อะไรdefine คำว่าปกติ?
อะไรคือบรรทัดฐานของสิ่งๆหนึ่ง.
สองสามเดือนที่ผ่่านมา จะเรียกว่าเป็นการ break through ก็ได้
เราเป็นPanic attackครั้งแรกเมื่อกลางดึก เดือนกค.ที่ผ่านมา
เนื้องานไม่เท่าไหร่ แต่เราเครียดกับการที่ต้องทำงานกับคนในทีมที่เราโดนมอบหมาย ในที่ทำงาน
จะเรียกว่าculture shockก็คงได้
เป็นการพบเจอสิ่งใหม่ ที่ไร้มาตรฐาน หรือความรับผิดชอบโดยสิ้นเชิง
เรางง หรือว่า คงเป็นที่ฉันเองพยายามจะปล่อยวาง
ไม่คิดมาก เทงานส่งๆ แบบที่ในนั้นเค้าทำกันแต่ท้ายที่สุด
เราจะเทสิ่งๆหนึ่งได้แค่ไหน ในเมื่อเรารู้อยู่แก่ใจว่าบางอย่างมีมาตรฐานกำกับอยู่
เรารับไม่ได้กับความชุ่ย
เคยโดนทำลายสิ่งที่เชื่อมาโดยตลอดโดยสิ้นเชิงไหม?
ทำให้คิดว่า หรือว่าทุกอย่างมันคือเรื่องหลอกลวง
ตั้งใจไปทำไม? ไร้ค่า. ทำแบบที่ทำอยู่ทำไม? เปล่าประโยชน์.
เหตุการณ์นี้ทำให้เรา question กับทุกอย่างที่เป็นเรา
นอนร้องไห้อยู่บนเตียงเมื่อพบกับจิตแพทย์ มันไหลออกมาเอง
คือมันก็ป่วยทางใจนั่นแหละ แต่มันจะtriggerอาการทางร่างกายให้ออกมา
ควบคุมตัวเองไม่ได้
มันไม่ทำให้ถึงตายจริงๆหรอก แต่ก็รู้สึกเหมือนกับจะตายนั่นแหละ มันไม่สนุก
รับยามากินแล้วก็ค่อยๆดีขึ้น, มันก็ค่อยๆหายไป แต่มันทำให้เกิดความคิดขึ้นว่า
บางคนไม่สามารถเข้าถึงdeepลงไปในอารมณ์ในตัวเองได้ และจะไม่มีวันทำได้
เพราะพวกเขาไม่เคยประสบเหตุการณ์ที่ทำให้เขาต้องเข้าไปคลุกคลีกับขั้วอารมณ์เหล่านั้น
เราประสบสิ่งนั้นแล้วบางทีมันทำให้เราคิดว่า
เพราะสิ่งนี้ที่มันเกิดขึ้นกับเรา ทำให้เรา "ชำรุด" ไปแล้วหรือเปล่า
เราไม่ใช่แก้วน้ำที่สวยงาม ไร้รอยขีดข่วน แต่เราเป็นถ้วยน้ำที่แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ
ประกอบขึ้นมาใหม่อย่างไรก็คงไม่สมบูรณ์เหมือนเดิมหรือเปล่า?
แต่มันก็คงไม่เป็นไร เพราะว่าความสวยงามอยู่ที่คนมอง
และ "beauty in imperfection" อาจเป็นหลักค้ำยืนจิตใจที่ดีสำหรับตอนนี้
เพราะว่าใครมันนิยามคำว่าปกติเหรอ ไหน ไม้บรรทัดไหน?
แตกหัก / ร้าว /ชำรุด แต่มันคงไม่เสียหายอะไร เพราะมัน meant to be
ร้าวก็เอามาสีทองมายาใหม่
แปลกตา. สวยกว่าเดิมไหม? ไม่รู้. แต่มันก็คงสวยไปอีกแบบ
ให้เหมือน kintsugi :)
เหตุผลที่เราไม่ชอบคนๆนั้น ที่หัวเราะเยาะ ไม่ให้เกียรติเราขนาดนั้นเหรอ
อาจเป็นเพราะเราโดนมาก่อน และรู้ว่ามันรู้สึกแย่แค่ไหนที่โดนทำแบบนั้นใส่
เรารู้ว่าเราไม่มีวันจะปฎิบัติแบบนั้นกับคนอื่นมั้ง
สุดท้ายละ
ใครที่เคยเข้าถึง / ประสบ กับอารมณ์ทางด้านลบเหมือนเรา
อย่าท้อนะ ความทุกข์นี้มันไม่อยู่ไปตลอด
และเราให้พลังตัวเองกลับมาได้ โดยการ "เลือก"
ให้ชีวิตไหลผ่านเรา แล้วเลือกสิ่งที่ดีเข้ามานะ
:)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in