำให้เราห่างกันสักพัก

เมื่อเราปรับความเข้าใจกัน

ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ด้วยดี

เธอตัดขาดกับน้องของเธอ

เรารู้สึกผิด

แต่ก็แย่หน่อยที่ก็รู้สึกดีด้วยเช่นกัน

ผ่านไปอีก 1 เดือนอย่างยากลำบาก

เราเปิดเทอม

เราเรียน

เราเครียด

เราคุยกัน

เราทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆ

เราดีกัน

เราทะเลาะกันอีกครั้ง

เราเริ่มไม่เข้าใจกันอีกครั้ง

เราทะเลาะกันอย่างรุนแรงอีกครั้ง

เราคนเดียวที่ร้องไห้อีกครั้ง

ประโยคที่ยังเหนี่ยวรั้งให้เราอยู่กับเธอคือ

'ถ้าไม่รู้สึกเหมือนกันจะคุยด้วยทำไม'

เราเหมือนคนโง่ที่โดนหลอกซ้ำๆ

ซ้ำไปซ้ำมา

ไม่จำ

เราหายไป

เธอหายไป

เราต่างหายไป

เธอกลับไปหาแฟนเก่าเธอ

เรายังไม่มีใคร

ภาพตัดมาที่เราดีกันอีกครั้ง

เราทะเลาะกันอีกครั้ง

เราพูดประโยคที่เราไม่คิดว่าจะได้พูดออกมาจริงๆ

'เป็นแฟนกันปะ'

ในวันที่เธอไปกินเหล้า

อีบ้า

มันบ้ามากๆ 5555555

แต่...

แล้วเราก็กลับมาดีกัน เหมือนว่าคืนนั้นเราไม่ได้ทะเลาะกันเลย

เราพูดคุยเรื่องสถานะ

แต่ก็ไม่ได้ข้อสรุป

มันกำลังจะดีกว่าเดิม

But you've changed.

เธอเปลี่ยนไป

หน้ามือเป็นหลังตีน

วันจะดีก่อนนอนคือดี

เราคุยกันดี

แต่พอเราทักไป เธออ่านไม่ตอบ หมายความว่าไงวะ

เธอหายไปเป็นวัน

เธอทำอะไรอยู่ไหน

เธอคิดถึงเราบ้างไหม

'คิดถึง'

เราไม่กล้าพูดออกไป

เพราะเรากลัวว่ามันจะเป็นคำพูดสุดท้ายที่เราจะได้พูดกับเธอ

และเธอก็โทรมา

เราคุยกัน

มีเรื่องโง่ๆเรื่องหนึ่งที่เราไม่ได้บอกเธอ

เราชอบดูดวง

และมันบอกเราว่า เธออาจจะกำลังคุยกับใครอยู่ แต่ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะเธอไม่ได้สนใจคนๆนั้น

...เธอสนใจแค่เรา

ซึ่งเราไม่รู้จริง-เท็จแค่ไหน

เราเลยพูดล้อเล่นเธอ

เราคิดว่าเธอโกรธ...

และมันเริ่มแตกร้าวมากกว่าเดิม

เราปฏิญาณกับตัวเองว่าเธอจะเป็นคนสุดท้ายที่เราคิดถึงแล้ว

พอแล้ว

ไม่ไหวแล้ว

เมื่อสิ้นสุดไดอารี่นี้

เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

7 เดือนที่ผ่านมามันสาหัสเหลือเกิน

เราเยียวยาคนอื่น

แต่เราไม่เคยเยียวยาตัวเอง

ต่อจากนี้ไป

สิ่งแรกที่จะคิดถึงตอนตื่นคืออาหารเช้า

สิ่งสุดท้ายที่จะคิดถึงตอนจะหลับคือเรื่องของวันพรุ่งนี้

อวยพรเราด้วยนะ

อวยพรตัวเองด้วยเช่นกัน

ลาก่อน

เราคนเดิม