เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
โสดนี้อีกนานBUNBOOKISH
โสดนี้อีกนาน








  • โลกนี้บางทีก็อยู่ยากนะคะ ไปชอบใครเค้า เค้าก็ไม่ชอบเรา แล้วคนที่มาชอบเรานี่ก็นะ...มันไม่ใช่อะค่ะ คือเห็นเราจืดๆ เชยๆ แบบเนี้ย แต่ที่จริงเราชอบผู้ชายหล่อๆ ป๊อปๆ อะ ทีนี้ปัญหาคือ ผู้ชายสไตล์นั้นเค้าก็ไม่สนสาวหงิมแบบเราไง คนอย่างเราก็ดันไปเข้าตาแต่หนุ่มเนิร์ดๆ ติ๋มๆ เหมือนกันซะงั้น...กลุ้มใจจังเลยค่ะ ถึงจะเคยได้ยินว่าชอบคนที่เค้าชอบเราดีกว่า แต่เราก็อยากได้คนแบบที่เราชอบมากกว่านี่นา





  • ก็พอจะมีคนเข้ามาจีบเหมือนกันนะคะ แต่ยังไม่เจอใครที่ถูกใจจริงๆ เลยซักที เราเองก็ไม่ได้มีสเป็กตายตัว หรือว่ารอใครอยู่หรอกค่ะ แค่คนที่เข้ามายังไม่มีใครทำให้เรารู้สึกพิศวาสวาบหวาม อยากได้เค้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเลย แล้วเราก็คิดว่าจะมีคนรักทั้งที ก็ไม่อยากคบใครส่งเดช ถ้าจะมีแฟนก็อยากจะคบกับคนที่ใช่ คนที่ถูกใจจริงๆ เลยมากกว่า ตอนนี้ยังไม่เจอก็ไม่เป็นไร อยู่คนเดียวไปก่อนก็ได้ค่ะ ไม่เดือดร้อน



  • ชอบโดนเพื่อนบอกว่า ที่ยังไม่มีแฟนเนี่ยเพราะเราเป็นคนไม่เปิดใจ ไม่ยอมให้ใครเข้ามา ก็ผู้ชายแต่ละคนที่เจอเนี่ย ยังไม่ใช่แบบที่เราชอบเลย ดูยังไงก็รู้สึกว่าไม่ใช่ คบไปก็คงต้องเลิกกัน เราก็เลยไม่อยากสานต่อ คือเราว่าใจคนเราเนี่ยมันไม่ได้มีสวิตช์ให้กดปิดๆ เปิดๆ ถ้ามันไม่ใช่ มันก็ไม่ใช่ พอเจอคนที่ใช่มันก็คงเปิดให้เข้ามาเองนั่นแหละนะ



  • โบราณว่าไว้ มีรักแล้วย่อมมีทุกข์ พอรักแล้วไม่สมหวัง ไม่เป็นอย่างที่คิด จิตใจก็เป็นทุกข์แล้ว ที่ผ่านมาเราเองก็เคยเห็นความรักที่จบไม่สวยเต็มไปหมด ทั้งครอบครัวที่เลิกกัน ทั้งเพื่อนฝูงที่มีความรักแล้วก็มีความสุขอยู่ได้ไม่นาน เดี๋ยวก็ทะเลาะกันบ้าง โดนทำร้ายบ้าง โดนนอกใจบ้าง เราก็เลยคิดว่า ถ้ามีความรักแล้วจะต้องเจอเรื่องให้ทุกข์ใจมากมายขนาดนี้ สู้ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมไปเลยดีกว่า คือไม่ต้องเริ่มรักใครเลย ตอนสุดท้ายจะได้ไม่ต้องมาเสียใจ




  • เลิกกันมาหลายปี ตอนนี้เค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว แต่เราก็ยังคิดถึงเค้าอยู่ทุกวัน นอนหลับก็ฝันถึง เวลาไปที่ที่เคยไปด้วยกันก็อดคิดถึงเค้าไม่ได้ เจอของที่เค้าชอบก็อยากซื้อไปฝาก อยากกอด อยากดม อยากหอม จริงๆ แล้วหลังเลิกกันก็มีคนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิต แต่ไม่ว่าจะพยายามทำความรู้จักกับผู้ชายคนไหนก็จะมีภาพเค้าซ้อนทับขึ้นมาทุกที สุดท้ายเลยปฏิเสธไปหมด ไม่อยากหาใครมาแทนที่เค้า ทุกวันนี้ก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความเก่าๆ ยังเข้าไปแอบส่องเฟซบุ๊คเค้าอยู่ ลึกๆ ก็ยังหวังว่าสักวันเค้าจะกลับมารักเราเหมือนเดิม (คิดแบบนี้มาแปดปีแล้ว)



  • แม่บอกว่าเป็นสาวเป็นนาง เข้าหาผู้ชายก่อนมันจะดูไม่งาม เราก็เชื่อแม่ ทุกวันนี้เราก็ไม่เข้าใกล้เค้าเกินสามเมตรนะ ไม่สบตาด้วย ถ้าต้องคุยก็จะสงวนถ้อยคำ เดี๋ยวเค้าคิดว่าเราทอดสะพาน แต่ถึงจะรักษาระยะห่างแต่เราก็พยายามส่งสัญญาณให้รู้นะ เช่น ดักเจอตอนขึ้นรถไฟฟ้าทุกวันเนี่ยก็น่าจะเอะใจบ้างสิ นี่ถ้ารู้สึกตัวแล้วมาจีบได้แล้วนะ รอนานเหลือเกินแล้ววว




  • ชอบนะ แต่ไม่อยากบอก คือก็ชอบอยู่ในใจลึกๆ แหละ แต่ไม่อยากพูด ไม่อยากถูกคนอื่นเอาไปเมาท์อะว่าแอบชอบคนนั้นอยู่ แล้วก็ไม่อยากเสียฟอร์มด้วย แบบถ้าเค้ารู้ว่าเราชอบ แต่เค้าไม่ได้ชอบเรา มันก็น่าอายจะตาย เพราะงั้นเราจะไม่พูดว่าชอบออกไปก่อนเด็ดขาด ต่อให้ถูกถามจี้ต่อหน้า ก็จะไม่บอกว่าชอบ ไม่ชอบย่ะ ไม่ๆๆ ไม่! โอเคนะ (ถ้าชอบเราก็ต้องเป็นฝ่ายบอกเราก่อนนะ)







  • รอบตัวเค้ามีแต่คนเลิศๆ มีแต่สาวโปร์ไฟล์ดี รสนิยมการแต่งกายเยี่ยม แถมหน้าตานี่ระดับพรีเมียมเกรดเออย่างกับท็อปโมเดลหลุดมาจากแม็กกาซีน แล้วอย่างดิชั้น หน้าบ้านๆ หุ่นเบอะๆ  แถมแต่งตัวกะโหลกกะลากะโปโลแบบนี้ จะเอาอะไรไปสู้กับเค้าได้ล่ะ เหมือนเอานกกระจอกไปแข่งกับหงส์อะ มันจะชนะมั้ย ฉะนั้นเจียมตัวแล้วก็อยู่ในมุมเงียบๆ เหมือนเดิมดีกว่าค่ะ





  • ก็...ก็คือ...แค่มองหน้าเค้าเรายังไม่กล้ามองเลยค่ะ เขินมากกกกก (บิดมือม้วนไปมา) เจอหน้าเค้าแต่ละที หัวใจเต้นโครมครามอย่างกับจะหลุดออกจากอก คิดว่าถ้าเค้าอยู่ใกล้ๆ เค้าต้องได้ยินแน่ๆ ก็เลยไม่กล้าเข้าใกล้เค้า... แล้วเราก็พ...พูดไม่เก่งด้วย…(หลบตามองเท้า) จะให้คุยก็ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไร ชวนคุยก็ไม่เป็น แถมพอตื่นเต้นมากๆ ก็พานพูดตะกุกตะกัก…ก...ก...กลัวเค้าคิดว่าเราติดอ่าง หรือคิดว่าทำไมอีนี่พึมพำอะไรฟังไม่รู้เรื่องเลย สุดท้ายก็เลยได้แต่เขินๆ อายๆ อยู่ในที่ไกลๆ นั่นแหละ เลยไม่ได้คุยกันสักที...



  • ไม่ได้รังเกียจผู้ชายหรอกนะ แต่มันกลัวอะค่ะ แบบอยู่ไกลๆ ยังไม่เท่าไหร่ แต่พอเข้ามาใกล้มากๆ เราก็จะเริ่มเหงื่อแตก มือไม้สั่น หน้ามืด ตาลาย คล้ายจะเป็นลม อารมณ์แบบคนที่กลัวแมลงสาบแล้วเห็นมันกำลังวิ่งเข้ามาใกล้ๆ อะค่ะ แบบนั้นเลย เหมือนเป็นโรค Phobia  อะไรสักอย่าง นี่พออาการหนักเข้าก็ว่าจะไปหาหมอแล้วล่ะ เพราะอาการมันชักจะทวีความรุนแรงจนกระทบกับชีวิตประจำวันแล้ว อย่างเวลายืนบนรถไฟฟ้า คนแน่นๆ แล้วมีผู้ชายมายืนใกล้ๆ เราก็เผลอไปทำหน้าตกใจ ตื่นกลัวตัวสั่นใส่เค้า คิดว่าเป็นแบบนี้ นอกจากจะไม่มีแฟนแล้ววันนึงอาจจะโดนต่อยเข้าสักวันก็เป็นได้ค่ะ


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in