ค่อนข้างที่จะช้าไปมากที่จะดูกังฟูแพนด้าที่ถูกปล่อยออกมาครั้งแรกในปี 2008 ในปี 2024 แต่ก็ต้องยอมรับว่าทุกอย่างมีเวลาของมัน อ่ะเนี่ยพูดให้มันดูดีอ่ะ อาจจะเหมือนไวน์ที่ยิ่งบ่มยิ่งอร่อย ยัง ยังไม่หยุดอีก แต่ใด ๆ นั้น เราไม่เคยผิดหวังกับการดูแอนิเมชั่นเลย มีหลายเรื่องที่ทำงานกับเรามาก ๆ ดูง่าย ย่อยง่ายจนคล้ายว่ากลุ่มเป้าหมายหลักจะเป็นเด็กจิ๋วด้วยซ้ำ แต่ข้อคิดที่แฝงให้เราได้ตกผลึก กังฟูแพนด้าเลยกลายเป็นอีกเรื่องนึงที่ทำให้รู้สึกว่าทำมาเพื่อผู้ใหญ่อย่างเราดู

กังฟูแพนด้าภาคแรก เพราะดูมาภาคเดียวและเพิ่งดูจบเมื่อกี้ ที่รีบมาเขียนเพราะเดี๋ยวลืม แต่ก็ไม่น่าจะลืม เพราะสิ่งที่กังฟูแพนด้าภาคนี้พูดถึง มันค่อนข้างทำงานกับเราอย่างมาก คือเรื่องของความเชื่อ เชื่อในสิ่งที่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ยังไง มันใช่หรอที่ทุกอย่างที่เป็นแบบนี้ อาจารย์ชิฟูในตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำจะฝึกโปยังไง เพราะในใจลึก ๆ ไม่เชื่อว่าโปจะเป็นนักรบมังกรได้ แต่สุดท้ายอาจารย์ก็ยังจะเป็นอาจารย์ ที่หาทางฝึกศิษย์จนได้

เชื่อในตัวเอง เป็นตัวเอง สู้ในแบบของตัวเอง ไม่มีสูตรสำเร็จหรือสูตรลับใดที่ทำให้ก๋วยเตี๋ยวของเตี่ยอร่อย มันมีเพียงแต่ความเชื่อ ถ้าตัวเราเชื่อว่ามันพิเศษ มันก็จะพิเศษ มันจะอร่อย คัมภีร์มังกรที่ว่างเปล่า เมื่อเปิดมามีเพียงเงาสะท้อนของตัวเราเอง แค่เป็นตัวเรา เชื่อในตัวเองที่พิเศษ นั่นคือสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุด เป็นพลังที่วิเศษที่สุด ทำให้นึกถึงคำทำนายคุกกี้เสี่ยงทายที่เคยกินเมื่อหลายปีก่อน 'Do you want to be a power in the world? Then be yourself.'

เป็นอะไรที่พูดเหมือนจะง่ายแต่ก็ทำได้ยากอยู่ดี ที่เราจะเชื่อมั่นในสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเป็น โดยไม่ไขว้เขวต่อสิ่งเร้าภายนอก ในทางกายภาพ โปไม่มีทางที่จะชนะไต้ลุงได้เลย แต่ถ้าคิดว่ามีเพียงแค่ทางกายภาพหรอที่จะทำให้เป็นผู้ชนะ ไม่ใช่แน่นอน มันมีเรื่องของจิตใจ เรื่องของภายใน ความคิด สติ สมาธิ ที่จะรวมเราเป็นหนึ่งและช่วยให้เราทำสำเร็จลุล่วง ดังหัวใจหลักของกังฟู ที่ไม่ว่าสิ่งเร้าจะเร้าเราแค่ไหน ใจเราจะไม่เป๋ไปไหนแน่นอน

ไต้ลุงที่ทุกคนหวาดกลัว พละกำลังมหาศาล แต่กำลังบันดาลโทสะ อยู่กับความแค้น อยู่กับอดีต คิดว่าการที่ครอบครองคัมภีร์มังกรจะทำให้เขายิ่งใหญ่ เป็นสุดยอดนักรบ เราวิเคราะห์ว่าเป็นชีวิตที่ไม่ได้มีความมั่นใจในตัวเองมากนัก เอาจิตไปยึดติดกับสิ่งอื่น เหมือนปลาที่อยากไปว่ายในมหาสมุทร จนลืมว่าตัวเองเป็นปลาและว่ายอยู่ในน้ำอยู่แล้ว การค้นพบว่าคัมภีร์นั้นว่างเปล่า ทำให้ไต้ลุงแตกสลายไม่เป็นท่า  สิ่งหลักที่ทำให้ไต้ลุงแพ้ หากแต่ไม่ใช่โป แต่เป็นตัวไต้ลุงที่พ่ายแพ้ให้กับตัวเอง ในขณะเดียวกัน สิ่งที่โปชนะที่สุดแล้วไม่ใช่ไต้ลุง แต่เป็นการชนะใจตัวเอง เชื่อมั่นในการเป็นตัวเองที่เป็นพลังพิเศษที่วิเศษที่สุด

ดูจบแล้วก็ ว้าว ค้นก่อนเลยว่าผ่านมานานแค่ไหนแล้วเวลาที่พลาดไปอะไรดี ๆ แบบนี้ คำนวณไปมา สิบหกปีมาแล้วหรอ แต่ยังคลาสสิคอยู่เลยกับข้อคิดที่ได้รับ แต่ก็ไม่มีอะไรบังเอิญอย่างที่อูเกวว่า จริง ๆ แล้วกังฟูแพนด้า 2008 อาจจะเป็นสิ่งที่รอเรามาพบเจอในปี 2024 ก็เป็นได้ แล้วนี่ยังเหลืออีกสามภาคให้ไปดู ขอเวลาสักครู่พี่จะเก็บให้ครบเลย