สวัสดีทุกคน ที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ เราไม่ได้เขียนไดอารี่มานานมากแล้ว ตั้งแต่ทำงานมา 5 ปี
ก่อนหน้านั้นก็เคยเขียนไดอารี่ออนไลน์มาเหมือนกันนะ หลายๆเว็บที่เล่นก็แตกต่างกันไป
แต่งเว็บไดอารี่ได้บ้างไม่ได้บ้าง สนุกกับการใส่โค้ดนู่นนี่นั่น แต่เราคิดถึงมันมากเลย
เราเรียนจบเกี่ยวกับด้านเทคโนโลยีมา แต่เป็นสายการศึกษา แน่นอน เราทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ แต่เป็นคนที่ไม่ค่อยเล่นโซเชี่ยล หรืออัพสเตตัสเท่าไหร่ หรือไม่ค่อยอัพเดทเลยว่างั้น แต่มียูสเซอร์เกือบทุกเว็บเลยนะ โอเค สมัครแค่พอเล่นเป็นว่าปัจจุบันเทคโนโลยีไปถึงไหนแล้ว ฮ่าๆๆ เฟสก็ไม่ค่อยอัพเดท
แต่ในที่นี้ จะมาเล่าเรื่องลี้ลับรวมกับเรื่องไซเบอร์ แน่นอนมันอาจดูไม่เข้ากันเท่าไหร่ ใช่ไหม แต่เราจะเล่าเหตุการณ์ที่เราฝัน และประสบการณ์ที่เคยพบเจอในชีวิตประจำวันแล้วกันนะคะ ในสิ่งที่มองไม่เห็นกับเทคโนโลยีมันจะเป็นยังไง...
เราจะแบ่งเรื่องเล่าเป็นตอนละกันนะคะ อันที่จริงเราค่อนข้างจะเป็นกลางกับเรื่องลี้ลับ เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง บางครั้งเจอกับตา ก็ยังไม่เชื่อบ้าง แต่บางอย่างก็หาเหตุผลไม่ได้ ทำไมอะไรถึงฝัน เพราะบางครั้งเกิดขึ้นตามมาในชีวิตจริงก็มี
เรื่องมันเริ่มเกิดขึ้นหลังจากที่เราป่วยตอนประถมค่ะ เรามีโรคประจำตัวคือธาลัสซีเมีย แต่แบบพาหะ เมื่อก่อน ป.1-ป.3 ผี คืออะไร ไม่รู้จัก จนเรามีอาการป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาล นอนอยู่ประมาน
ครึ่งเดือน พอหลังจากนั้นเหมือนชีวิตเปลี่ยนเลยค่ะ จากที่ไม่เคยฝันถึงเรื่องลี้ลับ นี่ก็ฝันตลอด จนมาถึงปัจจุบัน ฝันจนเล่าเรื่องได้เป็นฉากๆ ตอน ม.4 เคยคิดว่าตัวเองบ้าเหมือนกันนะ 5555 จนไปๆมาๆ เหมือนจะชินแต่ก็ไม่ชิน
ครั้งแรกคือ ตอน ป.4 ออกจากโรงพยาบาลวันเดียว ฝันเห็นคนป่วย ชุดเปื้อนเลือด ยืนอยู่ดาดฟ้า และหน้าต่างของ รพ. แบบเยอะมาก โบกมือบ้ายบายให้ อยู่เต็มตึก (ต้องบอกชื่อโรงพยาบาลด้วยไหมนะ 55) แต่ด้วยตอนนั้นไม่รู้จักว่านั่นคือวิญญาน ก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอฝันบ่อยเข้า ก็เริ่มเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง
แล้วก็เริ่มกลัว เพราะมี 7 วัน นี่ฝันแบบนี้ไป 3-4 วัน บางเรื่องเกิดขึ้นตามมาในชีวิตจริงก็มี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in