“หืม?”

            “ถ้าเกิด…พี่รักเราน้อยลง—”

            “ก็หยุดไง”

            “….”

            ท่ามกลางเสียงสนทนาที่เงียบหาย ซึงชอลกำลังตีความว่าน้ำเสียง สีหน้า และแววตาเฉยเมยเหล่านั้นของอีกคนคงไม่รู้สึกอะไรแล้ว

            ซึงกวานไม่เป็นไรหรอก

            ซึงกวานจะไม่เป็นไร

            “งั้นพี่ขอหยุดตรงนี้”

            “….”

            “เราจะได้ไม่ต้องเจ็บ”

            “….”

             “พี่ไม่อยากให้เราเจ็บ”