เวลาสิวขึ้นเรามักจะหงุดหงิด และพยายามที่จะกำจัดมันออกไป ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม เพราะเรามักคิดว่าสิวที่ผุดขึ้นมา คือ ส่วนเกินของใบหน้า ตั้งแต่จำความได้ก็ไม่เคยเจอใครบ่นว่าอยากให้สิวขึ้น ตอนนี้มนุษย์เรามีทั้งยาแต้มสิว แผ่นลอกสิวเสี้ยน ที่กดสิว หมอสิวก็ยังมี
หลายคนอาจจะกำลังภาวนาอยู่ในใจว่า ถึงแม้ตัวเองจะทำบาปมากขนาดไหน ก็ขอให้ชาติหน้าอย่าเกิดมาหน้าเป็นสิวเลย ถ้าสิวมีความรู้สึกนึกคิด มันคงน้อยใจไม่น้อย สิวบางเม็ดคงรู้สึกแย่กับการที่เจ้าของใบหน้าบ่นแล้วบ่นอีกว่า ทำไมสิวถึงขึ้น สิวบางเม็ดถึงขั้นตรอมใจ (?) แห้งแล้วตกสะเก็ดไปเอง
ถ้าเราเป็นสิว เราก็อยากเป็นสิวที่บอกลาเจ้าของใบหน้าไปเองตามธรรมชาติ เพราะมันคงเจ็บน่าดูถ้าถูกลอกออกแบบไม่เต็มใจ สิวบางเม็ดก็ดื้อ ยิ่งโดนสะกิดก็ยิ่งแผงฤทธิ์ กลายเป็นสิวอักเสบ คนเขาก็รำคาญไปใหญ่
ถ้าเราเป็นสิว ก็ควรเป็นสิวที่ดี
ค่อยๆหายไปจากใบหน้าของเขา เราจะได้ไม่เจ็บ
ถ้ารู้ว่าเป็นส่วนเกินก็เดินออกมา คงยากหน่อย
แต่เรารู้ว่าไม่มีใครอยากเป็นสิวนานๆหรอก
ถ้ามี...ก็เราคนนึงแหละที่เคยเป็น