"มันดูเหมือนการที่เครื่องจักรทรงประสิทธิภาพชิ้นหนึ่ง ถูกปรับปรุง เปลี่ยนแปลง แก้ไข ทั้งจากตัวมันเอง และสิ่งรอบข้างอยู่ตลอดเวลา"

เพื่อให้สามารถดำเนินตามกระบวนการได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงที่สุดเท่าที่จะมีโอกาสเกิดขึ้น และลบล้างความล้มเหลว ความผิดพลาดทั้งหมดทิ้งไป

"ความเป็นตัวเราที่มันเกิดขึ้น ค่อยๆหล่อหลอม ค่อยๆทำการจัดระบบตัวมันเอง จนมันเกิดเป็นคนๆหนึ่ง ที่มีลักษณะนิสัย มีความชอบไม่ชอบ มีความสุขมีความทุกข์ มีการแสดงออกมีการปิดบัง รวมไปถึงรายละเอียดอื่นๆที่มนุษย์ควรจะมี ต้องมี หรือแม้แต่รายละเอียดที่มนุษย์ไม่ควรจะมี"

เพราะทุกๆสิ่งมันล้วนกำลังถูกเจือจางลงไปเรื่อยๆ ด้วยกาลเวลา ความคิด 

ความต้องการและความไม่ต้องการ

ถึงแม้สิ่งเหล่านี้มันจะไม่ใช่ความชื่นชอบ ความรัก ความสุข ความสงบ 

แต่ฉันก็พยายามอย่างมากที่จะเข้าใจมัน และมองมันให้กลายเป็นอะไรสักอย่างก็ได้ที่ไม่ใช่สิ่งแย่ๆที่ทำให้ฉันทุกข์ 

ฉันไม่เคยรู้สึกผิดที่ยอมรับมัน ที่ปล่อยให้มันเป็นไป ที่ไม่คิดจะลบมันทิ้ง เพราะฉันคิดถูกแล้วจริงๆ ว่าพวกมันคือสิ่งเดียวที่ฉันมี และเป็นสิ่งที่จะอยู่กับฉันตลอดตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนจบของเรื่องราวนี้