ออกเสียงโคตรยากออกจนลิ้นเปลี้ยกลับบ้านเย็นๆทุกวัน ซ้อมกับเหล่าซือด้วยความขี้โม้ของเราเลยคุยกับเหล่าซือเรื่อยเปื่อยงูๆปลาๆทำท่าประกอบไป(ไม่ค่อยได้ซ้อมเท่าไร5555 เพื่อนเราบอกว่าเออเนี้ยตอนเรายังไม่มามันเครียดมากเลยนะ แต่พอเรามามันสบายๆไปเลย ก็ดีแล้วแหละ อย่างน้อยอะเราไม่ได้เก่งก็จริงแต่ก็ยังพอเป็นความสบายใจให้กับเพื่อนๆได้ก็โอเคแหละ) คิดๆดูเรามาไกลมากเลยเหมือนกันนะ จากคนที่มองตรงนี้ว่ามันยากจากคนที่ไม่ชอบคนจีนเสียงดังๆกลายเป็นว่าเรากลับเลือกศิลป์นี้เพราะว่าไปฟังเพลง

เติ้งลี่หวินแล้วชอบแค่นั้นแหละ55555มันก็มาแบบมึนงงพูดภาษาจีนเหน่อๆ  ก็นั้นแหละคุณคงต้องสู้ต่อไปน่ะนะพยายามกันไป  สู้ไปเรื่อยๆแบบนอนสต็อปแบบชีวิตคนเราเกิดมาเพื่อความอยู่รอดจริงๆนั้นแหละ บางทีก็ยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองชอบอะไร พอคิดว่าเราชอบ กลายเป็นว่าเราชอบหรือใครชอบกันแน่ เราหรือคนอื่น หรือเรากลายเป็นที่ปล่อยให้คนอื่นมามีอิทธิพลกับเรามากเกินไป นี่ก็มานอนๆคิด เเบบที่ใครเขาพูดว่าจบอันนี้มีงานทำแน่ๆ แล้วใช่สิ่งที่เรารักหรอวะ ก็จริงของเขา ตอนนี้อาจจะไม่ชอบแต่เพื่อความอยู่รอดอะมันก็ต้องทำ เราบ่นเยอะมากเลย มันอึดอัดใจมากๆเลยนะ แต่เราไม่คิดอย่างนั้นอะ เราคิดว่าเออเนี้ย อย่างน้อยอะเราก็ได้เลือกในสิ่งที่ตัวเองชอบนะถึงมันจะเป็นยังไงแต่เราก็ได้เลือกแล้วนะ ชีวิตเรานี่นา

Ps.(1)เราเวิ่นเว้อมากๆหุหุ

Ps.(2)อยากให้สดใสเหมือนทานตะวันนะคุณปลายปี แล้วขอให้สดใสในทุกๆวันของทุกคนด้วย :)

Ps.(3)ใส่ลิ้งเพลงไม่ได้ ชื่อเพลง 你怎么说-เติ้งลี่จวิน

                    ด้วยรัก

                                                        เราเอง