เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Fanfiction HaiKyuu!!หมูยิ้มยาก DaiyMizNight
Astonishment [HQ!! อุชิสึกกี้]

  • ประหลาดใจ Astonishment

    Pair : Ushijima x Tsukishima

    By : หมูยิ้มยาก (DaiyMizNight)

    Warning : มโนเพียว ๆ โนเรียล โนโมเมนต์ใด ๆ เรือผีที่แท้จริง ฟฟฟฟฟฟฟ

    Spoil ss3 จ้าาาาาาาาาา


















    ประหลาดใจ
    Astonishment



















    นายคนนี้ หยุดลูกตบของเราได้







    ท่ามกลางแรงกดดันที่แผ่ไปทั่วทั้งสนามวอลเลย์บอล ต่างฝ่ายต่างก็เป็นไม้เบื่อไม้เมา ไม่ลดละดีกรีของตัวเองเลยแม้แต่น้อย ก็แน่ล่ะเพราะการแข่งขันรอบนี้เป็นรอบชิงเพื่อจะได้ตั๋วเบิกทางสู่สนามระดับประเทศ



    การแข่งขันระหว่าง ‘ตัวเต็งแชมป์’ ชิราโทริซาวะ ปะทะ ‘ผู้ชนะตกอับ อีกาที่บินไม่ขึ้น’ คาราสึโนะ



    ตัวเต็งที่ใคร ๆ ก็มั่นใจหนักหนาว่าคงชนะและได้ไประดับประเทศสบาย ๆ แต่ตอนนี้กลับสู้อย่างดุเดือนกับทีมอีกาที่ผู้คนไม่คิดว่าจะเอาชนะชิราโทริซาวะไปได้


    เหตุผลที่ชิราโทริซาวะไม่สามารถเอาชนะได้ง่าย ๆ ก็อาจจะมาจากทีมอีกาไม่ใช่ทีมที่จะใจฝ่อยอมแพ้ง่าย ๆ เป็นทีมรวมพวกบ้าที่อัดแน่นไปด้วยลูกฮึดพลังที่มากจนน่าตกใจ


    อีกทั้งยังมีคู่หูบอลเร็วปีศาจที่ถ้าไล่ตามไม่ทันหรือคลาดสายตาไปเพียงเสี้ยววินาทีก็พลาดท่าให้อีกาตัวน้อยไปได้ง่าย ๆ การรวมทีมทำท่าซิงโครที่ทุกคนพร้อมกันวิ่งเข้าหาบอลเพื่อหลอกฝ่ายตรงข้ามว่าตนจะเป็นคนตบลูก การกระโดดเซ็ตบอลของลิโบโล และอีกมากมายที่งัดมาสู้กับชิราโทริซาวะ


    แต่ไม่ว่าจะงัดอะไรมาสู้ก็ยังไม่สามารถหยุดลูกเสิร์ฟและลูกตบของอุชิจิมะไปได้ และอุชิจิมะก็ดูไม่ได้สนใจอีกด้วย




    !!!



    เสียงของลูกบอลที่กระทบกับแขนของ Middle Block ฝ่ายคาราซึโนะดังสนั่นไปทั่วทั้งสนาม เหมือนดั่งเวลาได้หยุดหมุน สายตาทุกคู่พุ่งไปจับจ้อง MB ที่สามารถบล็อกลูกสุดแกร่งของอุชิจิมะไว้ได้



    ลูกตบของอุชิจิมะถูกหยุดไว้ได้ !



    เป็นครั้งแรกที่มีคนหยุดลูกตบอันสมบูรณ์แบบของอุชิจิมะได้


    คนที่หยุดบอลไว้ได้ทำหน้าตาดุดันและจ้องมองมายังเขาเหมือนต้องการประกาศสงครามว่า 'ทีเด็ดของนายมันใช้ไม่ได้อีกแล้ว'


    เขาคนนั้นเป็นคนตัวสูงแต่ผอมบางดูเหมือนจะไม่มีแรงมากมายเหมือนคนในทีมที่มีแต่พวกคึก ๆ ทั้งนั้น สวมแว่นตาสำหรับเล่นกีฬา ดวงตาที่ฉายแววมุ่งมั่นเอาจริง ท่วงท่าสงบนิ่งที่คิดวางแผนตลอดเวลาคงจะเป็นมันสมองของทีมแน่



    'สึกิชิมะ เคย์'



    น่าสนใจดีนี่ !



    เวลาล่วงเลยไปจนกระทั่ง…



    .


    .


    .


    .


    .




    [ จบการแข่งขัน ]




    เสียงโห่ร้องแห่งชัยชนะที่ไม่คาดถึงดังก้องระงมไปทั่วทั้งสนาม





    คาราสึโนะ ชนะ ชิราโทริซาวะ
    ด้วยคะแนน 3 - 2 เซ็ต




    ฉายา 'อินทรีไร้พ่าย' ตอนนี้คงเป็นได้แค่ชื่อเท่านั้นเพราะมันถูกทำให้แปดเปื้อนจากฝูงอีกาตัวจ้อยเหล่านั้น


    หยดน้ำตาที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับทีมไร้พ่าย ตอนนี้มันกลับไหลรินร่วงหล่นลงมาเป็นครั้งแรก แต่เชื่อเถอะว่าของแค่นี้ไม่มีทางทำให้กัปตันทีมอย่างอุชิจิมะร้องไห้ได้หรอก


    มันกลับยิ่งทำให้อุจิชิมะเลือดร้อนตื่นเต้นที่จะพัฒนาตัวเองขึ้นไปอีก


    สมแล้วที่เป็น 'เจ้าคนบ้าวอลเลย์'


    หลังจบการแข่งจะมีการยืนเข้าแถวทำความเคารพแล้วจับมือฝ่ายตรงข้าม โดยปกติกัปตันอย่างเขาต้องจับมือกับกัปตันของอีกทีม


    "สึกิชิมะ เคย์" แต่ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ เขาถึงเลือกเดินตรงดิ่งมายังคนตัวสูงผอมบางที่สวมแว่นตา ดวงตาเฉยชาแต่ฉายแววเป็นประกายความสุขล้นที่ทีมตนชนะ ฝ่ายถูกเรียกชื่อเงยหน้าขึ้นสบตากับอุชิจิมะ


    "ครับ?" สึกิชิมะแปลกใจที่คนตรงหน้าซึ่งเป็นกัปตันทีมของชิราโทริซาวะที่ไม่น่าจะสนใจจำชื่อคนไม่น่าสนใจอย่างเขาเสียด้วยซ้ำไปเรียกชื่อของตนเอง


    "ที่บล็อกลูกฉันได้ เก่งมากทีเดียว" อุชิจิมะเอ่ยชมด้วยสีหน้าเรียบเฉย


    "อ๋อ...ขอบคุณครับ" แต่สึกิชิมะกลับคิดว่าเป็นการพูดอวดเก่งของอุชิจิมะที่เหมือนกับจะบอกว่า 'ลูกตบของฉันมันไร้เทียมทานแต่นายกลับบล็อกมันไว้ได้' อย่างไรอย่างนั้น ซึ่งมันทำให้สึกิชิมะยกยิ้มด้วยความไม่พอใจมากกว่ายิ้มจากใจจริง


    "คราวหน้าไม่แพ้แน่" ยังคงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย


    "...ครับ" สึกิชิมะขานรับส่ง ๆ โดยไม่ได้สนใจอะไรและปล่อยมือของอีกฝ่ายไป จากนั้นก็เดินไปหาทีมตนเอง อุชิจิมะก็เช่นกัน


    ทั้งสองทีมยืนเรียงแถวเพื่อโค้งขอบคุณผู้ชมในสนาม เมื่อเสร็จก็แยกย้ายกันเก็บของ ฝั่งคาราสึโนะที่ดูจะร่าเริงมาตลอดพอมาตอนนี้คงจะอัดพลังงานไปจนหมดระหว่างแข่งแล้ว จึงได้แสดงสีหน้าหมดเรี่ยวแรงกันทั้งทีม


    แต่คงต้องเว้นไว้สักคนที่ยังทำสีหน้าเรียบเฉยอยู่ได้ทั้ง ๆ ที่ก็เหนื่อยหอบไม่แพ้คนในทีม


    อุชิจิมะสังเกตเห็นว่าอีกฝ่ายใช้มือข้างนึงลูบ ๆ บริเวณที่มีผ้าพันแผลของมืออีกข้างและแสดงสีหน้าว่ามันเจ็บ เป็นแผลที่เกิดจากที่สึกิชิมะรับลูกบอลที่อัดเต็มแรงของฝ่ายชิราโทริซาวะแล้วเกิดพลาดเป็นแผลฉีกจนต้องออกจากระหว่างแข่งกลางคันเพื่อไปห้ามเลือดที่หน่วยพยาบาล


    เพื่อนในทีมที่มักจะอยู่ติดกับสึกิชิมะก็เหมือนจะสักถามอาการแต่เจ้าตัวกลับส่ายหน้าคงจะบอกว่าไม่เจ็บหรือไม่เป็นไร


    แต่อุชิจิมะรู้ว่ามันไม่ใช่



    "สึกิชิมะ เคย์" เหมือนปากจะไปไว้กว่าสมอง อุชิจิมะเผลอร้องเรียกชื่อของอีกฝ่ายขึ้นมาเสียเฉย ๆ ทำเอาคนถูกเรียกตกใจอยู่เหมือนกัน


    "ครับ" สึกิชิมะไม่รู้จะขานตอบยังไงเลยต้องขานรับอย่างสุภาพไปก่อน


    "แผลนั้น เจ็บมากไหม" สึกิชิมะทำสีหน้าแปลกใจไม่น้อยที่คนไม่รู้จักกันไหนจะยังเป็นคู่แข่งกันอีกถามหาอาการบาดเจ็บของตน ถ้าเป็นทีมที่เคยฝึกซ้อมกันมาด้วยกันอย่างเนโกมะหรือฟุคุโรดานิก็ว่าไปอย่าง


    "ก็..ประมาณนึงครับ" สึกิชิมะตอบกลับด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าไม่ใช่ยิ้มจริงใจ


    "หายไว ๆ ล่ะ" อะไรดลใจให้กัปตันทีมชิราโทริซาวะผู้มีฉายา อินทรีไร้พ่าย เอ่ยปากให้กำลังใจผู้อื่นอย่างนี้


    แถมยังส่งยิ้มอ่อนโยนให้เสียอีกต่างหาก



    สึกิชิมะที่ไม่คาดคิดหรือคาดการณ์อะไรกับบทสนทนานี้หรือการกระทำของอีกฝ่าย ถึงกับต้องนิ่งค้างกับสิ่งที่อุชิจิมะส่งมาให้ตน


    นิ่งค้างนานพอที่อุชิจิมะจะเดินเข้ามาหาโดยไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ


    "เป็นอะไรไป" ร่างของอุชิจิมะที่ตอนนี้มาอยู่ตรงหน้าของสึกิชิมะแล้ว เอ่ยถามอีกครั้ง


    เหมือนมันจะช่วยเรียกสติให้กับสึกิชิมะ


    สึกิชิมะเผลอก้าวถอยหลังเมื่อรู้ตัวว่าคนตัวสูงกว่ามายืนจ้องมองอยู่ด้านหน้าตน


    "เปล่าครับ..." ยอมรับว่าเผลอตกใจอยู่เหมือนกันที่เขาเหม่อแถมไม่รู้ตัวอีกต่างหากว่าอีกฝ่ายมายืนประชิดตัวแล้ว


    "..คือ ขอบคุณที่..เป็นห่วงครับ" เขาไม่รู้จะใช้คำไหนแทนคำนี้ดีเพราะมันไม่มีคำอื่นที่จะสื่อถึงคำที่ร่างสูงตรงหน้าเอ่ยกับเขานอกจากคำนี้


    "ดีแล้ว" อีกแล้ว เขายิ้มอีกแล้ว สึกิชิมะเอ่ยขึ้นในใจ คำถามมากมายผุดขึ้นในใจเต็มไปหมดว่า ทำไม ทำไม และทำไม


    แต่มันก็ถูกสรุปรวบยอดด้วยคำตอบว่า


    'อ้อ เพราะเขาบล็อกลูกตบได้นั่นเอง ถึงได้แสดงออกว่าสนใจ'


    คิดได้ดังนั้นสึกิชิมะก็ชักสีหน้าเรียบเฉยตามเดิม


    "กัปตัน ! / สึกกี้ !" ทั้งสองถูกคนของทีมเรียกให้ไปหาพร้อมกัน จึงได้โค้งลาและแยกย้าย




    'สึกิชิมะ เคย์ งั้นเหรอ'


    'คุณอุชิจิมะ วาคาโทชิ เหรอ'




    ก่อนที่ผนังของทางเข้าสู่สนามจะบดบังภาพของฝ่ายตรงข้ามไป สายตาของชายหนุ่มทั้งสองกลับสบกัน ทั้งคู่มองกันจนกระทั่งภาพถูกตัดไปแทนที่ด้วยผนังอิฐปูนแทน



    'น่าสนใจดีนี่ / น่าสนใจดีนี่'













    TBC ?














    ตึ๊ดึง~

    เสียงแจ้งเตือนข้อความเข้าของแอปพลิเคชันแชทยอดฮิตดังขึ้น ทำให้เจ้าของเครื่องควักโทรศัพท์ออกมากดดูว่าใครส่งข้อความมา

    เมื่อมองชื่อคนที่ส่งข้อความมาสึกิชิมะก็ถึงกับต้องขมวดคิ้วประหลาดใจ

    Ushijimaa : สวัสดี













    END. มั้ง












    --------------------------------------------------------------

    สวัสดีค่า ( ´ ▽ ` )ノ❤
    เป็นครั้งแรกที่ลองใช้บล็อกนี่ดูค่ะ รู้สึกชอบมากกกกก ชอบฟอนต์เขาค่ะน่ารักดี ถืกใจแฮงหลาย ฟฟฟฟฟฟ เป็นเรือผีที่ถูกใจมากค่ะคู่นี้ โมเมนต์แทบไม่มีแต่ถ้าใจเราชิปโมเมนต์หาได้จำเป็นไม่ ได้แรงบันดาลใจมากจาก #สึกกี้โอเมก้า ของพี่มะเบ้วค่ะ สนุกมากนะคะลองไปอ่านได้ //โปรโมตไทม์

    เรื่องนี้ได้เอาไปลงที่ Dek-D มาแล้วค่ะ ไม่รู้จะเปิดบล็อกด้วยอะไรเลยไปเอามาลงดูค่ะ ฮาาาา
    สนใจไปอ่านได้ที่นี่เลยจ้าาา >> Astonishment อุชิสึกกี้

    ถ้าอ่านแล้วชอบสักนิดก็จะดีใจมาก ๆ เลยจ้าาา


    #อุชิสึกกี้

    @Peerada323




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Mai Seeu (@fb1810810172315)
เพิ่งดูการ์ตูนเรื่องนี้ไปเลยค่ะ เราชอบสึกกี้มากๆ คนคูลผู้ชอบทำหน้าเรียบเฉยพร้อมจิกกัดคนอื่น 555 Season 3 เรียกได้ว่าแต่ละคนทุ่มมากๆ ขนาดสึกกี้ยังไม่เว้น ถ้าอุชิจิมะจะมาสนใจก็ไม่แปลกเลยโมเม้นน้องแว่นจริงๆในเรื่องมีเยอะมากน้องทำให้คนหมั่นใส้เก่ง 555