หากใครมีพื้นเรื่องนิยายจีนแนวเทพเซียน และการผจญวิบากกรรมรักมาแล้วจะค่อนข้างอ่านได้สนุกมากขึ้น เพราะเรื่องราวของ ชูคง (พระเอก) และ เสี่ยวเสียงจื่อ (นางเอก) นั้นต้องเผชิญวิบากกรรมในหลากรูปแบบที่ทั้งสนุกสนาน และ ซาบซึ้งอย่างมากเลยทีเดียว

และเล่มนี้ถือว่าเป็นเล่มที่ทำเอาเราร้องไห้เยอะที่สุดเลยในบรรดานิยายของจิ่วลู่ฯ

เสี่ยวเสียงจื่อก่อความวุ่นวายในปรโลก ก่อนลงไปเกิดจึงไม่ยอมดื่มน้ำแก่งยายเมิ่งผอ โดยลงเส้นทางวัฏสงสารทั้ง 6 แล้วลงไปเกิดในโลกมนุษย์เป็นคุณหนูบ้านท่านแม่ทัพโดยยังมีความทรงจำตอนเป็นเซียนครบถ้วน เมื่อเสี่ยวเสียงจื่อลงมาเกิดก่อน จึงวางแผนจะสังหารชูคงที่จะตามลงมาเกิดในไม่ช้า เพื่อจะได้ให้ชูคงไปเกิดในอีกภพใหม่ทันที ชาตินี้จะได้ไม่ต้องเผชิญวิบากกรรมรักร่วมกับตน แต่เมื่อชูคงมาเกิดเป็นทารกตัวน้อยจริงๆ เธอกลับหักใจทำไม่ลง สุดท้ายกลับยอมอยู่เคียงข้างเขาจนเติบใหญ่ ร่วมฝ่าฝันหนี้เลือดของครอบครัว และสุดท้ายยอมสละชีวิตแทนชูคงในชาตินี้ ชูคงที่ไม่มีความทรงจำตอนเป็นเทพเซียน จึงปักใจรักมั่นต่อเสี่ยวเสียงจื่อในชาตินี้ยิ่งนัก เมื่อเธอตายเขาก็ไม่รักใครอีก จนกระทั่งชูคงในชาตินี้ตาย กลับสู่ปรโลกเขาจึงได้ความทรงจำสมัยเป็นเทพเซียนกลับมา และความรู้สึกต่อเสี่ยวเสียงจื่อที่มีในฐานะคู่แค้นก็เริ่มถูกกร่อนลงไปเพียงเล็กน้อย .. แค่เล็กน้อยเท่านั้น


ชาติที่ 2 : อาจารย์ชูคง x ศิษย์น้อยเสียงจื่อ

ชูคงต้องการล้างแค้นเสี่ยวเสียงจื่อที่ปล่อยให้ตนรับเคราะห์ในปรโลกในชาติก่อน ชาตินี้จึงบังคับเสี่ยวเสียงจื่อดื่มน้ำยายเมิ่งผอไปเสียหลายชาม แล้วหนีไปเกิดก่อนโดยมีความทรงจำสมัยเทพเซียนครบถ้วน เป็นทีของเขาบ้างที่จะให้ยายเซียนเมฆน้อยได้รับกรรมต้องพึ่งพาเขาเสียบ้าง เสี่ยวเสียงจือลงไปเกิดเป็นเด็กน้อยโง่งม เพราะผลกระทบจากการถูกบังคับดื่มน้ำแกงยายเมิ่งผอเยอะเกินไป ชูคงที่ความทรงจำครบถ้วนจึงไปตามหาเธอในวัยเด็ก พอเห็นว่าเสี่ยวเสียงจื่อเป็นแค่เด็กสติปัญญาโง่งม เขาจึงหลอกเธอให้เรียกตนว่าอาจารย์แล้วรับเธอมาเป็นศิษย์ ชาตินี้เขาเป็นนายน้อยในสำนักฝึกยุทธ์ จึงเลี้ยงดูเจ้าศิษย์น้อยโง่งมด้วยการกลั่นแกล้งรังแก ใช้งานเขาไม่ได้หยุดหย่อน แต่กลับไม่ยอมให้ผู้อื่นรังแกเสี่ยวเสียงจื่อที่แสนโง่งมในชาตินี้ คนที่รังแกนางได้มีแค่เขาเท่านั้น! ความผูกพันธ์เริ่มบ่มเพาะในชาตินี้ เสี่ยวสื่อจื่อเด็กน้อยที่แสนโง่งมในชาตินี้ ช่างน่าเอ็นดูถูกใจชูคงนัก ถ้าเพียงแต่เสี่ยวเสียงจื่อในยามปกติเป็นเช่นนี้ ไหนเลยเขายังจะกล้าสู้กับนาง สุดท้ายแล้วในชาตินี้เป็นชูคงที่ยอมชดใช้บุญคุณให้เสี่ยวเสียงจื่อที่ช่วยเขาในชาติที่แล้ว ด้วยการตายเพื่อนางในชาตินี้ หนี้ชีวิตของทั้งคู่เป็นอันว่าหมดสิ้นกัน

ชาติที่ 3 : เดรัจฉานคง x เดรัจฉานเสียงจื่อ

ชาตินี้ทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุในปรโลก ลงมาเกิดเป็นเดรัจฉาน เสียงจื่อเป็นเสือ ชูคงเป็นหมูป่า ทั้งคู่ได้ไปพบกับเรื่องราวไม่ชอบมาพากลเข้าตอนอยู่ในป่า นั่นคือมีถ้ำที่มนุษย์คอยเอามนุษย์เป็นๆมาเซ่นสังเวยบางอย่างในถ้ำ ด้วยความเป็นเซียนของชูคงเขาจึงพยายามตามสืบเรื่องนี้แม้อยู่ในร่างเดรัจฉาน เมื่อได้ความแล้วเขาจึงพยายามฆ่าตัวตายด้วยการออกไปให้ชาวบ้านทุบตี และเพื่อถ่วงเวลาให้เสี่ยวเสียงจื่อหนีไป ชาตินี้จะได้ไม่ต้องตายพร้อมกัน แล้วไปเกิดพร้อมกันอีก แต่เสี่ยวเสียงจื่อมีหรือจะปล่อยให้ชูคงตายเพื่อตนเองอีก เธอจึงออกไปสู้กับชาวบ้านและถูกตีตายลงไปยังปรโลกพร้อมชูคงอีกครั้ง

ชาติที่ 4 : แม่ทัพชิงฮุย x องค์หญิงชิงหลิง

เพราะ 3 ชาติที่ผ่านมา ทั้งคู่ไม่ได้ดำเนินวิบากกรรมรักตามเส้นทางที่โลกกบาลเหลียนเขียนไว้เลย ในชาติที่ 4 นี้พวกเขาจึงถูกคาดโทษว่า ขืนกลับมาเกิดใหม่โดยที่ยังไมไ่ด้เผชิญวิบากกรรมรักและอยู่ในโลกมนุษย์ไม่ถึง 20 ปีจะต้องถูกลงโทษสถานหนัก! ซึ่งเป็นโทษที่หนักหนาสาหัสเอาการจนพวกดื้อดึงอย่างชูคงและเสียวเสียงจื่อยังมิอาจฝ่าฝืน แต่เมื่อลงไปเกิดในโลกมนุษย์ คราวนี้ทั้งคู่ตบตีกันอีกครั้งก่อนลงเกิดทำให้เกิดเหตุผิดพลาดเล็กน้อย ชายไปเกิดเป็นหญิ หญิงไปเกิดเป็นชาย ชูคงลงไปเกิดเป็นองค์หญิงภรรยาของแม่ทัพชิงฮุยซึ่งก็คือเสี่ยวเสียงจื่อในชาตินี้นั่นเอง ทั้งคู่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องราวการเมืองในราชสำนัก ชาตินี้นับว่าทั้งคู่ได้เผชิญวิบากกรรมร่วมกันอย่างยากลำบากอย่างแท้จริง ทั้งในสนามรักและสนามรบ และทั้งคู่ยังได้รับรู้ความลำบากในการดำรงชีวิตในอีกเพศด้วย ชาตินี้เป็นเสี่ยวเสียงจือที่ตายก่อน และชูคงก็รับปากว่าจะแก้แค้นให้เธอก่อนที่เขาจะตายไปเกิดในชาติใหม่อีกด้วย

ชาติที่ 5 : ชูคง x เสี่ยวเสียงจื่อ

ทั้งคู่ลงมาพบกันที่ปรโลกอีกครั้งแต่ครานี้เง็กเซียนกลับมอบภารกิจใหม่ให้ทั้งคู่ทำ โดยแลกกับการไม่ต้องลงไปเผชิญวิบากกรรมรักอีกในอีก 3 ชาติที่เหลือ คราแรกชูคงไม่ยอมรับปากเพราะภารกิจนี้อันตรายเกินไป แต่เงื่อนไขกลับทำให้เขาจำใจรับเพราะ หากชูคงไม่ไป เสี่ยวเสียงจื่อต้องไปทำภารกิจคนเดียว ทั้งคู่ลงไปทำภารกิจบนโลกมนุษย์ด้วยกัน คือเก็บหินที่ใช้อุดรอยรั่วจากแดนปรโลกในโลกมนุษย์ ชูคงและเสี่ยวเสียงจื่อลงไปทำถารกิจสำเร็จจึงได้กลับมายังปรโลกอีก แต่กลับมีงานเพิ่มมาอีกคือ ภารกิจถ่วงเวลามารร้ายที่หนีไปจากนรกภูมิขุมที่ 18 ทำให้ทั้งคู่ต้องลงมายังโลกมนุษย์อีกครั้ง

ชาติที่ 6 : ชูคง x เสี่ยวเสียงจื่อ

เมื่อทั้งคู่ลงมาภารกิจเล็กๆร่วมกันอีกครั้ง เสี่ยวเสียงจือที่เริ่มรู้ใจตนเองจึงเริ่มเลียบเคียงถามความรู้สึกที่ชูคงมีต่อตน แต่ชูคงยังคงปากแข็งไม่ยอมรับ แต่เมื่อเสี่ยวเสียงจื่อตื้อมากเข้า ประกอบกับทั้งคู่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันแล้ว ชูคงต้องยอมแพ้รับปากว่ากลับไปแดนสวรรค์เมื่อไร จะแต่งให้เธอ เสียวเสียงจื่อดีใจมาก จึงรีบเร่งให้พวกตนไปทำภารกิจให้สำเร็จเพื่อจะกลับไปแต่งงาน มิคาดว่านี่จะเป็นภารกิจที่ต้องแลกมาด้วยชีวิตของเทพเซียนชูคงในชาตินี้ ดวงจิตของเขาถูกแยกออกเป็นเสี่ยงๆในโลกมนุษย์ หากเสี่ยวเสียงจือต้องการให้ชูคงกลับมามีชีวิตได้ เธอต้องลงไปตามหาดวงจิตของเขาที่แตกซ่านออกไปทั่วทุกทิศในโลกมนุษย์ ซึ่งอาจต้องใช้เวลากว่าพันปีจึงจะทำสำเร็จ แต่เสี่ยวเสียงจือไม่เคยมีคำว่ายอมแพ้อยู่ในหัวอยู่แล้ว

ชูคงที่ดวงจิตแตกสลายมาเกิดในร่างขององค์ชายน้อยเบาปัญญา เสี่ยวเสียงจื่อตามหาเขาจนเจอแล้วพาตัวออกมาจากตำหนักของสนมที่เกลียดชังลูกปัญญาอ่อนของตนเอง เสี่ยวเสียงจือเลี้ยงดูลูกชิ้นชูคงอย่างดี จนเขาเติบใหญ่ สอนให้เขาร่ำเรียนและบำเพ็ญเพียรเพื่อจะได้เป็นเซียนอีกครั้งและได้ความทรงจำเดิมตอนเป็นเทพเซียนชูคงกลับมา เพื่อไปแต่งงานกับเธอบนสวรรค์ แต่ลูกชิ้นชูคงที่ไม่มีความทรงจำเดิมอยู่เลยกลับไม่เข้าใจว่า เขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา เหตุใดจึงต้องเรียนวิชาต่างๆอย่างยากลำบากเพื่อเป็นเซียนด้วย เขาไม่ได้อยากเป็นเซียนเสียหน่อย ทั้งคู่ทะเลาะกัน จนเสี่ยวเสียงจือต้องออกไปสงบสติอารมณ์ แต่ระหว่างทางกลับเจอปีศาจที่กินดวงจิตอีกดวงของชูคงเข้าไป เธอจึงออกไปตามไล่ล่าจนหายไปค่อนวัน

เมื่อกลับมาเธอเห็นลูกชิ้นชูคงร้องไห้ฟูมฟายและวิ่งตรงเข้ามากอดเธอ พร้อมสัญญาว่าจะไม่ดื้อรั้นอีกแล้ว ขอแค่เสี่ยวเสียงจื่ออย่าหนีกลับสวรรค์ไปเป็นพอ อย่าทิ้งเขาไว้เช่นนี้ ครานั้นเสี่ยวเสียงจื่อสงสารลูกชิ้นชูคงนัก แต่กลับคิดแผนหนึ่งได้ จึงหลอกล่อลูกชิ้นชูคงว่า เธอถูกไอพิษจากปีศาจเล่นงาน มีแต่พลังของเซียนเท่านั้นที่รักษาได้ ลูกชิ้นชูคงจึงรับปากเธอว่าจะบำเพ็ญเพียรเป็นเซียนเพื่อกลับมารักษาเสี่ยวเสียงจื่อ ลูกชิ้นชูคงออกเดินทางไปฝึกวิชาเซียน กลับบ้านมาเพียงปีละหนึ่งครั้งเพื่อรักษาไอพิษให้เสี่ยวเสียงจื่อ แม้ภายหลังจะรู้ดีว่าเรื่องไอพิษเป็นเรื่องกุขึ้น แต่ลูกชิ้นชูคงก็ยังคงกลับมารักษาให้เธอ จนเสี่ยวเสียงจื่อต้องบอกว่าไม่ต้องกลับมารักษาอีกแล้ว ให้ตั้งใจไปฝึกวิชาเซียน จะได้กลับสวรรค์เร็วๆ 

ชูคงกลับบ้านมาอีกครั้งหลังไม่ได้กลับมานาน ครานี้เขากลับถามเสี่ยวเสียงจื่ออีกครั้งเรื่องประวัติความเป็นมาของตน เสี่ยวเสียงจื่อเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดใน 6 ชาติภพให้ลูกชิ้นชูคงฟัง ทั้งคู่ทะเลาะกันเพราะลูกชิ้นชูคงผิดหวังว่า ที่ผ่านมา เสี่ยวเสียงจื่อไม่เคยรักเขาเพราะเขาเป็นตัวเขาในชาตินี้เลย แต่กลับมองเขาเป็นชูคงในอดีตเสมอมา ชูคงที่ยามนี้ได้รู้ความลับเรื่องชาติก่อนของตนจากมารตนหนึ่งที่เขาเคยกำจัดไปแล้ว จึงเกิดแผลงฤทธิ์ขึึ้นมาจากดวงวิญญาณหนึ่งเสี้ยวที่มารตนนั้นใส่เอาไว้ในร่างมนุษย์ของเขา เสี่ยวเสียงจื่อต่อสู้กับชูคงที่มีดวงจิตมารอจนสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงจนชาตินี้เธอจึงตายเพื่อกลับไปยังปรโลก โดยทิ้งคำพูดสุดท้ายให้ลูกชิ้นชูคงได้ใคร่ครวญดู "บางทีเจ้าอาจพูดถูก เจ้าอาจเป็นคนละคนกับชูคงก็ได้ ชาตินี้เป็นข้าก้าวก่ายชีวิตเจ้า ดวงวิญญาณดวงสุดท้ายข้าจะไม่ตามหามันอีก ใช้ชีวิตอิสระตามใจเจ้าเถิด จะใช่เจ้าหรือไม่ใช่ ก็สุดแล้วแต่เจ้า" แล้วเสี่ยวเสียงจือก็จากมายังปรโลก โดยมีชูคงกอดศพเธอร่ำไห้อยู่ตรงนั้น

แท้จริงนี่เป็นแผนของเสี่ยวเสียงจื่อ เธอยอมแลกกับชูคงด้วยความตายของตนเองในชาติสุดท้าย หากเขารักเธอจริงและคิดได้เขาจะตามหาดวงวิญญาณดวงสุดท้ายของตนเอง บำเพ็ญเป็นเซียนและขึ้นมาหาเธอบนสวรรค์ในที่สุด แต่ถ้าไม่ใช่ก็แล้วไปเถิด อีกหน่อยเธอคงลืมเขาได้เอง

และเดิมพันสุดท้ายของเธอ ก็สมหวังจริงๆเสียด้วย

เรื่องนี้พล็อตเรื่องสนุกสนาน ดราม่า ซึ้งน้ำตาแตก เราชอบความสัมพันธ์ของ ไล่หูคงและอวิ๋นเสียงในชาติแรกมากเพราะมันเป็นความสัมพันธ์ที่ทรงพลังที่สุด ที่ทำให้ชูคงเปลี่ยนมุมมองต่อเสี่ยวเสียงจื่อไป และเป็นความสัมพันธ์แบบที่เศร้าที่สุดด้วย จริงๆถือเป็นการฝืนวิบากกรรมรักของโลกบาลหลี่ แต่กลับไปเจอวิบากกรรมรักที่เศร้ายิ่งกว่า เล่มนี้จิ่นลู่ฯทำได้ดีในการผูกพล็อตหลักพล็อตรอง และตัวละครในมิติต่าๆก็มาครบถ้วน ทั้งเทพเซียน ยมบาล ปรโลก นรกภูมิ โลกมนุษย์ วังหลวง จวนแม่ทัพ ปีศาจ วิญญาณ เดรัจฉาน มองว่าความยาวขนาดนี้กำลังพอดีกับแนวทางและสไตล์การเขียนของจิ่นลู่ เพราะเมื่อเธอเขียนเรื่องไหนยาวเกินจะเริ่มออกทะเลมากกว่า อย่างเรื่องหัวใจมังกร ก็ค่อนข้างจืดชืดพอสมควรกับความยาว 3 เล่มหนาๆ

ด้านการแปลของ เจ็ดชาติภพฯ เรายังถือว่ามีจุดให้ติค่อนข้างเยอะ ไม่นับเรื่องการพิมพ์ตกที่โผล่มาบ้างนิดหน่อย น่าจะเป็นการใช้ภาษาแปลที่บางช่วงเหมือนใช้คนแปลคนละคนกัน เพราะบางช่วงใช้คำได้โอเคเหมาะกับเนื้อหา แต่บางช่วงก็ใช้คำได้โบราณเกินเนื้อหาไปหน่อย เช่น คำว่า น้องนาง ที่มีหลุดมาให้เห็น อ่านแล้วดูสะดุดๆไปหน่อยกับภาษาที่ใช้มาทั้งเรื่อง แต่รวมๆก็แปลได้ลื่นไหลดี

สรุปแล้ว นี่เป็นงานของจิ่นลู่ที่ถือว่าสนุกมากเลยทีเดียว และแม้จะยาว 380 หน้าแต่กลับใช้เวลาอ่านนานพอสมควรอาจเพราะเนื้อหาและเส้นเรื่องที่ค่อนข้างรายละเอียดเยออะ ส่วนตัวแอบคิดอยากให้ดราม่ากว่านี้อีกสัก 1 เลเวลเพราะเส้นเรื่องปูมาให้สามารถดราม่าไปถึงจุดนั้นได้ แต่จิ่นลู่กลับเลือกที่จะตบเข้าโหมดรักกุ๊กกิ๊ก คอเมดี้อย่างเร็วแทน ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้เนื้อหาของเล่มด้อยลงไปเลย แค่แอบเสียดายที่ช่วงที่เศร้ามันไมไ่ด้เศร้ากว่านี้เท่านั้นเอง

Highlight :

ใครชอบพระเอกแนวซึนๆ เก่งๆ ปากแข็งใจอ่อน รักมั่นคง นางเอกโก๊ะๆ ตลกๆ ห่ามๆ ฮาๆ ก็แนะนำให้อ่านค่ะ เราชอบความรักของลู่ไห่คงกับอวิ๋นเสียงมากจนอ่านภาคสเปเชียลท้ายเล่มแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นเลย มันดีมากจริงๆ ขอบคุณจิ่นลู่ที่เขียนภาคสเปฯลู่ไห่คงมาให้ เพราะเป็นการเติมเต็มความดราม่าในเส้นเรื่องของภพแรกได้ครบถ้วนสมบูรณ์จริงๆ

Talk :

twitter @alfredpoprock