ลองไปชมทีเซอกันว่าแน่นแบบไหนค่ะ 

ก่อนอื่นขอเกริ่นแบบข้อมูลไม่แน่นนะคะ เกี่ยวกับ NAVER ONSTAGE เพราะเพิ่งรู้จักเวทีนี้ค่ะ ก่อนนี้รู้จักแค่ V-Live โดยการรู้จัก NAVER ONSTAGE ก็จากการโปรโมตของทางวง Nell และจากทางค่ายของวงที่ติดตามอยู่ทุกโลกโซเชียลที่คนนิยมดูกันค่ะ

ซึ่งเท่าที่ตามดูเวทีนี้ก็คงเป็นเวทีที่ให้ลายๆ วงมาเล่นสดกัน มีแนวดนตรีหลากหลาย และเวทีดี วงดีๆ อยู่ไม่น้อย น่าติดตามเวทีนี้เป็นอย่างยิ่งค่ะ เผื่อใครแปลภาษาเกาหลีออกและอยากติดตามเพิ่มก็ตามลิ้งค์เพจด้านล่างได้เลยค่ะ

กลับมาที่พระเอกของงานเราค่ะ

หลังชมภาพยิ้มหวานๆ นุ่มๆ จากทุนคนด้านบนแล้ว ก็ไปดูสดกันเต็มๆ ดีกว่าค่ะ กับ 3 เพลง ในอัลบั้ม C ซึ่งเป็นอัลบั้มล่าสุดที่เพิ่งปล่อยออกมา หรือใครอยากตามอัลบั้มนี้เรามีเขียนไว้แล้วค่ะ ตามนี้เลย 

습관적 아이러니 (Habitual Irony)

기억을 걷는 시간  (Time Walking On Memory)

เมื่อรู้ว่าทีเซอปล่อยเพลงโปรดในอัลบั้มนี้มาก็กรี๊ดสิค่ะ รอตายตั้งแต่วันนั้นแล้วค่ะ อาจดูเว่อเวิง แต่จริงจังจริงๆ นะ คือ เวลาวงโปรดเล่นสดเราก็จะพอรู้อยู่บ้างว่าเขาจะมีเซ็ตลิสต์เพลงอะไรของเขาบ้าง ส่วนใหญ่ก็เป็นเพลงที่เคยเล่นและเพลงที่ได้รับความนิยมใช่ไหม ทีนี้ ไอ้เพลงที่เราชอบที่นอกเหนือจากเซ็ตลิสต์ทั่วไปนี่แหละ มันทำให้เราตื่นเต้นเพิ่มขึ้นไปอีก คือเหมือนมันเต็มจากตรงไหนไม่รู้ มันปลื้ม ปิติอ่ะ 5555

พล่ามอยู่ตั้งนาน เราปล่อยให้ไปดูสดๆ 3 เพลง ลิ้งค์จากเว็บไซต์ด้านล่างนี้เลยค่ะ

เวทีจะวีชวลสวยงามไปไหน คือ มีความ Installation Art + Visual Art + Rock Style 

เออ สครับบมาก (เข้ากันดี)

จากภาพด้านบน คนแรกค่ะ ร้องนำ กีตาร์และคีย์บอร์ด นามว่า Kim Jong-wan เวลาเล่นสดก็จะนิ่งๆ พูดน้อยๆ ดูจะเขินอาย (เราอาจรู้สึกไปเองนะ ฮ่าๆ) เสียงร้องแบบนี้ตลอดทุกเพลง ไม่รู้ว่าไมค์ดีหรือเสียงดี ร้องหนักเบาก็ไม่มีตก อยากให้ว๊ากเหมือนเมื่อก่อน ฮ่าๆ

คนที่สอง ที่อยู่ถัดไปด้านหลัง เบลอๆ นั่นแหละค่ะ มือเบสของวง นามว่า Lee Jung-hoon ตาลุงนี่เวลาเล่นสดจะเป็นคนพูดมากกว่าเพื่อนกัน เคยเห็นลุง Kim Jong-wan แกเบรคตอนเล่นสดด้วยนะ เบรคแบบหยอกล้อกันนะคะ แกคงเก็บกดอ่ะเน่อะ เล่นเบสมันดูเหมือนไม่ได้ทำไรไง แต่ก็มีตำแหน่งอื่นควบอยู่  คือ ambourine, keyboard, chorus ทำนองนี้

คนที่สาม ตา Jung Jae-won เล่นกลองค่ะ คนนี้ก็จะดูกวนๆ หน่อย คงตลกๆ ในแบบชาวร็อคแหละ ดูอารมย์ดี และด้านหลังของตาลุง Lee Jung-hoon คือไม่มีภาพไหนที่จะเห็นหน้าแกได้ชัดๆ เลย ฮา

คนที่สี่ค่ะ คนสุดท้ายของวงนามว่า Lee Jae-kyong ตำแหน่ง lead guitar คนนี้นิ่งมากค่ะ นิ่งแบบนุ่มนวล ขรึมสุด ยิ้มน้อยๆ แต่ลีดกีตาร์ได้บาดลึกมาก หลงก็ตรงนิิ่งกุลสตรีนี่แหละ (นั่นมัน นิ้ง!) คือ ทำไมนิ้วเรียวสวย แพ้ค่ะแพ้ แพ้ตรงนิ้วเรียวสวยเนี่ย! จริงๆ แล้วก็นิ้วสวยทุกคน :)

จากภาพที่แค็ปมาเม้านั้น เรานำมาแค่เพลงแรก 습관적 아이러니 (Habitual Irony) เพราะชอบเพลงนี้มาก ชอบชื่อเพลงในภาษาอังกฤษ ซึ่งมีซับไทยมาแล้วด้วย ชอบความหมายของเพลงนี้ถึงขั้นจดลงสมุดไว้อ่านหลายๆ รอบ ยามต้องการและคิดถึง เป็นเพลงที่นั่งเล่นยังดูดีและแน่นขนาดนี้ เพราะมาก รักมาก อวยมากจริงๆ นอกจากเพลงนี้แล้ว อีกสองเพลงก็เพราะแต่ไม่ได้นำเสนอ ไว้เปิดดูกันเองค่ะ ว่าจะเพราะและเวทีสวยแค่ไหน 

อีกเพลงที่ไม่ว่าจะเล่นสดที่ไหนก็ต้องมีเพลงนี้อยู่ในเซ็ตลิสต์ 

기억을 걷는 시간  (Time Walking On Memory) น่าจะเป็นเพลงอมตะคลาสสิคของวงไปแล้ว คือเพลงนี้มันชวนอบอุ่นไง ทั้งเนื้อเพลงและเสียงดนตรี บรรยากาศแบบถึงจะเศร้าแต่ก็อุ่นใน

สำหรับสดที่ NAVER ONSTAGE ขอบอกว่าชอบมุมกล้องมากค่ะ บรรยากาศได้มาก เรารู้สึกเศร้าไปกับเพลงนี้เลย ช่วงเรื่อยๆ ช่วงพีค ช่วงขยี้ และไคลแม็กซ์ก็ทำได้ดี จะไม่ขออวยตัวเพลงและการเล่นมากนักให้ฟังกันเองค่ะ รู้แค่ว่าแน่น แน่นจริงๆ

เขียนมาถึงตรงนี้ได้ เพราะฟื้นจากการตายแล้ว เมื่อได้ดูสดที่ปล่อยมาเต็มๆ ครั้งแรก คือ สามารถยังชีพได้อีก 4 เดือน! เผื่อใครอยากดูสดและตามวงนี้ไปอีกเวที เชิญกดลิงค์นี้ค่ะ กับ V-Live

เขียนพร่ำและพล่ามความรู้สึกมาจนบรรทัดนี้ บอกเลยว่า เรามาอวยค่ะ ฮ่าๆ ด่าได้นะคะ ด่าตอนนี้คงไม่รู้สึกอะไรแล้ว เพราะอิ่มเปรมปรีมาก ลองอ่านความหมายของเพลง Habitual Irony นี้ดูค่ะ

ก่อนจากลากันไป ขอบอกต่อเพลงที่ทางวงเพิ่งปล่อยออกมาเมื่อวานก่อนค่ะ อยากอ่านซับไทยเพลงนี้แต่ยังไม่ได้หาเลย ขอให้มีซับไทยมาแปะเร็วๆ นะคะ

พระถัง! ขออะไรได้อย่างนั้น ขอซับไทยซับไทยก็มาไวไม่แพ้ซับภาษาใดในโลก ขอบคุณค่าาาา :)