EVENING IS HAPPY, EVENING IS HAPPY II

หลังจากที่ให้งานเด็กๆแล้ว  เราก็เลือกที่จะไปเดินเยี่ยมชมโครงการหลวงฯ ที่อยู่ใกล้ๆบ้านห้วยแห้งแห่งนี้ครับ   เป็นการเก็บความทรงจำที่ดีอีกอย่างหนึ่งที่มากกว่าการสอน  โดยเราจะใช้เวลาเรื่อยเปื่อยที่นี่สัก 30 นาที และไปหาเด็กๆเพื่อดูงานของเด็กๆว่าทำไปถึงไหนแล้วนั่นเองครับ และก็ปล่อยกลับบ้านเลย

ส่วนนี่ก็คือภาพที่เราเก็บมาได้ระหว่างเที่ยวชมโครงการหลวงครับ

เป็นส่วนงานที่รับผิดชอบในการทดลองและพัฒนารายได้ชุมชน  โดยที่โครงการจะเน้น

การสนับสนุนให้ชาวชุมชนปลูกกาแฟพันธุ์อาราบิก้าครับ  โดยจะร่วมมือกับ กศน.

ในการให้ความรู้ชาวบ้าน และ นำกล้าแกแฟฯ เข้ามาปลูกในพื้นที่ครับ

ซึ่งมีอยู่ 3 ส่วนหลักๆก็คือ

-  เล้าหมู   สวนชมพู่  

-  โรงคัดแยกเมล็ดกาแฟและศูนย์รับซื้อเมล็ดกาแฟ

-  แปลงเพาะกล้ากาแฟ

และเมื่อแจกขนม นม และชุดเสร็จแล้วเราเองก็ขอตัวไปเดินเล่นกันตามที่พี่สุ่นสัญญากันตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ   โดยเราเน้นเดินกันทั้งสองพื้นที่ เพราะเรารู้ข่าวว่า ข้างหน้านี้มีหมู่บ้านอีก 2 หมู่บ้านก็คือ บ้านผาผึ้งและบ้านอูแจะครับ ทั้งสองหมู่บ้านห่างจากบ้านห้วยแห้งเป็นระยะทาง 4 กิโลเมตรเท่ากันครับ

ในวันนี้เราเลือกเดินไปทางที่เป็นทางไปหมู่บ้านอูแจะครับ

ภาพนี้น่าจะเป้นที่ยืนยันได้ว่าเราอยู่ห่างจากน้องๆและจุดที่มีสัญญาณโทรศัพท์มากเพียงใดเห็นแปลงผักเป็นเส้นๆด้านบนไหมครับ เรายืนซูมน้องๆจากจุดนั้นแหละ

เรารู้แล้วว่ามันเดินข้ามเขาไปแล้วรู้สึกว่าพอเลยพอกันทีไม่ไปแล้วอูแจะเนี่ย   เหนื่อยเราจึงเดินไปจนหมดเขาลูกที่สูงที่สุดที่เราเห็นจากจุดที่มีสัญญาณโทรศัพท์ ขึ้นไป  เพื่อดูพระอาทิตย์ตกที่นั่นแล้วพบว่ามันไม่หมดและยังมีเขาอีกลูกรออยู่ข้างหน้า   เราสองคนมองหน้ากันทันทีทันใด สบตากันอย่างมีเลศนัย

ด้วยสื่อความหมายว่า   "ป่ะ...  เดินกลับกันเถอะ"

โดยเราเลือกที่จะไปนั่งชมวิวกันที่อีกจุดหนึ่งแทนนั่นก็คือ    จุดที่ผมชี้เป้าตั้งแต่เมื่อวานนั่นแหละครับ

จุดที่เราเจอสัญญาณโทรศัพท์เมื่อวานและเช็คกันแล้วว่า 1-2-คอล ใช้ไม่ได้ที่พื้นที่นี้ยกเว้น ทรู

ท้องฟ้าฝั่งตะวันออกหรีือเหนือก็ไม่รู้  รู้แค่มันตรงข้ามกับดวงอาทิตย์ที่ตกอยู่ในตอนนี้

มุมกล้องถ่ายย้อนแสงไปยังทิศที่เป็นฝั่งตะวันตก

ท้องฟ้าฝั่งทิศเหนือ และเป็นเส้นทางที่จะไปบ้านผาผึ้งในโอกาศหน้า

ท้องฟ้าฝั่งทิศใต้ แหละนะ มีเมฆสวยที่น่าถ่ายรูปด้วย จนต้องเก็บไว้

และก็มาถึงจุดชมวิว  ที่มีแสงแดดอุ่นๆ และ สายลมเย็นที่พัดผ่าน

ตรงจุดซ้ายล่างจะเป็นที่ตั้งหมู่บ้านผาผึ้ง

เราถ่ายรูปกันนานมาก ถ่ายกันจนแสงหมดอ่ะ

ด้านทิศใต้แสงสีทองเกิดขึ้นมาให้เห็นแล้ว...

เรากลับมาก็ค่ำและแสงหมดมืดแล้วพอดีครับ นี่คือเสยกล้องแล้วแสงเข้ามาที่กล้องมากขึ้นทำให้มีความสว่างอยู่นะครับ จริงๆก็เริ่มมืดจนไม่เห็นทางแล้ว