31.
ฉันเป็นคนตรงต่อหัวใจ
คิดอย่างไร ก็ทำอย่างนั้น
ฉันไม่เล่นเกม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกมของความรัก
ฉันไม่วางแผน
จนหลายครั้ง ฉันโง่ - ใช่ ฉันยอมรับ ฉันโง่
ที่ให้ความรู้สึกนำทาง
นั่นเพราะเป็นสันดานลึกๆในตัวฉัน
ที่ยอมให้มันครอบงำฉันโดยสัญชาติญาณ
ฉันเดินตามความรู้สึกไป - เหมือนเดินตามพี่นั่นแหละ
ฉันจะไม่สารภาพอะไรหรอกนะ
แต่จะบอกไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน
ที่ฉันตามพี่
เพราะวันนี้ - พี่คือความรักของฉัน
โรแมนติกซะไม่มี
32.
ฉันอยากขอกอดพี่
แต่ไม่กล้า
คืนนี้ฉันจึงปล่อยให้ตัวฉันมองพี่อยู่อย่างนั้น
เพราะพี่ไม่มีท่าที่อยากกอดฉันก่อนเราจากกันในคืนนนี้
ฉันจึงเก็บมันไว้
เอาไว้ก่อนก็แล้วกัน
ถึงแม้ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะยังมีโอกาสได้ทำอย่างนี้อยู่ไหม
33.
ฉันเพียรพยายามหาความจริงในทุกสิ่งที่พี่ทำกับฉัน
โธ่เอ๊ย ทั้งที่ความจริงก็อยู่ตรงหน้าฉันนี่เอง
แค่สิ่งที่พี่ทำกับฉัน แค่นั้นฉันก็ควรจะเข้าใจแล้วใช่ไหม
เหมือนที่คนชอบพูดกันเท่ๆว่า
ความไม่ชัดเจน - นั่นแหละคือความชัดเจน
ในความเงียบ - มีคำตอบที่ฉันเฝ้าตามหาอยู่
เท่านั้นเอง
ฉันรู้และเข้าใจมันมาโดยตลอด
เพียงแต่ฉันไม่อยากยอมรับมันตรงๆเท่านั้น
ไม่ใช่แค่กลัวว่าตัวเองจะต้องเสียใจ
แต่กลัว - ฉันกลัวว่าจะไม่ได้เจอพี่อีกต่อไป
หากฉันยอมรับมัน นั่นเท่ากับว่า ฉันต้องยอมรับที่จะจากไปด้วย
34.
และถึงแม้ฉันจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับพี่มากมายสักเท่าไหร่
เราก็ไม่ได้เข้าใกล้กันมากขึ้นเลยแม้แต่น้อย
แม้ข้อความที่เราส่งหากัน ช่วงเวลาที่เรานั่งข้างกันในบ้าน
หรือแม้แต่ช่วงเวลาที่เราล้มตัวลงนอนข้างกันในยามค่ำคืนที่ฝนตก
ในคืนที่อากาศร้อน - หรือในคืนที่ลมพัดผ่านเข้ามาจากหน้าต่างบานนั้น
ระยะห่างของเรายังเท่าเดิม
เหมือนก่อนที่เราจะใกล้ชิดกันไม่มีผิด
- ระยะห่างของความรู้สึกของเรา ไกลกันเป็นล้านไมล์
35.
ภาษากายของพี่จะบอกทุกอย่าง
จะให้คำตอบกับทุกสิ่งที่ฉันตามหา
พี่มีระยะห่างกับฉัน - และนั่น
นั่นทำให้ฉันยิ่งรู้ตัว
พี่ไม่สัมผัสตัว , มือฉัน
มากกว่าที่จำเป็น
ฉันนับครั้งได้เลยแหละ ว่าพี่สัมผัสฉันที่กี่ครั้ง ในขณะที่ฉันไม่ได้ร้องขอมันน่ะนะ
และ
เป็นฉันเองมากกว่าที่พยายามใกล้ชิดพี่
อีกนั่นแหละ
จริงๆฉันเข้าใจทุกอย่างอยู่แล้ว
แต่ฉันจะพิมมันอีกครั้งก็แล้วกัน
พี่ไม่ได้รักฉัน
ไม่เคยมีสักครั้งในห้วงของความรู้สึก
และ
มันไม่มีทางเกิดขึ้น
ฉันขอให้มันซึมเข้าไปในใจฉันมากพอที่จะทำให้ฉันตัดใจได้เสียทีเถอะ
อย่างน้อย
ก็ขอให้ฉันร้องไห้ให้กับความรู้สึกพวกนี้ให้น้อยลงสักที
36.
ฉันจะไม่เสียดายอะไรที่ได้ทุ่มเทลงไป
ไม่เสียดายที่เคยมีความรู้สึก ความสัมพันธ์อะไรก็ตามกับพี่
ไม่สนใจว่ามันจะเกินเลยไปมากสักแค่ไหน
อย่างน้อยฉันก็ได้รู้สึกมันกับคนที่
ฉันอยากให้เขาเป็นคนที่ใช่ ก็แล้วกัน
37.
แต่บางที
มันก็คงถึงเวลาที่เรื่องพวกนี้
จะต้องจบได้แล้ว
ถึงแม้ว่าฉัน - จะต้องจบมันด้วยน้ำตาของฉันเอง
ก็
ไม่เป็นไรเนอะ
38.
ในระหว่างบรรทัดที่ฉันพิม
เผื่อใครไม่รู้
แต่น้ำตามันไหลว่ะ
และถึงแม้ว่าฉันพยายามจะยอมรับมัน
ให้ตายเหอะ
มันก็ยังเจ็บอยุ่ดี ว่ามะ
39.
ฉันไม่มีวัน
เทียบใครในชีวิตพี่ได้เลย
ใช่ ฉันพูดถึงผู้หญิงคนที่พี่เคยรักนั่นแหละ
40.
ไม่หรอก
นั่นไม่ใช่เหตุผล
ไม่รักก็คือไม่รัก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in