นานมาแล้ว จักรพรรดิพระองค์หนึ่งหยิบก้อนกรวดขึ้น แล้วตรัสถามเหล่าขุนนางว่า
"พวกเจ้าเห็นอัญมณีในมือข้าหรือไม่"
ขุนนางส่วนหนึ่งตอบว่า "เห็น" 
ขุนนางอีกส่วนหนึ่งตอบว่ามันเป็นเพียงก้อนกรวดธรรมดา
พระจักรพรรดิจึงตรัสถามขุนนางที่เห็นก้อนกรวดเป็นอัญมณีว่า เหตุใดพวกเขาจึงคิดเช่นนั้น
พวกขุนนางที่หวังเอาใจพระจักรพรรดิจึงตอบว่า "ด้วยพระบารมี ไม่ว่าหินก้อนใดอยู่ในมือพระองค์ ล้วนกลายเป็นอัญมณีทั้งสิ้น"
"แล้วมันมีค่าเท่าไหร่" พระจักรพรรดิถามต่อ
บางคนตอบว่า "มากมายกว่าชีวิตของพวกกระหม่อม"
บางคนตอบว่าค่าของ"มันมากกว่าทองร้อยชั่ง"
บางคนตอบว่า "มากกว่าที่ดินร้อยแปลง"
พระจักรพรรดิจึงตรัสถามต่อไปว่า "พวกเจ้าอยากได้ไหม"
พวกขุนนางที่เห็นกรวดเป็นอัญมณีก็ตอบว่า"อยากได้"
ว่าแล้วพระจักรพรรดิก็ทรงหยิบกรวดขึ้นมาเท่าจำนวนคนที่อยากได้แล้วตรัสว่า
"เราจะให้พวกเจ้าแลกตามที่ร้องขอ"