เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Jaonaphabekindtoken
sun

  •           ริมฝีปากของคุณ, ริมฝีปากของผม, วันสิ้นโลก
              และมันไม่ใช่วันสิ้นโลกของผมหรอก



              ท้องฟ้าเปลี่ยนไปทุกวัน อันที่จริงก็แทบจะทุกวินาที แต่ไม่ว่าอย่างไร หลายคนก็ยังยืนยันว่าท้องฟ้าสวยงามเสมอ

              แม้กระทั่งที่ฝนเทกระหน่ำ เปลี่ยนแผ่นผืนกว้างเป็นสีเทา หม่นหมอง ปากบอกว่าสวยงาม ทว่าก็ยังกางร่ม



              หนังสือเล่มหนา, บางเล่มก็บาง หยิบขึ้นมาอ่านเพียงหน้าปก พลิกกลับไปที่ปกหลัง ข้อความเชื้อเชิญด้วยส่วนหนึ่งของเรื่องราว ชีวิตอันขมขื่น

              ไล่สายตาไปตามตัวอักษร จบประโยคก็วางมันลงที่เดิม ยิ้มน้อยๆให้กับเรื่องราวที่ดูน่าสนใจ ทว่าก็ไม่ได้น่าสนใจมากพอให้เปิดอ่าน แน่ล่ะ เรื่องแต่งในหนังสือนั่นยังไม่ได้เท่าชีวิตของผมเสียด้วยซ้ำ



              อ่อนไหวกับสายตา แม้เพียงเสี้ยววินาทีที่ปล่อยให้มันเข้ามาปลอบประโลมจิตใจ ฉุดรั้งให้ลอยขึ้นไปบนฟ้า สัมผัสเนิบนาบชวนให้ลืมทุกสิ่งไปชั่วขณะ แลกลมหายใจแผ่วเบา ก่อนจะดึงลงมาให้จมสู่ห้วงทะเลลึกอันหนาวเหน็บ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้หายใจ ไกลเกินกว่าความอบอุ่นของไอแดดจะส่งถึง

              พวกเขาเดินเข้ามาและจากไป บ้างก็พยายาม บ้างก็เพียงแค่แวะพักผ่อน ไม่คิดโทษกันเพราะผมเองก็ไม่เคยขอให้ใครอยู่ หรือต่อให้ดึงดันจะอยู่ สักวันคงถูกไล่ออกไป



              ปีศาจบางตนยังมีหัวใจ แต่ผมไม่มี



    - Sun
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in