เราอยู่ด้วยกัน
ณ วินาทีนั้นที่เกิดบิ๊กแบง
ชั่วเสี้ยววินาทีนั้นเอง
อะตอมของความเป็นเราก็แตกกระจาย
พุ่งออกไปรอบทิศทางด้วยความเร็วแสง
เขาสรุปกันมาแล้ว
ว่าจักรวาลยังขยายตัวต่อไปเรื่อยๆ
ตั้งแต่วันนั้น....
ทุกวันนี้ ฉันยังตามหาเธอ
ในความเงียบงันและเหน็บหนาวของจักรวาล
ดาราจักรที่คุ้นเคย คล้ายถอยห่างไปเรื่ิอยๆ
สสารมืดเข้ามาเติมระยะทางระหว่างเรา
ฉันได้แต่มองเธอห่างไป
ห่างไป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
ห่ า ง ไ ป
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in