"ชอบเวลาเราทำอาหาร" พี่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสดชื่น 

เมื่อละสายตาจากหอมใหญ่ขึ้นไปมอง ผมก็พบดวงตาสีน้ำตาลฉ่ำ วิบวับ คู่หนึ่งมองตรงมาที่ผม

"ยังไง?" 

พี่หัวเราะจางๆ เสียงหัวเราะของพี่คล้ายจะทำให้หอมใหญ่ที่ผมกำลังหั่นเป็นลูกเต๋าบนเขียงฉุนน้อยลง ก่อนจะตอบว่า

"มันดูแบบว่า...ว้าว ไม่น่าเชื่อเลย"

คำตอบนั้นทำให้ผมหัวเราะบ้าง ผมตอบกลับไปว่าผมทำได้แค่อาหารง่ายๆ เท่านั้น อะไรที่แค่ใส่ซอสมะเขือเทศ หรือซอสพริกสักหน่อยก็ช่วยในเรื่องของรสชาติได้

"ก็ชอบอยู่ดี"

"อ้อนหรือ"

ผมอมยิ้มมองพี่ รอยยิ้มขยับกว้างขึ้นอีกนิดเมื่อสีหน้าแบบผู้ใหญ่ดื้อของพี่ปรากฎให้เห็น

"เปล่า" พี่ส่ายหน้าช้าๆ ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นมามาจูบตรงสันกรามผมเบาๆ

"ชมและให้รางวัลต่างหาก"