ฉันเป็นคนตรงต่อหัวใจ

คิดอย่างไร ก็ทำอย่างนั้น

ฉันไม่เล่นเกม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกมของความรัก

ฉันไม่วางแผน

จนหลายครั้ง ฉันโง่ - ใช่ ฉันยอมรับ ฉันโง่

ที่ให้ความรู้สึกนำทาง 

นั่นเพราะเป็นสันดานลึกๆในตัวฉัน

ที่ยอมให้มันครอบงำฉันโดยสัญชาติญาณ

ฉันเดินตามความรู้สึกไป - เหมือนเดินตามพี่นั่นแหละ

ฉันจะไม่สารภาพอะไรหรอกนะ

แต่จะบอกไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน

ที่ฉันตามพี่

เพราะวันนี้ - พี่คือความรักของฉัน

โรแมนติกซะไม่มี 

32.

ฉันอยากขอกอดพี่

แต่ไม่กล้า

คืนนี้ฉันจึงปล่อยให้ตัวฉันมองพี่อยู่อย่างนั้น

เพราะพี่ไม่มีท่าที่อยากกอดฉันก่อนเราจากกันในคืนนนี้

ฉันจึงเก็บมันไว้

เอาไว้ก่อนก็แล้วกัน

ถึงแม้ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะยังมีโอกาสได้ทำอย่างนี้อยู่ไหม

33.

ฉันเพียรพยายามหาความจริงในทุกสิ่งที่พี่ทำกับฉัน

โธ่เอ๊ย ทั้งที่ความจริงก็อยู่ตรงหน้าฉันนี่เอง

แค่สิ่งที่พี่ทำกับฉัน แค่นั้นฉันก็ควรจะเข้าใจแล้วใช่ไหม

เหมือนที่คนชอบพูดกันเท่ๆว่า 

ความไม่ชัดเจน - นั่นแหละคือความชัดเจน

ในความเงียบ - มีคำตอบที่ฉันเฝ้าตามหาอยู่

เท่านั้นเอง

ฉันรู้และเข้าใจมันมาโดยตลอด

เพียงแต่ฉันไม่อยากยอมรับมันตรงๆเท่านั้น

ไม่ใช่แค่กลัวว่าตัวเองจะต้องเสียใจ

แต่กลัว - ฉันกลัวว่าจะไม่ได้เจอพี่อีกต่อไป 

หากฉันยอมรับมัน นั่นเท่ากับว่า ฉันต้องยอมรับที่จะจากไปด้วย 

34. 

และถึงแม้ฉันจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับพี่มากมายสักเท่าไหร่

เราก็ไม่ได้เข้าใกล้กันมากขึ้นเลยแม้แต่น้อย

แม้ข้อความที่เราส่งหากัน ช่วงเวลาที่เรานั่งข้างกันในบ้าน

หรือแม้แต่ช่วงเวลาที่เราล้มตัวลงนอนข้างกันในยามค่ำคืนที่ฝนตก

ในคืนที่อากาศร้อน - หรือในคืนที่ลมพัดผ่านเข้ามาจากหน้าต่างบานนั้น 

ระยะห่างของเรายังเท่าเดิม

เหมือนก่อนที่เราจะใกล้ชิดกันไม่มีผิด

- ระยะห่างของความรู้สึกของเรา ไกลกันเป็นล้านไมล์ 

35.

ภาษากายของพี่จะบอกทุกอย่าง

จะให้คำตอบกับทุกสิ่งที่ฉันตามหา

พี่มีระยะห่างกับฉัน - และนั่น 

นั่นทำให้ฉันยิ่งรู้ตัว

พี่ไม่สัมผัสตัว , มือฉัน

มากกว่าที่จำเป็น

ฉันนับครั้งได้เลยแหละ ว่าพี่สัมผัสฉันที่กี่ครั้ง ในขณะที่ฉันไม่ได้ร้องขอมันน่ะนะ

และ

เป็นฉันเองมากกว่าที่พยายามใกล้ชิดพี่

อีกนั่นแหละ

จริงๆฉันเข้าใจทุกอย่างอยู่แล้ว

แต่ฉันจะพิมมันอีกครั้งก็แล้วกัน

พี่ไม่ได้รักฉัน

ไม่เคยมีสักครั้งในห้วงของความรู้สึก

และ

มันไม่มีทางเกิดขึ้น 

ฉันขอให้มันซึมเข้าไปในใจฉันมากพอที่จะทำให้ฉันตัดใจได้เสียทีเถอะ

อย่างน้อย

ก็ขอให้ฉันร้องไห้ให้กับความรู้สึกพวกนี้ให้น้อยลงสักที

36.

ฉันจะไม่เสียดายอะไรที่ได้ทุ่มเทลงไป

ไม่เสียดายที่เคยมีความรู้สึก ความสัมพันธ์อะไรก็ตามกับพี่

ไม่สนใจว่ามันจะเกินเลยไปมากสักแค่ไหน

อย่างน้อยฉันก็ได้รู้สึกมันกับคนที่

ฉันอยากให้เขาเป็นคนที่ใช่ ก็แล้วกัน

37. 

แต่บางที

มันก็คงถึงเวลาที่เรื่องพวกนี้

จะต้องจบได้แล้ว

ถึงแม้ว่าฉัน - จะต้องจบมันด้วยน้ำตาของฉันเอง

ก็ 

ไม่เป็นไรเนอะ 

38.

ในระหว่างบรรทัดที่ฉันพิม

เผื่อใครไม่รู้

แต่น้ำตามันไหลว่ะ 

และถึงแม้ว่าฉันพยายามจะยอมรับมัน

ให้ตายเหอะ

มันก็ยังเจ็บอยุ่ดี ว่ามะ 

39.

ฉันไม่มีวัน

เทียบใครในชีวิตพี่ได้เลย

ใช่ ฉันพูดถึงผู้หญิงคนที่พี่เคยรักนั่นแหละ

40.

ไม่หรอก

นั่นไม่ใช่เหตุผล

ไม่รักก็คือไม่รัก