"(G)I-DLE WORLD TOUR [JUST ME ( )I-DLE] IN BANGKOK"

หลังจากมาคอนเสิร์ตรวมที่ไทยครั้งสองครั้ง มีคอนเสิร์ตออนไลน์ไปครั้งเพราะโควิด ในที่สุดดดดดดดด ไอเดิลก็ได้มาจัดคอนเสิร์ตเดี่ยวที่ไทย! 'จัสมีไอเดิล' ชื่อคอนเสิร์ตที่ใช้คำจากเนื้อเพลง tomboy ท่อน neither man nor woman, just me IDLE (มีแค่ไอเดิลขนาดไหนเดี๋ยวรู้เลย) เราที่พึ่งมาตามวงนี้ช่วง oh my god นี่ก็เป็นครั้งแรกที่จะได้เห็นเด็กๆเต็มวงเป็นครั้งแรก เพราะเป็นประสบการณ์สำคัญแบบนี้ก็เลยอยากเขียนเก็บไว้ เดี๋ยวเดือนหน้าก็ลืมดีเทลละ จริง

ด้วยความที่วงพึ่งมีกระแสมาจากว่าที่แดซังทอมบอยเราก็เลยกลัวมากว่าจะไม่ได้บัตร วันกดบัตรก็เอาเลย โผล่ไปที่ห้างแห่งหนึ่งตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ไปทำงานยังไม่ตื่นเช้าเท่านี้ ไลน์ถามเพื่อนยิ๊กๆๆว่าต้องไปตรงไหนถึงจะใกล้เคาน์เตอร์ TTM ที่สุด เพื่อนผู้มีประสบการณ์ก็บอกว่าเออแกต้องไปโซนนู้นนะ ขึ้นบันไดเลื่อนนะ แล้วออกไปทางลานจอดรถ เดินไปประตูที่ใกล้ที่สุดนะ... เป็นข้อมูลวงใน(รึเปล่า)ที่มีประโยชน์มากกกก เราก็เลยได้ไปนั่งต่อแถวเป็นคิวที่สี่ ถือว่าโอเคเลย ใจชื้นแล้วว่าได้บัตรแน่แต่จะใกล้ไหมแค่นั้นแหละ ช่วงแรกยังนั่งนิ่งอยู่นะ เล่นเกมรอ พอใกล้สิบโมงเริ่มอยู่ไม่สุขละ เริ่มจะโทรไปแง้งๆใส่เพื่อนที่รอกดในเว็บให้ ตอนเหลืออีกไม่กี่นาทีหัวแทบโล่ง คนขี้เวอร์ก็แบบนี้ จนถึงเวลากดเราก็ทิ้งสติไปเลย ยืนรอคิวก่อนหน้าออกไปปุ๊บก็เสียบทันที ไปแง้งๆใส่พี่เคาน์เตอร์ 'บัตรหกพันห้าหนึ่งที่ค่ะ!!!' 'โซนไหนก็ได้ใช่ไหมคะ...' 'ใช่ค่ะ!!!' 'ขอบัตรประชาชนด้วยค่ะ...' 'ได้แล้วหรอคะ!?' 'ค่ะ...' คุณพี่เคาน์เตอร์ใจเย็นมากกกกกกก แต่ก็กดให้ได้เร็วเหมือนเสก เรายื่นเงินให้แบบไม่คิดอะไรทั้งนั้นจนกำลังรอปริ้นบัตรอ่อนนั่นแหละถึงจะมีสติว่ามันควรถามก่อนรึเปล่าว่ากดได้ที่ไหน ถ้าเพื่อนๆที่เราฝากกดกดได้ใกล้กว่าเราจะได้ไม่เอา แต่ไม่ทันละ แกพึ่งยื่นเงินสดครึ่งหมื่นให้เค้าไปเมื่อกี้... แต่บัตรที่ได้คือสุดยอดมากกกก โซน AL ที่นั่ง C** เป็นโซนที่อยากได้เพราะเมนยืนฝั่งนี้เยอะแถมยังใกล้ชนิดที่ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าเราจะได้สัมผัสประสบการณ์นี้ พึ่งจะแซวคนเกาหลีไปเองว่านั่งแถวหน้านี่มันใกล้เหมือนไอเดิลมาเล่นคอนอยู่หน้าบ้านเลยนะ แล้วเราก็ได้นั่งใกล้เบอร์นั้นเลย มันแบบ โอ้โหหหหหหหหห ขอขอบคุณคุณพี่เคาน์เตอร์และเพื่อนๆทุกคนอย่างงามหนึ่งทีค่า

สำหรับการเตรียมตัวไปคอนเสิร์ตพาร์ทที่หนึ่ง แท่งไฟ เราตัดสินใจซื้อตั้งแต่ก่อนกดบัตรเพราะเห็นแล้วว่าแท่งไฟมันขาดตลาดมาก ค่ายไม่ยอมทำเพิ่ม คนโกงก็เยอะมากเพราะดีมานด์สูง โชคดีที่ใน la**da มีก็ซื้อมาเลยทั้งอันใหญ่ทั้งพวงกุญแจ แล้วก็ได้ของแรร์มาครองแบบหวุดหวิด พาร์ทที่สอง แต่งตัวยังไง คอนเสิร์ตที่ผ่านๆมาไม่ได้สนใจมากนะ ใส่อะไรก็ได้ แต่ครั้งนี้รู้สึกว่ามันต้องมีธีมหน่อย ด้วยความที่สีประจำวงเป็นสีม่วงแดงก็เลยคิดว่าจะย้อมหัวแดงแล้วใส่เสื้อม่วง เสื้อนี่ก็เดินหานานอยู่เหมือนกัน หาในห้างไม่มีเลย ตัวที่ถูกใจพลิกดูป้ายราคาก็คือสามพันห้า เราจะต้องมีเสื้อยืดแพงขนาดนั้นเลยหรอคะ สุดท้ายก็ได้จากจตุจักรมา แล้วตอนซื้อมันมืดๆไงเดินตอนกลางคืน พอมาดูที่แจ้งละโอ้โห ม่วงแบบตะโกน5555555 ส่วนสีหัวนี่ก็คิดหนักมากเพราะสภาพตอนนั้นคือครึ่งหัวดำส่วนอีกครึ่งกัดสีไป จะทำยังไงให้ได้สีแดงเท่าๆกันทั้งหัว ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนแดง(นามสมมติ) ก็ได้สีแดงๆชมพูๆม่วงๆ?มา สีอะไรไม่แน่ใจแต่ก็พอใจละ5555555 ขอขอบคุณเพื่อนแดงอีกครั้ง พาร์ทที่สาม เบเนฟิต อันนี้ตลกมาก คือตั้งแต่ผู้จัดประกาศรายละเอียดคอนเสิร์ตว่าจะมีสิทธิพิเศษอะไรต่างๆเราก็บ่นว่าทำไมคอนเสิร์ตสมัยนี้ต้องมีเบเนฟิต ศิลปินควรจะมาทำแค่เล่นคอนมั้ย บลาๆๆ สุดท้ายพอตัวเองไม่ได้อะไรสักสิทธิ์ก็โวยวายค่า555555555 ก็เออพอมันมีให้แต่เราไม่ได้มันก็รู้สึกไม่คุ้มอะ คนข้างซ้ายข้างขวาก็ได้หมดเลยอะ ทีนี้ก็เลยลุกลี้ลุกลนว่าจะทำไงดี อยากได้สิทธิ์เข้าไปดูรอบซ้อมมากแต่ก็กลัวปัญหาเยอะถ้าซื้อต่อ สิทธิ์นี้คนไม่ค่อยขายด้วย ของหายากประมาณหนึ่ง จนกระทั่งเห็นคุณอ.(นามสมมติ)ที่เราฟอลโลวอยู่ในทวิตเตอร์ขายบัตรพร้อมสิทธิ์รอบซ้อม เราก็ไม่คิดอะไรละ ทักเลยซื้อเลย บัตรหกพันห้าซื้อเพราะจะเอาสิทธิ์ บ้าบอมากกกกกกก;-;5555555 แต่ก็ดีลมาเรียบร้อย ต่อไปก็เลยต้องหาคนซื้อบัตรเปล่าต่อ ผู้จัดก็ประกาศเบเนฟิตได้กระชั้นชิดมาก เหลืออีกสี่วันที่เราต้องหาคนซื้อบัตรหกพันห้าให้ได้ทั้งๆที่ในแท็กก็มีคนขายตรึม กลัวโดนโกงเอาสิทธิ์ไปก็กลัว ก็เลยตัดสินใจขายครึ่งราคาไปเลย หาขายคนรู้จัก เพื่อนของเพื่อนนี่แหละ ในใจอยากได้คนที่ไม่เป็นนวลเพราะจะได้วางใจว่าเขาจะไม่สนใจว่าจะได้สิทธิ์ไหม แล้วเพื่อนเม(นามสมมติ)ก็ได้มอบสิ่งนั้นให้กับเรา คุณพ.(นามสมติ)(แกจะนามสมมติอีกนานไหม) เพื่อนของเมก็ตกลงว่าจะซื้อบัตรเปล่านัดรับหน้างาน ตอนนั้นคือแทบกรี๊ด ไม่ต้องไปเสี่ยงขายในแท็กแล้ว ดีใจมากกกกก คือถ้าคนขายบัตรพร้อมสิทธิ์ไม่ใช่คุณอ.ที่เห็นกันอยู่เรื่อยๆบนทวิตเตอร์และถ้าคนซื้อบัตรไม่ใช่คุณพ.ที่เป็นเพื่อนของเพื่อนเราก็คงกังวลมากกว่านี้เยอะ สรุปก็คือเราน่าจะใช้บุญของ 347 ชาติที่ผ่านมาหมดไปแล้ว ทุกอย่างเป็นใจให้มาก ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งมา ณ ทีนี้;-; แล้วก็ห้ามบอกแม่เรานะว่าเราหมดเงินเป็นหมื่นกับคอนเสิร์ตเดียวเนี่ย...

ก่อนวันคอนเสิร์ตมาถึงหนึ่งวันก็เป็นวันที่เมมเบอร์จะบินมาไทย กำลังจะแฮปปี้แล้วเรื่องระทึกก็เกิดขึ้น ที่สนามบินอินชอนดันเห็นเมมเบอร์แค่สี่คน... อ้าวอูกีหายไปไหน? ยิ่งมีคนบอกว่าเห็นอูกีที่ห้องฉุกเฉินก็ยิ่งอ้าว น้องเป็นอะไรๆๆๆ มาไม่ได้หรอ นวลแตกตื่นกันเพราะค่ายไม่ยอมบอกอะไรเลย จนเหมือนเห็นนวลว้อแตกจนพอใจแล้วค่ายถึงจะออกมาบอกว่าน้องปวดหัวไมเกรนเลยไปตรวจที่โรงพยาบาล พักแล้วจะบินตามไป ก็คือห่วงน้องมาก น้องก็พูดอยู่ตลอดว่าอยากมาไทยอยากมาบ้านเกิดพี่มินนี่ ห่วงทั้งสุขภาพน้องทั้งจิตใจน้อง นวลก็ลุ้นกัน แล้วความระทึกก็ได้ข้อสรุปตอนบ่ายของอีกวันตอนที่มีรูปน้องที่สุวรรณภูมิเลย คือกระชั้นมากกกก น้องต้องขึ้นรอบซ้อมตอนสี่โมงแล้วแต่บ่ายโมงพึ่งถึง ไม่ได้พักเลย แกเก่งมากซงอูกี;-;

D-DAY มาถึงเราก็ออกตั้งแต่ครึ่งเช้าเพราะว่าเริ่มลงทะเบียนรับสิทธิ์ตอน 13:00 น. ใครไม่ทราบในทวิตเตอร์ปั่นไว้ว่าลำดับเข้าดูรอบซ้อมจะเรียงตามคนไปลงทะเบียน นี่ก็ไปเลย ถึงเวลาปุ๊บไม่มีอะไรสักแอะ สต๊าฟให้ลงชื่อตามที่เค้าปริ้นมา ไม่มีการลงลำดับใดๆ โดนปั่นเล่นละ บัตรประชาชนยังไม่ปรายตามอง คือเราก็แอบกลัวว่าถ้ามันจะต้องใช้หลักฐานของเจ้าของบัตรใดๆมายืนยันด้วยจะทำไงดี ต้องไปรบกวนคุณอ.ไหม แต่สต๊าฟไม่ดูอะไรเลยจริงๆ555555555 หลังจากนั้นก็เลยไปนอนเล่นรอที่อื่น กะว่าจะไปใกล้ๆสี่โมงเลยเพราะเวลาเปิดประตูรอบซ้อมคือ 16:00-16:20 น. แต่คุณพี่ที่เราไปจองการ์ดชูฮวาเค้าไว้ทักมาว่าจะอยู่หน้าฮอล์ถึงบ่ายสามนะก็เลยต้องออกไปก่อน แล้วโชคดีมากกกกกก บ่ายสามเค้าก็เรียกพวกสายข้อมือสีส้มตั้งแถวเข้าดูรอบซ้อมแล้ว เราน่าจะอยู่ประมาณคนที่สิบ ตอนแรกไม่รู้หรอกว่าเค้าจะให้เข้าตามลำดับนี้เลยก็บ่น บ่นอีกละ ว่าจะให้รีบตั้งแถวเพื่ออย่างงั้นอย่างงี้ ก็ยืนรอเป็นชั่วโมงเลยจนประตูเปิด สต๊าฟยืนเรียงแถวบอกนวลให้ค่อยๆเดินอย่าวิ่ง คงกลัวคนแย่งไปข้างหน้าจนเป็นจลาจล55555555 ตอนนั้นเราก็ยังขำๆอยู่นะ จะบอกทำไมไม่ได้รีบ แต่พอเห็นว่าตัวเองจะได้นั่งตรงไหนแล้วโอ้โหเลย ไม่ขำแล้ว แถวแรกกกกกกกกก บ้าไปแล้วววววววววว นี่เราใช้บุญใช้ดวงไปหมดทุกอย่างแล้วใช่ไหม คือที่แซวคนเกาหลีไว้เราได้สัมผัสมันเองเฉยเลย นี่มันไม่ใช่ไอเดิลเต้นอยู่หน้าบ้านแล้ว นี่คือมาเต้นในครัวเลย;-; สั่น สั่นมาก โอ้ย ตื่นเต้นจนต้องทักไปแง้งๆกับเพื่อนแบบคนอยู่ไม่สุข ระหว่างที่รอคนเข้ามาเราก็สังเกตคนด้านซ้ายด้านขวา คือเค้าไม่มีแท่งไฟกันทั้งคู่ เราพกแท่งไฟเล็กมาเพราะจะให้คุณม.(นามสมมติ)เอาให้เพื่อนเค้ายืม ก็เลยว่าจะให้คนข้างๆยืมก่อน แต่ข้างไหนดี ลังเลสักพักก็ตัดสินใจว่าข้างขวาละกัน เพราะข้างซ้ายเค้าถือพัดกับแท่งไฟหักอยู่แต่คนนี้ไม่ได้ถืออะไรเลย ได้คุยกันก็รู้ว่าเค้าจะซื้อแหละแต่มันหมดแล้ว เนี่ยมันน่าเสียดายนะที่คนอยากมีแท่งไฟกันเยอะแยะแต่ค่ายไม่ทำ ไม่รู้จะมีค่ายไว้ทำไม ก็จบเรื่องนี้ไป ส่วนหนึ่งที่เราอยากได้สิทธิ์รอบซ้อมเพราะเราคิดว่ามันถ่ายรูปได้ คอนเสิร์ตที่อื่นเค้าเป็นแบบนั้น แต่ที่ไทยดันห้าม แบบดุมาก ยิ่งใกล้เวลาสต๊าฟก็ยิ่งเคี่ยว ห้ามเล่นโทรศัพท์เลย เซ็งนิดหน่อยแต่ก็เออๆนั่งใกล้ขนาดนี้ดูตาเปล่าก็คุ้มยิ่งกว่าคุ้มแล้ว แล้วคุ้มจริง ไอเดิลห้าคนเดินออกมาแบบ กรี๊ดดดดดดดด คำว่าตัวเป็นๆ คำว่าในระยะสายตา ใกล้มากกกกกกกกกกกกก มันคือออร่าเซเลปเลยที่เห็น มิยอนดูตื่นเต้นสุดๆ ส่วนอูกีหน้านิ่งเลย น้องก็คงยังไม่หายจริงๆ มินนี่ที่รับบทเอ็มซีรับบทล่ามก็บอกว่าเนี่ยน้องพึ่งมาถึง ไม่สบายนิดหน่อยแต่ก็ยังไหว ประมาณนี้ พอพูดถึงเรื่องนี้อูกีก็เลยยิ้มๆขึ้นมาหน่อย บอกว่าไม่เป็นไร นวลก็เลยตะโกนเชียร์กัน เราก็อยากให้น้องได้พักแต่น้องก็เลือกที่จะมาแล้วเราก็ทำได้แค่เชียร์น้องให้มันสุดๆแค่นั้นแหละ นอกนั้นก็คุยกันว่ารอบจริงให้เชียร์ดังๆเลยนะ อูกีนึกอะไรไม่ออกก็พูดแล้วๆๆๆ (มาคิดทีหลังว่าน้องน่าจะพูดว่าเร็วๆมากกว่า) รอบซ้อมก็นี่แหละ คุยสลับซ้อมให้ดูอยู่สามเพลง พอเพลงสุดท้ายก็มีการแกล้งถามว่าอยากได้เพลงอะไร นวลช็อค สองร้อยคนติดสตั๊น คือถ้าบอกแล้วจะให้จริงๆหรอ? แล้วก็มีหนึ่งคนตะโกน my bag ขึ้นไป คนทั้งฮอล์ก็เออออละทีนี้ โอเคๆ my bag มินนี่ก็ my bag หรอ? เพลงนี้เลยนะ ทำไมง่ายจัง5555555555 นวลมันเลี้ยงง่ายนะคะพี่ ลืมบอกว่าที่นั่งรอบซ้อมคือเค้าให้นั่งแค่ฝั่ง AL ตอนสองเพลงแรกน้องยังเต้นตรงกลางกันแต่พอเพลงสุดท้ายก็ขยับมาหาฝั่งนี้เลย ก่อนเริ่มก็มีการคุยกันว่าแล้วเซนเตอร์อยู่ตรงไหนเพราะบนเวทีมันไม่ได้มีมาร์กเซนเตอร์ให้ตรงนั้น มินนี่ก็ชี้ๆเสาเอฟเฟคหรืออะไรสักอย่างว่าดูอันนี้ไหม แต่มันก็ยังไม่กลางเท่าไหร่ โซยอนก็เลยบอกกึนยาง เอาเหอะ เต้นๆไปเถอะดูกันเองเอา55555555 แล้วพอเพลงเริ่มก็จบละ ชีวิตเราเนี่ย ท่าเต้น my bag มันร้ายกับใจมาก แบบทเวิร์คตรงหน้านี่กะเอาตายเลยจริงๆ เกิ้นนนนนนน ก็ประมาณนี้รอบซ้อมเท่าที่จำได้ อิ่มเอมใจสุดๆ คุ้มแล้วกับทุกสิ่งที่สู้มา

คำเตือน: พารากราฟนี้ 80% ด่าค่าย ออกมาจากฮอล์หลังจบรอบซ้อมก็ไปทำธุรกิจส่งแท่งไฟให้เพื่อนคุณม. ส่งต่อบัตรให้คุณพ. แล้วก็นั่งจ๋องอยู่หน้าฮอล์แป๊บหนึ่งเพราะคิดว่าเข้าไปข้างในเน็ตน่าจะตาย ระหว่างนั้นก็เห็นครอบครัวกับเพื่อนมินนี่ คุณแม่ถือของแจกเต็มมือเลย นวลน่าจะเอามาให้ น่าร้าก พอใกล้ถึงเวลาแล้วถึงเข้าไปนั่งรอข้างใน สำรวจคนข้างซ้ายเป็นคนเกาหลี ข้างขวาเป็นน้องคนหนึ่ง ทั้งสองคนที่สุ่มได้สิทธิ์กู๊ดบายและรอบซ้อมฟรี กับเราที่ซื้อมันมา... แหะๆ แล้วก็เดาถูกด้วยว่าเน็ตตายจริงๆ จะดูโปรเจคก็โหลดรูปไม่ขึ้นจนต้องถามจากน้องข้างขวา แล้วน้องเค้าก็เปิดให้ดูได้เลย กลายเป็นคำถามในใจว่าเน็ตเอไอเอสเราทำไมกระจอกจัง... ใกล้หกโมงเรื่อยๆเราก็ตื่นเต้นละ เอาแท่งไฟมาโบกสั่นๆ เพลงเริ่มดับ ไฟเริ่มดับ พอถึงเวลาปุ๊บก็เริ่มเลย (ไม่มีเพลงสรรเสริญจ้า) oh my god มาแบบใหญ่ๆสับๆ โอ้โหหหหห เสียดายที่ไม่มีแดนเซอร์มาไม่งั้นมินนี่ก็ได้นั่งร้องท่อนเปิดบนไหล่แดนเซอร์แบบสับยิ่งกว่านี้แล้ว นี่คือความจัสมีไอเดิลหนึ่ง ตอนนั้นเองทุกคนก็เริ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย แต่มันแปลกๆ การ์ดไม่ไล่เลย เห้ย เอาจริงดิ จนจบไปสองสามเพลงทุกคนก็ยังถ่ายได้ ที่เคยเจอในคอนเสิร์ตอื่นคือการ์ดจะเอาไฟไล่ส่องใส่โทรศัพท์เลย แต่การ์ดที่นี่แค่เดินมาทำเป็นดุ แถวหน้าก็ยังเกรงใจแต่แถวสองแถวสามไม่สน ถ่ายต่อ การ์ดก็ทำอะไรไม่ได้ เออ ก็เลยได้เปิดประสบการณ์อยากถ่ายเมื่อไหร่ก็ถ่าย หลังจากแหกปากดำน้ำไปกับน้องข้างขวาหลายเพลงก็ถึงช่วงทอร์ก ตำแหน่งยืนก็จะเป็น มินนี่ มิยอน โซยอน อูกี ชูฮวา แบบนี้ตลอด เราก็เคลิ้มเลยมองมิยอนแบบสวยมากกกกกกกกกกกกก สาวผมชมพูดั้งโด่งแบบสวยสุดๆ เค้าเดินมาเอาน้ำโบกมือให้นวลหงุงๆตามประสาเค้า เราก็โบกกลับอย่างบ้าคลั่ง เมมเบอร์เริ่มแนะนำตัวอะไรกันไปเรื่อยๆ ทุกคนจะพูดตามสคริปเดิมที่เป็นภาษาอังกฤษกันเลยยกเว้นมินนี่ที่พูดสคริปเดิมแค่เปลี่ยนเป็นภาษาไทยเองคนเดียว แล้วทั้งทอร์กทั้งซับไตเติลใน VCR ก็เป็นภาษาอังกฤษหมด ล่ามก็ไม่มีให้ มีแค่มินนี่ คาดหวังให้อินวลต้องอ่านฟังภาษาอังกฤษออกทุกคน แหม นี่คือความจัสมีไอเดิลสอง คอนเสิร์ตก็เป็นไปเรื่อยๆตามนี้ เราจำลำดับไม่ได้แล้วเลยจะเขียนสุ่มๆเท่าที่นึกออก อย่างแรกเลยคือทุกคนเต้นแรงมาก แบบปั๊กๆๆ สะใจและประทับใจสุดๆ เราก็มองเมน(ที่มีสามคน)ของเราวนไปเรื่อยๆ แต่เมื่อไหร่ที่โซยอนเดินตัดหน้าเราจะมองตามโซยอนตลอดเลย5555555 คือน้องมีเสน่ห์อะไรไม่รู้ที่น่ามองมาก ที่เห็นเต้นแรงๆดุๆพอมาเห็นกับตาแล้วมันไม่เกินไปเลย มันกลมกล่อมดูแล้วสนุกมาก โซยอนเก่งมากจริงๆ แร๊พทีใจเราก็เหลวที แล้วแร๊พทุกเพลง5555555 เราดูคนสวยไปก็ดูคิวไปด้วยว่าต้องทำโปรเจคตอนไหน เสียดายที่ด้วยความฉุกละหุกมันทำให้ประชาสัมพันธ์ได้ไม่ทั่วเท่าไหร่ ชาวต่างชาติหลายคนก็ไม่รู้ว่ามี โปรเจคสีต่างๆที่ทีมโปรเจคทำก็เลยเห็นไม่ชัดมาก แต่เมมเบอร์ก็ได้รับรู้แล้วว่าสีแท่งไฟเนี่ยเรานัดกันเปลี่ยนนะไม่ได้เอาตัวคุมอะไรมาจากเกาหลี มินนี่ก็ตื่นเต้นใหญ่เลยว่าเปลี่ยนกันเองหรอ มีหลายสีหรอ ไม่รู้ว่าจำไม่ได้จริงๆหรือแกล้งพูดให้นวลเปลี่ยนให้ดู แต่น่าจะจำไม่ได้จริงๆ5555555 แล้วมินนี่ก็เห็นแหละว่านวลมีแท่งไฟไม่ครบทุกคน บางคนก็ซื้อแท่งไฟที่ไม่ใช่ออฟฟิเชียลมาโบก เค้าก็เลยสัญญาว่าปีหน้าทุกคนจะมีครบ อันนี้คือเราเจ็บใจมาก มันไม่ใช่สิ่งที่เค้าต้องมาสัญญากับเราเลย มันควรจะเป็นค่ายที่คาดการมาให้ดีแต่แรกว่าใกล้คอนเสิร์ตแล้วจะต้องผลิตแท่งไฟเพิ่ม การมีแท่งไฟนี่จุดประสงค์ก็เพื่อให้แฟนคลับได้โบกให้ศิลปินมองเห็นไม่ใช่หรอ คือมันมีไว้ใช้กับคอนเสิร์ตเลยอะ ถ้าไม่ทำตอนนี้แล้วจะทำตอนไหน ไม่เข้าใจเลย แล้วเมมเบอร์ต้องมาสัญญากันเอง นี่คือความจัสมีไอเดิลสาม อีกอย่างที่ค่ายทำได้ทุเรศมากก็คือเวทียื่น นอกจากเกาหลีค่ายก็ไม่ทำเวทียื่นที่ประเทศอื่นเลย มันแปลกไหมกับการที่ศิลปินต้องเต้นอยู่ที่เดิมสองชั่วโมงครึ่ง ทำให้เพอร์ฟอร์มแมนซ์บางเพลงโดนตัดท่า(i.e. villain dies) คนที่นั่งบัตรไกลๆก็ไม่ได้เห็นเมมเบอร์ใกล้ๆเลย ผังคอนเสิร์ตเป็นสิ่งที่นวลบ่นกันยาวตั้งแต่วันที่ผู้จัดประกาศผัง(ก็บ่นทั้งค่ายทั้งผู้จัดที่ตั้งราคามาแบบอันเรียลนั่นแหละ) แต่อย่างน้อยผู้จัดก็ได้กระทำสิ่งดีอย่างหนึ่งก็คือไปดีลรถเลื่อนรอบฮอล์มาเพิ่ม เรารู้สึกว่ามันเป็นมูฟที่ดีมาก รถเลื่อนไปจอดอยู่กลางฮอล์ควบสองเพลง มันพอจะเป็นเวทียื่นให้ได้ เราก็ดีใจแทนเมมเบอร์ที่ได้เห็นนวลทั่วทั้งฮอล์ ดีใจแทนคนที่นั่งไกลที่ได้เห็นไอเดิลใกล้ๆ แล้วนอกจากรถเลื่อนแล้วเมมเบอร์ก็ลงมาเดินเองตอนเพลงมัลรีจีมาด้วย อันนี้อึ้งมาก เรา*เดา*ว่ามันไม่อยู่ในดีลแต่เมมเบอร์ขอลงมาเอง เพราะเมมเบอร์ก็รู้ว่านวลโวยวายกันขนาดไหนที่ไม่มีเวทียื่น มินนี่พูดไว้ก่อนลงรถเลื่อนเลยว่า 'ถึงแม้ว่าเวทีของพวกเราจะไม่ได้ยื่นไปหาทุกคนนะคะ แต่ว่าเดี๋ยวเราจะวิ่งไปหาทุกคนเองค่ะ' เนี่ย นี่เราก็เจ็บใจอีกละ เค้าก็คงจะเสียดายไม่ต่างกับเราเลย เป็นความไม่ซัพพอร์ทด้านเอนเตอร์เทนของค่ายสุดๆ อุตส่าห์ซ้อมคิวเดินอะไรต่างๆไว้แต่ก็ได้ใช้แค่สามวันที่เกาหลีเอง นี่คือความจัสมีไอเดิลสี่ อีกอย่างที่ซ้อมไว้แต่ก็ได้ใช้แค่สามวันคือวงดนตรี ที่เกาหลีมีมือกลองมือกีต้าร์ต่างๆมาเล่นดนตรีสดทั้งคอนเสิร์ตเลย เราก็เห็นเบื้องหลังว่าน้องซ้อมคิวกับนักดนตรีกันเป๊ะขนาดไหนแต่ค่ายก็ไม่เอาไปที่อื่น ถ้าไม่ได้มิกซ์เพลงไว้บ้าง(i.e. lion, มัลรีจีมา) ก็คือจะเป็นการแสดงเพลงเปล่าๆสองชั่วโมงครึ่ง โล่งมาก นี่คือจัสมีไอเดิลห้า แล้วก็มีอีกเยอะแต่พอละเดี๋ยวประสบการณ์คอนเสิร์ตจะกลายเป็นหนังสือสาปแช่งค่าย แต่ให้รู้ไว้นะว่าแค้น ชื่อคอนเสิร์ตมีแค่ไอเดิลก็มีแค่ไอเดิลจริงๆ อย่างอื่นไม่มีเลย เกิ้น

พารากราฟเมื่อกี้มีแต่ด่าเดี๋ยวจะคิดว่าเราด่าทุกอย่าง อะไรที่ดีเราก็ชม โปรดักชันที่ชอบก็มีอย่างจอ LED ข้างหลัง ทำภาพมาสวยมากเข้ากับเพลงมาก แล้วไม่ได้มีแต่โมชันซ้ำๆ อารมณ์เพลงเป็นประมาณไหนก็เลือกภาพมาเหมาะเลย จัดแสงก็สวย ตอนเรายกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเราแทบไม่อัดคลิป(เขินเสียงตัวเอง) ส่วนมากที่ถ่ายก็เพราะเห็นสเตจมันสวยมากก็เลยถ่ายเก็บไว้ ลูกเล่นแบบที่ประทับใจก็อย่างเช่นตอน lion จอข้างกลายเป็นโฟกัสเดี่ยวของเซนเตอร์แบบอลัง i'm the trend จอข้างเป็นหน้าเล่นเพลงเหมือน spot**y พอ tomboy ก็กลายเป็น lyrics สวยๆ อันนี้คือทำมาดีจริง ยอมเลย

การที่วงเกาหลีมาไทยทั้งทีมันต้องมีพูดไทยกันหน่อย เราก็อยากฟังหลายอย่างมาก เช่น เมมเบอร์ร้องเพลงไทย มินนี่ร้องเพลงมันนี่ฮันนี่ไม่ก็ฮวาเวอร์ชันไทย หรือมินนี่เรียกนวลว่านวล นวลแบบที่ไม่ใช่เนเวอร์แลนด์55555555 แล้วก็มิยอนพูดไก่ย่าง อะไรแบบนี้ เราก็ปริ้นมาเลยกระดาษเอสี่ติดกันสองแผ่น เขียนว่า 'มิยอนไก่ย่าง' แต่มันไม่มีจังหวะให้ชูเลย คือถ้าเป็นวงอื่นเค้าก็จะมีช่วงพูดคำที่เตรียมมาน่ารักๆทีละคำแบบ รักนะ อะไรงี้ เราก็ตั้งใจจะชูตอนนั้น แต่วงนี้ไม่ค่ะเค้าเตรียมมากันเป็นพารากราฟ เราไม่กล้าชูป้ายไก่ย่างเลย5555555555 แล้วก็พูดกันตลอด ยิ่งอูกีก็คือมาทุกคำ สาจ๋า ฉันไม่หนาว ที่มินนี่เคยสอนไปคือจำได้หมด โซยอนก็แซ่บมากไม่หยุด จะให้แซ่บทั้งนวลทั้งตัวเอง ตลกอย่างหนึ่งคือตอนที่แนะนำตัวเองว่าโซยอนแร๊พได้เต้นได้เราฟังไม่ออก นั่งมองหน้าน้องข้างขวากันงงๆ มาดูในทวิตเตอร์ก็มีคนฟังแร๊พได้เป็นแหลงใต้55555555555 ชูฮวาก็น้องชู น้องชูแบบนั้นแบบนี้ น่ารักมากกกกกก มิยอนก็พูดชัดตามประสาเมนโวคอล ที่น่าเอ็นดูคือวันนั้นทุกคนอ้อนพี่มินนี่เป็นพิเศษเลยเพราะจะให้พี่เช็คการออกเสียงให้ จะพูดอะไรก็เดินไปหามินนี่ทีละคน น่ารักสุดๆๆๆๆ สำหรับพวกชิปเปอร์ก็ได้รับโมเมนท์พระราชทานกันจังหวะนั้นแหละ ไม่พูดเยอะนะเดี๋ยวรู้ว่าขี้ชิป

เพลงที่เรารอที่สุดก็คือ already เพราะมีเบรคแดนซ์ ชอบมากกกก เท่มากกกก ไม่ผิดหวังเลย ตั้งแต่ได้ยินบีทดรอปในเพลงนี้ครั้งแรกเราก็คาดหวังรอคอยให้เพลงนี้มีสเตจ มันจะต้องมีเบรคแดนซ์ตรงนี้ แล้วคอนเสิร์ตนี้ก็ให้เรามา มินนี่เก่งมาก คนอะไรเขียนเพลงได้ทุกแบบ เพลงของมินนี่ที่เรารักที่สุดอย่างน้องรักเร่ก็ได้ฟังสดๆ บุญหูที่สุด;-; เพลง liar ไม่รู้ว่าผิดคิวกันหรือยังไงช่วงแรกเมมเบอร์ถึงไม่หยิบขาตั้งไมค์มา แล้วพอหยิบมาก็มาปรับความสูงกัน แปลกๆนะมันน่าจะปรับรอมาเลย แต่เอ็นดูมาก อูกีปรับนานสุดเพราะมันไม่ลงสักที55555555555 lion นี่มินนี่เหมือนพกพลังมา ไฮโน้ตคือใช้คำว่าก้องกังวานเลย สุดยอดมากกกกกกก ประกาศศักดาที่บ้านเกิดสุดๆ แล้วเราชอบมิกซ์เพลงนี้มาก อยากให้โซยอนปล่อย hq ลง แล้วอย่างที่บอกไปว่าทุกคนเต้นแรงมากแต่จะมีคนหนึ่งที่เต้นแรงแต่ก็ยังยิ้มหงุงอยู่ตลอด มิยอนก็คือยิ้มหวานเจี๊ยบ เพลง pop/star นี่เค้าไม่เก็กดุแล้ว ยิ้มอย่างเดียว ใครเรียกก็หันไปโบกมือตอบหมด น่ารัก เพลงที่ประทับใจที่สุดคือ tomboy เพราะเมมเบอร์บอกให้ลุกขึ้นยืน คือเนี่ยเพลงไอเดิลมันต้องยืน ที่ผ่านมาเราก็โยกๆโบกแท่งไฟอยู่กับที่ ทีนี้ก็ได้เยียอัมฟัคกิ้งทอมบอยแบบสะใจเลย มันส์สุดๆ ไอเดิลเก่งอะ

ช่วงทอร์คก็มีช่วงร้องเพลงโซโล่ของแต่ละคน มินนี่ไม่มีแต่ก็ร้องน้องรักเร่ให้ฟัง มีการเขิน 'อุ๊ยมีคนอยากฟัง dahlia ด้วยหรอ' อยากฟังค่ะพี่ อูกีก็ร้อง bonnie&clyde มิยอนร้อง drive โซยอนร้อง beam beam ส่วนชูฮวาไม่มีก็ร้องพาร์ท la la la ของ tomboy แทน เซอร์วิสให้นวลเยอะสุดๆ แล้วปกติจะมีช่วงที่เป็นแดนซ์แบทเทิลที่เกาหลีแข่งทเวิร์ค ที่ U.S. แข่งเต้นแซ่บๆแบบนวลตายเบิ้ด แต่ที่ไทยไอเดิลให้มาเป็นชาเลนจ์เพลงไทย มีการแบ่งทีมกันเป็นมิยอนชูฮวาเต้นเพลงเกินปุยมุ้ย เต้นได้น่ารักแบบเกินปุยมุ้ยยยยยยยจริงๆ มีการจะขอเต้นตั้งสามรอบด้วยแต่อูกีไม่ยอม ส่วนมินนี่โซยอนอูกีเต้นเพลงฉลามชอบงับคุณ(ชื่อเพลงนี้ไหมไม่รู้) คือเราไม่เคยฟังเพลงนี้แต่พอได้ยินก็รู้เลยว่าอ๋อนี่มันคือเพลงงับๆที่คนพูดถึงกัน ไลน์เต้นสามคนนี้ก็ใหญ่มากจนมีคนแซวว่าฉลามงับแรงมาก5555555555 ถึงจะเต้นติดๆขัดๆกันแต่ก็ขอบคุณไอเดิลนะที่ซ้อมกันมา ซ้อมทั้งชาเลนจ์เพลงไทยทั้งพูดไทยกันยาวมาก พวกเค้าตั้งใจทำให้นวลไทยจริงๆ ซาบซึ้งเลย อูกีเต้นตามเพื่อนไม่ค่อยทันแต่ก็เข้าใจได้ว่าน้องคงไม่ค่อยได้ซ้อม ไม่สบายอยู่ แต่คือถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยนะว่าน้องไม่สบาย พอเริ่มคอนเสิร์ตจริงแล้วน้องก็ไม่นิ่งเหมือนรอบซ้อมแล้ว เก็บอาการเนียบกริบ เล่นตลกให้คนทั้งฮอล์ดูแบบชิลๆเลย น้องเก่งมากจริงๆ;-; พูดถึงเล่นตลกก็นึกออกว่าจะมีพาร์ทที่ไอเดิลแนะนำให้นวลผูกมิตรกับนวลคนอื่นไว้ ก็โรลเพลย์กันว่าถ้าเป็นนวลที่เจอกันหน้าคอนเสิร์ตจะทักทายกันยังไง มีทั้งสวัสดีใส่กัน ทักกันแบบฮิปฮอป ชูฮวาแกล้งไม่ทักอูกีแล้วไปทักโซยอนแทน แต่ที่เด็ดสุดคือมินนี่อูกี สองคนนี้ทำเป็นนวลที่มาเจอกันแล้วมินนี่ก็บอกว่ามินนี่สวยมาก พูดเป็นภาษาไทยแต่อูกีก็ฉลาดเกิน ตอบกลับทันทีเลยว่าไม่สวย55555555555 ชูฮวาเห็นพี่สุดรักโดนว่าก็ไม่ยอม รีบมาพูดสวยเอ้สวยเอ้(สวยออกเสียงติดสำเนียงเกาหลี) แล้วอูกีก็บอกว่าพี่มินนี่อร่อย เอ๊ะ ไม่สวยแต่อร่อยคืออะไร เป็นบทสนทนาที่ไม่ได้อะไรเลยนอกจากอูกีพูดไปเรื่อย5555555555

โดยภาพรวมแล้วถ้าไม่นับความทุเรศของค่ายที่ทำให้คอนเสิร์ตจัสมีไอเดิลมีแค่ไอเดิลจริงๆก็ถือว่าไม่มีอะไรน่าเสียใจนะ ความโล่งที่มีแค่ไอเดิลทำทุกอย่างกันเองสองชั่วโมงครึ่งทุกคนก็เติมเต็มได้เต็มที่สุดๆ ดีใจมากที่คนนั่งเต็มฮอล์ไม่มีโหว่แบบที่คิดไว้ ท้ายคอนเสิร์ตมินนี่ก็บอกว่าขอบคุณที่มาหากันเยอะขนาดนี้ คอนเสิร์ตครั้งแรกที่บ้านเกิดเค้าเค้าก็คงตื้นตันน่าดู เห็นเค้าร้องไห้แล้วเราก็อยากให้ครั้งหน้ามันเจ๋งยิ่งกว่านี้ กรี๊ดดังกว่านี้ แท่งไฟเต็มกว่านี้ อยากให้เค้าประทับใจยิ่งกว่าเรา เพราะไอเดิลเหมาะสมกับสิ่งนี้มากที่สุด จริงๆนะ อยากให้มีบัตรหลุมด้วย ขอแบบมันส์ๆ

คอนเสิร์ตจบแล้วแต่เรายัง มาต่อ ตอนที่คนทยอยออกฮอล์เราก็ชิทแชทกับคนเกาหลีข้างซ้ายนิดหน่อย บอกเค้าไปว่าอิจฉานะที่ยูได้สิทธิ์กู๊ดบาย สายสีส้มเนี่ยเราซื้อมา555555 คุยกันเค้าก็บอกว่าเค้ามาไทยเพื่อมาดูคอนเสิร์ตนี้โดยเฉพาะเลย เอ้อ ความทุ่มเท แล้วก็ถามเมนใครอะไรกันไป คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะภาษาอังกฤษเรามันห่วย เค้าฟังไม่ออก;-; สุดท้ายเราก็ต้องรีบวิ่งออกเพราะสต๊าฟประกาศเรียกคนได้สิทธิ์กู๊ดบายตั้งแถวแล้ว แต่งงการที่ไม่ไล่คนอื่นออกเลย ถ้าเรานั่งเนียนต่อก็ไม่มีคนรู้นะเอาจริง พอออกมาก็หมดแรง ทั้งกรี๊ดทั้งโยกทั้งงาน เดินไปรับแท่งไฟเล็กคืนแล้วก็ไปดูรถตู้ คือมันมีรถนะแต่เห็นแล้วรู้สึกขนลุก มันล้าจนไม่อยากไปนั่งมึนหัวบนรถตู้แล้ว เราก็เลยไปแง้งๆในทวิตเตอร์ว่าใครจะเข้ากรุง(กรุงเทพฯ)(เพราะตอนนี้เราอยู่นนทบุรี) เราขอไปด้วย แล้วก็บุญหัวอีกแล้วที่คุณม.รับหิ้วเราไปส่งบีทีเอส;-; ฉุกละหุกกันนิดหน่อยเพราะเราดันไม่ได้มองเพื่อนคุณม.ตลอดแต่ก็ได้ขึ้นรถมาจนได้ เป็นครั้งแรกที่ได้กลับแบบไม่ต้องลุ้นรถสาธารณะ ขอขอบคุณคุณม.อย่างงามมา ณ ที่นี้ พอถึงห้องก็ยมเลย จบแล้วกับวันที่ยาวนานวันหนึ่ง

ปกติเราก็ไม่ค่อยมีเงินมีดวงกับการกดบัตรเท่าไหร่ นั่งไกลตลอด แต่คราวนี้ที่เราได้นั่งตรงนี้มันคือสุดยอดมาก เราไม่วอกแวก เราไม่ต้องดูจอ เราได้เห็นไอเดิลอยู่ในสายตาตลอด(ไม่นับตอนรถเลื่อนนะ ชะเง้อจนเลิกชะเง้อ) ความสวยที่เห็นมันสุดยอดจริงๆ สวยแบบตะโกน ส๊วย!!! แล้วไอเดิลเป็นกลุ่มคนที่เท่มาก เพลงที่เล่นทั้งคอนเสิร์ตถ้าไม่นับยัย pop/star ก็คือทุกเพลงเป็นเพลงที่เมมเบอร์ทำเองหมดเลย ทั้งแสดง ทั้งเอนเตอร์เทน ทั้งสื่อสาร ไอเดิลทำได้ดีทั้งหมด ทุกคำพูดทุกการแสดงออกของพวกเค้าก็ทำให้เรารู้ว่าเค้ารับรู้ฟีดแบคและพยายามเติมสิ่งที่ขาดไป นอกจากจะสนุกกับคอนเสิร์ตแล้วเรารู้สึกว่าเราได้รับการใส่ใจจากพวกเค้า เป็นประสบการณ์ที่ดี มาในเวลาที่ดีและเราโคตรจะประทับใจเลยจริงๆ อยากให้กลับมากันเร็วๆ พวกแกเก่งมาก รักมากนะ คอนเสิร์ตครั้งหน้าก็กลับมาแบบเจ๋งๆพร้อมเพลงแดซังเลยนะ เราจะรอ?