เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกนักอยากเขียนSooth Suwansakornkul
บันทึกนักอยากเขียน ๕
  • ทำไมมนุษย์เราต้องมีความย้อนแย้งในตัวเอง
    .
    ผมคิดว่าความย้อนแย้งในตัวเองของมนุษย์ เกิดจากสัญชาตญาณการปกป้องตัวเอง
    .
    พอรู้สึกไม่ปลอดภัย หรือถูกคุกคาม ความย้อนแย้งหรืออาการย้อนแย้งในตัวเองก็จะเกิด
    .
    ลุงคนหนึ่งบอกว่าให้ลูกหลานใจเย็น ๆ แต่พอโดนลูกหลานโต้เถียงก็กลับตวาดเสียงดัง
    .
    ลูกหลานก็จะเห็นถึงความย้อนแย้งในคำพูดของลุง
    และลดความเชื่อถือในตัวลุงลง แม้จะยังรักลุงก็ตาม
    .
    สอนใครอย่างไร ไม่ใช่สักแต่ว่าสอน 
    ต้องทำให้เห็นเป็นตัวอย่างอย่างเสมอต้นเสมอปลายด้วย
    .
    คำพูดจะศักดิ์สิทธิ์มีคนเชื่อถือ ก็ต่อเมื่อพูดจริงทำจริง
    .
    มนุษย์จะรู้สึกมีตัวตน ถ้ามีคนเชื่อถือ
    .
    และความรู้สึกไม่มีตัวตนนั้น ทำให้มนุษย์ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีชีวิต
    .
    แต่นั่นคือสิ่งทั่ว ๆ ไป
    .
    จริง ๆ แล้ว ไม่สำคัญเลยว่าคนอื่นจะเชื่อว่าคุณเป็นอย่างไร
    คุณจะเป็นอย่างที่คุณเชื่อเท่านั้น 
    ดังนั้นถ้าคุณเชื่อคำที่คนอื่นว่าคุณอ่อนแอ 
    นั่นก็เท่ากับว่าคุณอ่อนแอไปแล้ว
    .
    มันอาจจะแปลกและซับซ้อนย้อนแย้ง
    ถ้าบอกว่า คนเข้มแข็งคือคนที่อนุญาตให้ตัวเองอ่อนแอได้
    คนเราเมื่อรู้ถึงความอ่อนแอเท่าใด จึงเข้มแข็งได้เท่านั้น
    คนที่รู้จักความอ่อนแอเพียงน้อยนิด จึงไม่อาจเข้มแข็งได้มากมาย
    .

    .
    ความย้อนแย้งของมนุษย์ พาลให้ผมคิดถึงปริมาณควอนตัม
    จริง ๆ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in