นาฬิกาตัวเลขกลางสี่แยก
นับถอยหลังลงช้าๆ 
ตัวเลขเปลี่ยนสี 
จากเขียวเป็นเหลือง 
และจะเป็นสีแดง

เธอกลั้นลมหายใจ อยากขอเวลาหยุดไว้
เพื่อที่เธอจะได้หลุดพ้นไปจากจุดนี้

แต่เวลาไม่เคยรับคำขอจากใคร
มันเป็นนักดนตรีข้างถนนที่เล่นเพลงในจังหวะของตัวเอง
มันเป็นหัวขโมยที่แอบย่องมาหยิบความทรงจำของมนุษย์ไปซุกซ่อน
บางที มันนำมาซึ่งความปลาบปลื้มและยินดี
แต่บางครั้ง มันเดินจากไปพร้อมดวงวิญญาณ

เธอซุกดอกกุหลาบไว้ที่ซอกของคอนโซลรถ
อีกหนึ่งดอกกุหลาบที่เตรียมไว้ให้เขาในวันนี้
อีกหนึ่งความทรงจำที่พยายามสร้างร่วมกัน
อีกหนึ่งความรักที่อยากฝากไว้นานนาน

เธอหยุดรถตามสัญญาณจราจร
หยิบกระจกขึ้นมาแต่งหน้าประทินโฉม
ปิดบังร่องรอยของกาลเวลา

แม่ค้าหอบพวงมาลัยเดินผ่าน
พวงมาลัยมะลิแช่น้ำยา
สวยสดงดงามได้ข้ามวัน

---

ป.ล. ขอบคุณ @alwaysbegood สำหรับชื่อกลอนเปล่าๆ บทนี้ครับ  ^^