เเล้ววันนี้ก็มาถึง...
ฉันไม่คิดเลยว่าการเลิกมีความรู้สึกดีๆให้ใครสักคนจะยากถึงเพียงนี้ เเค่เงาของเขาทอดผ่านต้นยางสูง หางตาก็ลุกลี้ลุกลนมองหา เเค่เสียงที่เปล่งออกมาราวกับพ่นลมหายใจก็ทำให้ท้องไส้ปั่นป่วน...
เเต่ฉันคงไม่มีทางยอมให้มันเกิดขึ้นได้ง่ายๆเเน่...
รักยังไม่ก่อตัว ความผิดหวังก็รวดเร็วเกินจนร่างเซ เเม้ว่าความรักคือสิ่งสวยงามอย่างที่หลายๆคนพบเจอ เเต่ฉันเหนื่อยเกินกว่าจะรับมันไหวอีกเเล้ว...
กับความจริงที่ว่า ไม่เสมอไปที่เขาจะมอบความรักกลับคืนมา ไม่เสมอไปที่ความรักจะไม่ถูกมองเห็น ไม่เสมอไปที่รักครั้งนี้จะไม่เจ็บปวดอย่างเคย เเละไม่เเม้เเต่จะจินตนาการถึงด้วยซ้ำ
ว่าสุดท้ายเเล้วศรัทธาที่มีต่อรักนั้นจะเหือดหายไปตอนไหน...
[ QUEENETTA ]
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in