เราก็ต้องพบเจอกับความโหดร้ายของกาลเวลาอย่างที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเราเข้าไปดูยูทูปเพลงโปรดของเราแล้วขึ้นปีที่ปล่อยเพลงออกมาเมื่อไร เราก็จะนึกถึงคืนวันดี ๆ ในวันเก่า ๆ ขึ้นมาทุกครั้งไป 

ยิ่งเมื่อปัจจุบันนั้นมีสิ่งที่ให้น่ายินดีน้อยกว่าในอดีตมากขนาดนี้ ก็ได้แต่ถอนใจ 

งานไม่มี เงินไม่มี  ได้แต่จมกับความเศร้าและรู้สึกผิดกับการตัดสินใจเลือกเส้นทางในชีวิตของเราอย่างเจ็บปวด

ไม่เข้าใจเลยทำไมถึงได้มีแต่ความคิดในหัววนอยู่แบบนี้นะ

 ถ้าวันนั้นเราเลือกอีกทางนึง วันนี้เราคงไม่ต้องจมกับความรู้สึกแบบนี้รึป่าวนะ

ทำไมการเลือกตามใจตัวเองครั้งแรกและครั้งเดียวของเรามันถึงสร้างดาเมจให้เราและคนรอบข้างได้ขนาดนี้กันนะ

แม้ว่าทางที่เลือกก็เป็นสิ่งที่โหยหาและตรงใจเรา แต่เรากลับลืมทางเก่าที่เราจากมาไม่ได้เลย รู้สึกคิดถึงมันอย่างน่าประหลาด และรู้สึกผิดทุกครั้งที่นึกถึง 

ทำไมเราถึงแยกร่างแล้วเดินไปทั้งสองทางเลยไม่ได้นะ เกลียดการเลือกที่สุดเลย 

อยากหายจากความรู้สึกผิดนี้จังเลยนะ

อ่า 

อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจัง