Source: NCT’s Mark Lee on Dreams, Instagram Poetry, and Growing Up

T/N: เราแปลเองนะคะ แปลเองเพราะประทับใจกับบทสัมภาษณ์นี้ของมาร์คจริงๆ หวังว่าคนที่สนใจมาอ่านแล้วจะประทับใจในตัวมาร์คเพิ่มมากขึ้นด้วย อ่านดูค่ะ เราค่อนข้างจะแปลตรงตัวไม่ได้ย้ายโครงสร้างประโยคอะไรมาก คงสารไว้เหมือนเดิมตามต้นฉบับแน่นอนค่ะ

*ยังไงตรงที่ตัวหนังสือเป็นสีๆ คือแนบลิ้งค์ไว้นะคะว่ามาจากไหน ลองกดไปดูได้ค่ะ เราแนบไว้ตามที่ต้นฉบับแนบอ้างอิงไว้ให้เลย ดีมากจริงๆค่ะ :)

“ช่วงนี้ผมคิดเกี่ยวกับความฝันเยอะมากครับ!” มาร์ค ลี แสดงความตื่นเต้นผ่านแอป ซูม จาก HQ ที่โซล ของ เอส เอ็ม เอนเตอร์เทนเมนต์

หัวหน้าวงอายุ 21 ปี ของ NCT Dream นั้นช่างกระตือรือร้นเหลือเกินขณะที่เขากำลังเจื้อยแจ้วเกี่ยวกับความหมายของ "ฝัน" ด้านหลังของเขาติดกับผนังดอกไม้สีเหลืองและชมพูที่ประดับไว้โดยสมาชิกวง NCT ของเขานั่นเอง เขาอยู่ในเสื้อสีขาวธรรมดาๆ และเมื่อเขายกกวาดมือไปมา คุณอาจจะส้งเกตได้ถึง "แหวนมิตรภาพ" ที่สมาชิกวง NCT DREAM ทั้ง 7 คนใส่เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของสายสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

“ผมว่าความฝันเนี่ย เป็นส่วนประกอบที่ใหญ่มากของชีวิตเราเลยนะ ไม่ใช่แค่ฝันที่เราทุกคนมีเวลาหลับด้วย" เขาว่าต่อ "ถ้าความฝันเป็นสิ่งที่ผลักดันเรา หรือขับเคลื่อนให้เราไปต่อเรื่อยๆ ด้วยเนี่ย แล้วด้วยความที่ผมเป็นคนที่มีแรงขับเคลื่อนด้วยแล้วนะ ผมว่า... คนที่ไม่มีความฝันมันค่อนข้าง..." เขามองขึ้น ครุ่นคิด "...เหมือนรถที่ไม่มีเครื่องยนต์น่ะ เพราะงั้นผมว่ามันสำคัญพอๆ กับตัวเราเลย ผมมองความฝันลึกขนาดนั้นเลยแหละ"

(เราละตรงนี้ไปนะคะ กดอ่านตามลิ้งค์ต้นฉบับได้เลย แค่พารากราฟเดียวเท่านั้นค่ะ)

คอนเซปต์วัยรุ่นแรกเริ่มของ NCT Dream นั้น ทำให้เมมเบอร์ควรจะต้อง "จบการศึกษา" เมื่อถึงอายุที่กำหนด และในฐานะที่โตที่สุด มาร์คเป็นคนแรกที่จะต้องออกจากวงในปลายปี 2018 แต่แฟนๆที่โตมาด้วยความผูกพันต่างก็ใจสลายไปตามๆ กันในปีที่เขาต้องจากไป; หลังจากแยกกันไปได้หนึ่งปี SM ก็ได้ประกาศยกเลิกระบบจบการศึกษาให้สิ้นและมาร์คจะได้กลับมาอยู่กับวงอีกครั้ง และอัลบั้มใหม่ Hot Sauce ก็เป็นอัลบั้มแรกที่มีมาร์คในรอบสองปีเลยทีเดียว อย่างที่สมาชิกวงเดียวกัน แฮชานให้สัมภาษณ์กับ Teen Vogue เมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมาว่า "มาร์คพิเศษมากๆ NCT DREAM หมายความว่า มาร์ค"

แต่ก่อนที่เขาจะมานำทีม NCT DREAM และก่อนที่เขาจะมาร่วม NCT U และ NCT 127 และ SuperM — ใช่ คนต้องการตัวเยอะหน่อยนะ — ความฝันวัยเด็กของมาร์คคือการเขียน เขาเติบโตในโตรอนโต้ และค้นพบอย่างรวดเร็วว่าตัวเองนั้นมีความสามารถในการเขียนผ่านการเขียนรายงานที่โรงเรียน หรือการเขียนเรียงความ ด้วยแรงบันดาลใจจาก Rick Riordan ผู้แต่ง Percy Jackson Harry Potter และ James Patterson มาร์คจึงใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักเขียนมาเนิ่นนานก่อนที่ SM จะทำการคัดเลือกเขาจากการออดิชันที่แคนาดาในปี 2012 ด้วยซ้ำ “ตอนที่ผมยังเรียนอยู่ ผมมักจะเป็นคนที่เขียนออกมาเยอะกว่าที่คิดไว้เสมอ และนั่นก็เป็นสิ่งที่คลิกผมเลย" เขากล่าว "ผมก็คิดว่า 'หรือมันอาจจะเป็นสิ่งที่ฉันทำออกมาเองตามธรรมชาตินะ' แต่ตอนหลังมันก็กลายเป็นการแต่งแรปไปด้วยเหมือนกัน เพราะอย่างนั้นผมว่ามันคงเข้ากันได้ดีมั้ง" นั่นอธิบายเส้นทางนักแต่งเพลงที่เต็มไปด้วยผลงานของเขา เขาสะสมเครดิตการแต่งเพลงให้หลากหลายวงในเครือไปกว่า 30 เครดิต มีส่วนร่วมในเพลงแสนไอคอนิคอย่าง “Boss” จาก NCT U NCT 127’s “Cherry Bomb,” และ NCT Dream’s“Chewing Gum.”

แม้ว่าจะมีงานจะล้นมือจนทำไม่หมด อย่างไรก็ตาม การจรดปากกาเขียนเพลงยังไม่สาแก่ใจในการแสดงออกทางด้านวรรณกรรมของเขา ในบทสัมภาษณ์กับนิตยสารญี่ปุ่น Men’s Non-No เขาได้เผยว่า เขายังหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เขียนหนังสือสักเล่ม จะเป็นนิยาย อัตชีวประวัติ หรืออะไรที่ค่อนไปทางปรัชญาขึ้นก็ได้

ในขณะเดียวกัน เขาก็หันมาเขียนสิ่งที่อาจะเรียกได้ว่าเป็นบทกวีสั้นๆบน อินสตาแกรม ของเขา ซึ่งเพิ่งสร้างได้ไม่กี่เดือนก่อนนี่เอง ขณะนั้นเขามีจำนวนผู้ติดตามกว่า 4.5 ล้าน แต่การมีผู้ชมที่มหาศาลขนาดนั้นไม่ได้ทำให้เขาเลิกอ่อนไหวอย่างน่าเอ็นดูกับวิธีการเขียนของเขาแต่อย่างใด เพราะพอเราเรียกสิ่งนี้ว่าบทกวี มาร์คก็หัวเราะและดูเขินๆ แต่เมื่อเราขอให้เขาเล่าเรื่องราวเบื้องหลังบทกวีพวกนั้น เขาก็กลับมากระตือรือร้นอีกครั้ง มันสั้นแต่พาให้เราไปสัมผัส มาร์ค นักเขียน ได้แบบคร่าวๆ — เฉียบคม ใฝ่รู้ และ รอบคอบ สำหรับงานเขียนแล้ว มันอาจยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่ความซื่อตรงอันเป็นลักษณะเด่นของมาร์คนั้นเฉิดฉายออกมา ส่องให้เห็นมุมนักคิดและปรัชญาที่เราไม่สามารถเห็นได้เพียงใช้ตาเปล่าจากคนคนหนึ่ง

บทกวีแรกของเขา ตั้งชื่อไว้อย่างคร่าวๆ ว่า “Late Night Scribbling,” ประกอบกันขึ้นมาจากความคิดรำพึงรำพันของเขาเกี่ยวกับการนอนหลับ ความคิด ความรู้สึก และการเขียน หักเลี้ยวลดจากประเด็นหนึ่ง ไปประเด็นถัดไป โฉบเฉวียนระหว่างความรู้แห่งความหวัง และความสิ้นหวัง ก่อนที่จะจบอย่างติดตลกแบบเจื่อนๆ “ฮ่าๆ”

“จริงๆ แล้วผมเขียนมันโดยจินตนาการว่าจะจัดการหน้าอินสตาแกรมของผมยังไงดี” เขาอธิบาย “ตอนนั้นผมคิดว่าจะสร้างอินสตาแกรม แล็วก็นึกได้ว่า เออ เราก็ไม่ใช่คนชอบถ่ายรูป แล้วเราก็ไม่ใช่สายเที่ยวด้วย... ผมศึกษาตัวเองก่อนว่าเราเป็นใคร แล้วก็(ถามตัวเองว่า) 'เราจะแสดงอะไรออกมาให้รู้สึกใกล้ชิดกันได้บ้าง' และมันก็ออกมาเป็นการเขียนครับ‘

“ผมเริ่มระดมความคิดว่าผมเขียนหัวข้อไหนได้บ้าง และจากจุดนั้นมา ผมก็เริ่มเขียนทีละนิด ทีละน้อยในทุกๆ คืน และมันก็กลายมาเป็น Late Night Scribbling,” เขาว่าต่อ “นั่นทำให้ผมกล้าเปิดอินสตาแกรมตั้งแต่แรกเลยครับ งานเขียนชิ้นนั้นน่ะ”

สองสัปดาห์ต่อมา เขาสานต่องานชิ้นนั้นด้วย “Black Socks,” บทกวีตามอำเภอใจถึง... ก็... ถุงเท้าสีดำนั่นละ — ประกอบด้วยภาพของเขาขณะใส่ถุงเท้าที่ว่า ทันใดนั้น เรารู้สึกถึงความมั่นใจและความเชื่อมโยงของเรื่องที่เพิ่มขึ้นจากบทกวีก่อนหน้า เขาอุปมาอุปไมยถุงเท้าสีดำเรียบสนิทกับแนวคิดการใช้ชีวิตของเขา:

 “Pleasure from perfect alignment; That also goes for my ability to be parallel with my thoughts and actions; I try to live out what’s in my mind, and keep it consistent even when forgotten like a working habit.”

ความคิดเห็นบนโพสต์นั้นต่างชื่นชมและชวนให้เขาแชร์งานเขียนเล็กๆ เหล่านี้ออกมาอีกเรื่อยๆ บนเวที มาร์คสวมบทบาทที่มั่นใจและน่าประทับใจ แต่ใน vlogs และการพูดคุยเพื่อสัมภาษณ์ เขากลายเป็นตัวละครที่แสนร่าเริงสดใสเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเสน่ห์แบบเด็กหนุ่ม สิ่งที่เราเห็นได้จากบทกวีของเขาก็คือ ภายใต้ภาพลักษณ์ภายนอกทั้งหลายนั้น มีชั้นของความซับซ้อนที่ยังไม่ได้ถูกค้นพบอยู่ และการที่แฟนๆสนใจใครรู่มากขึ้น ก็คงไม่น่าแปลกใจเลย

ทำงานประจำเป็นไอดอลเกาหลีแบบนี้ทำให้เขาแทบจะไม่มีเวลาให้งานอดิเรกเลยแท้ๆ แต่เขาก็ยังรู้สึกผิดที่ไม่ค่อยได้เขียนอะไรมากนักในช่วงนี้ และถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ยังยืนยันว่าอยากที่จะทำอาชีพในสายงานนี้ให้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ “ผมมุ่งในเรื่องของการทำไปนานๆ มาตลอด” เขาบอก “ผมตั้งใจจะทำตรงนี้ไปนานๆ แต่มันก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ซึ่งผมยอมที่จะท้าทายสิ่งนั้นและพยายามจะอยู่ให้ได้นานที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ แต่ต้องมีคุณภาพนะ”

การที่เขาแสดงออกว่าเน้นคุณภาพเป็นหลักแบบนั้นทำให้เรารับรู้ถึงการโปรโมตในภายภาคหน้ากับ NCT DREAM ที่เราจะได้เห็นแน่ๆ

ทั้งในโลกสมมติของพวกเขาและของเรา NCT Dream เป็นจุดศูนย์กลางของ NCT ด้วยเป้าหมายที่แตกต่าง ซึ่งคือการโฟกัสที่การเติบโต — สมาชิกทั้งเจ็ดคนอายุเพียงระหว่าง 14 และ 17 เท่านั้น ณ ขณะที่เดบิวต์ในปี 2016 กดข้ามมาอีกห้าปีต่อมา พวกเขาก็อายุ 19 ถึง 21 กันแล้วโดยมีจุดเปลี่ยนสำคัญเมื่อต้นปีที่น้องเล็กจีซองได้บรรลุนิติภาวะอย่างเป็นทางการในเกาหลี แต่พอเราถามว่า แล้วเขาล่ะรู้สึกเหมือนผู้ใหญ่บ้างหรือยัง มาร์คก็ให้คำตอบที่เราเข้าใจได้ทุกคนแบบไม่ลังเลเลย

“ผมยังรู้สึกเหมือนอยู่ม.ต้นอยู่เลย ผมจะว่าตามตรงเลยนะ นี่สาบานกับพระเจ้าเลย ผมว่าผมน่ะ... ก็ได้! ขยับขึ้นมาก็ได้ — ผมรู้สึกเหมือนผมอยู่ม.ปลายอะ!” เขาหัวเราะ “ผมคุยเรื่องนี้กับจีซองไปแล้วด้วยซ้ำ เพราะเขาเป็นคนสุดท้ายที่บรรลุนิติภาวะ เขาบอกผมว่าเขายังรู้สึกเหมือนเป็นนักเรียนอยู่เลย ตอนนี้ไม่รู้สึกเหมือนคนอายุ 20 (19 ในอายุสากล) เลย”

กว่าที่เมมเบอร์ทั้งเจ็ดคนจะได้มาออกอัลบั้มร่วมกัน — มาร์ค เหรินจวิ้น เจโน่ แฮชาน แจมิน เฉินเล่อ และจีซอง — มันก็นานเหลือเกิน และในฐานะที่เป็นอัลบั้มเต็มอัลบั้มแรกตั้งแต่เดบิวต์มา แฟนๆ ก็ต้องคาดหวังอย่างมากแน่อยู่แล้ว ตัวมาร์คเองก็ได้พูดถึงในหลายๆ vlog ว่าเขาเชื่อว่าคัมแบ๊คนี้สำคัญแค่ไหน และ มันก็ยิ่งเด่นชัดขึ้นในทุกครั้งที่มาร์คพูดเรื่องนี้

“เราทุกคนมานั่งคุยกันครับ เราทั้งเจ็ดคนเลย แบบไม่มีกล้องหรืออะไรเลย ผมพาพวกเขาทุกคนมาด้วยกัน และเราก็นั่งคุยกันก่อนที่อารมณ์ทั้งหมดจะมา และผมก็บอกไปว่า ผมยินดีพร้อมที่จะเทหมดหน้าตักให้กับสิ่งนี้ แบบ... เมื่อก่อนผมมักจะ... แต่ผมรู้สึกว่า... ทั้งจักรวาลนี้... ไม่ก็แบบ— ” เขาหยุดพูด พยายามหาวิธีสื่อสารสิ่งที่คิดออกมา และประโยคต่อไปของเขาเป็นสิ่งที่หนักแน่นที่สุดตั้งแต่เริ่มสัมภาษณ์มา “มันมีหลายสิ่งเลยนะที่เราไม่สามารถควบคุมได้ แต่เราสามารถมองเห็น และสัมผัสได้เวลาที่ชิ้นส่วนมันมาประกอบเข้ากันได้ดีใรบางคราว และผมว่าช่วงเวลานี้แหละ อัลบั้มนี้แหละ มันมีชิ้นส่วนที่ขาดไม่ได้เหล่านั้นอยู่

มาร์คนึกถึงเรื่องที่เกิดระหว่างช่วงเตรียมการคัมแบคนี้: พัฒนาการของวง การกลับมารวมตัวของสมาชิก 7 คน สเกลของอัลบั้ม และการที่จีซองเพิ่งหายจากการบาดเจ็บที่ทำให้เขาเต้นไม่ได้ไปหลายเดือน — แม้กระทั่งการที่ปี 2020 เป็นปีที่ดีที่สุดของ NCT เท่าที่เคยมีมา ด้วยการออกเพลงแล้วเพลงเล่าจนทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จและกระแสอย่างเป็นประวัติการณ์

“ผมรู้สึกได้ว่า มาแน่ และผมก็อธิบายทั้งหมดนั่น(ให้ในวงฟัง) ว่า” เขาพูดต่อ “ช่วงเวลาทั้งหมดนี้มีความหมายในนั้นมากๆ และเราไม่ได้ปล่อยเวลาไปเฉยๆ ด้วย เราทำงานกันหนักมาก” ด้วยทุกอย่างที่ผ่านมานั้น Hot Sauce ถือเป็นช่วงเวลาประวัติศาสตร์ของ NCT Dream ซึ่งพิสูจน์มาแล้วด้วยตัวเลข — อัลบั้มมีสถิติการพรีออเดอร์กว่า 1.7 ล้านยอด ทุบสถิติก่อนหน้า ที่ทำได้ถึง 500,000 อัลบั้มสำหรับอัลบั้มในปีที่แล้ว Reload

การที่ใช้ชีวิต ทำงาน และเติบโตด้วยกันมาหลายปีนั้นเป็นตัวบ่มเพาะสายสัมพันธ์ดั่งครอบครัวและความสำเร็จที่มาพร้อมกันนั้นเอง เหล่าสมาชิกต่างพลาดโอกาสสำคัญๆ หลายๆ โอกาสที่วัยรุ่นส่วนใหญ่มักหลงลืมความสำคัญไป ด้วยความที่ชีวิตพวกเขาต่างจากชีวิตวัยรุ่นทั่วไป ทำให้พวกเขาไม่ค่อยยึดติดกับธรรมเนียมเรื่องอาวุโสตามวัฒนธรรมเกาหลีอย่างน่าฉงน ผลลัพธ์ที่ได้คือความเป็นพี่น้องที่ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงาน "พวกเราใกล้ชิดระหว่างกันมาก และมันคือของจริง" มาร์คพูด

ในด้านของบทบาทของเขา เขาเป็นคนไม่ถือสาอะไรใคร “ถ้าดูๆ แล้ว ผมเป็นกระสอบทรายที่ใกล้มือที่สุดสำหรับคนในวงแล้วละ แต่ก็... ไม่ได้เดือดร้อนนะ..." เขาหัวเราะ "แต่ว่ากันตามตรง ผมว่าบทบาทของผมในทีมเนี่ย... ใช่ ผมโตที่สุด และผมเป็นหัวหน้า แต่ก็... ในเกาหลี โดยตัววัฒนธรรมเนี่ย อายุมันสำคัญมากนะครับ แต่เรามากันไกลมากจนขอบเขตตรงนั้นมันเลือนหายไปหมดแล้วและเราก็นับกันเป็นเพื่อนกันหมด และผมว่าผมก็เป็นเพื่อนสำหรับคนอื่นๆ ด้วยเหมือนกัน"

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้า แต่ก็จริงอยู่ที่ว่า การที่เขาควบคุมดูแล(คนในวง)ด้วยบุคลิกที่แสนเป็นมิตรและท่าทางเลิ่กลั่กที่น่าเอ็นดูแบบนั้น อำนาจเขาก็ไม่ค่อยต่างกับลูกหมาน้อยเท่าไร แต่จริงๆ เขาก็ได้รับความรักและการเอาใจใส่มากล้นราวกับลูกหมาจริงๆ ด้วยซ้ำ (เฉินเล่อ สมาชิกในวง เรียกมาร์คว่าลูกชายของเขา และน้องหมาจริงๆของเขาที่ชื่อ แดกัล ก็เป็นน้องสาวของมาร์ค) แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นหัวหน้าที่พึ่งพาไม่ได้ ตรงกันข้ามเลยต่างหาก — ตามที่เหรินจวิ้นพูดไว้ การมีอยู่ของมาร์คช่วยรวมทุกคนเป็นหนึ่ง แบบที่ไม่มีใครมาแทนที่มาร์คได้เลย

แม้ว่าตั้งแต่เดบิวต์มา นี่จะเป็นปีที่ 5 แล้วก็จริง เป็นระยะเวลาที่ค่อยข้างใหญ่ แต่สมาชิก NCT DREAM ก็ยังคงเด๊ก เด็ก — เทียบกับมาตรฐานส่วนใหญ่แล้ว พวกเขายังถือว่ามีเส้นทางในอนาคตอีกยาวไกลมาก การเติบโตได้พาพวกเขามาถึงจุดนี้ แล้วมาร์คล่ะ คิดว่าการเติบโตจะพาพวกเขาไปถึงตรงไหนในอนาคต

“สำหรับเราแล้ว การเติบโตมันไม่เคยหยุด ผมว่าเราจะยังเติบโตกันอีกเรื่อยๆ ไม่มีสิ้นสุดด้วย” เขาตอบ “อนาคตจะเป็นอย่างไรนั้่น เราไม่มีทางรู้ได้ แต่เราก็พยายามจะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด และไม่ว่าตอนนี้เราจะมีเวลาเท่าไร ไม่ว่าจะกับอัลบั้มไหน จะเวทีไหน หรือผลงานดนตรีชิ้นไหนก็ตาม เรามีความตั้งใจที่จะยืนยันว่ามันต้องมีชิ้นต่อๆ ไป ออกมาให้ได้ด้วย"

และความเห็นสุดท้ายก่อนลา “ผมดีใจที่เรามุ่งมั่นแบบนั้นนะ เพราะเราเริ่มต้นกันมาแบบ..." มาร์คส่ายหัวของเขา "...แบบเด็กเลยอ่ะ"

Hot Sauce วางแผงแล้ววันนี้