ไม่เข้าใจเลยสักนิด

ผมที่ไร้ค่าเเละไม่เคยช่วยเหลือคุณได้เลยเเม้เเต่ครั้งเดียว เพียงเเค่รอยยิ้มจากคุณผมเองก็ไม่สามารถเป็นสาเหตุของมันได้

ผมเหมือนเเค่เศษขยะที่หลงเข้ามาในชีวิตคุณ เป็นได้เเค่เปลวเพลิงจากปลายไม้ขีดที่ไม่เเม้เเต่จะมอบความอบอุ่นให้คุณได้

มีค่าเพียงเพื่อเผาผลาญท่อนฟืนที่ไม่ต่างจากเวลาพักผ่อนของคุณ ทั้งหมดทั้งมวลนั้นก็เพื่อความสบายใจของผมคนเดียว 

ถึงอย่างนั้นคุณยังจะเสียใจกับโลกที่ไม่มีผมอยู่อีกเหรอ