เพราะตอนที่อ่านจบเรียบร้อยทั้งเล่มแล้ว เราค้นพบว่ามันยังเฉย ๆ 

คือไม่ดีไม่เเย่ แต่ในระหว่างทางที่อ่านมีเนือย ๆ บ้างไปเป็นระยะ ไม่ได้รู้สึกว่าตื่นเต้น โอ้โห น่าติดตามมากจนวางไม่ลงอะไรอย่างนั้นเลย ขอสารภาพว่าบางช่วงเกือบหลับด้วยซ้ำ

ถือว่าเป็นเล่มที่ค่อนข้างจะใช้เวลาในการอ่านนานมากพอตัวสำหรับหนังสือแนวนี้ตามมาตรฐานการอ่านของเรานะ

ปกติเราจะอ่านจบในวันเดียว หรือถ้าหนังสือหนามาก หรือถ้าเราทำงานกลับมาเหนื่อยมาก ร่างพังมาก ๆ แล้วต้องนอนก่อนจะอ่านให้จบได้ ส่วนใหญ่ก็จะใช้เวลาในการอ่านเเค่ 2-3 วันเท่านั้น

เเต่เล่มนี้ซัดไปอาทิตย์หนึ่งเลยจ้า 55555555555555

แต่ส่วนที่รู้สึกสนุกก็มี ตรง ๆ เลยก็แล้วกัน

ที่สนุกเนี่ย เป็นเพราะสำนวนจิกกัดของพระเอกคนเดียวเลยจริง ๆ เพราะเป็นการจิกกัดตามสไตล์ผู้ดีบริทิชล้วน ๆ Irony กันสุด ๆ ไปเลย

ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องค่อนข้างน่ารำคาญนิดหน่อย คือพวกนางจะมีความวกวน งงงวย คุ้มดีคุ้มร้าย เหมือนเเม่งเป็นไบโพลาร์กันไปค่อนเรื่อง 55555

ส่วนตัวคดีเนี่ย... ขอบอกเลยว่าคำโปรยกับตอนเปิดฉากมาอลังการมาก เหมือนดึงดูดคนอ่านด้วยคดีโหด ๆ แต่เอาเข้าจริงไม่ค่อยได้กล่าวถึงอะไรมากขนาดนั้น 
ว่ากันตรง ๆ คือไม่ค่อยสะใจ ไม่โหดเท่าไรอะ

ถ้าอ่านงานของป้าเทสส์หรือคุณคริส มาก่อน พวกเธอว์ทั้งหลายจะไม่รู้สึกอะไรกับสภาพศพในคดีนี้เลยจ้า!!!! 

เเล้วนางก็ไม่ได้บรรยายหรือกล่าวถึงคนที่ตกเป็นเหยื่อมากด้วย

ใครอยากอ่านอะไรโหด ๆ ด้วยความคาดหวังจากคำโปรย จงระวังให้ดี 555555

(ตรงนี้ก็มีอยู่หนึ่งนะ นี่ไง  5555555555555555)

สรุปคืออ่านได้ ไม่อ่านก็ไม่รู้สึกว่าพลาดอะไรในชีวิตไปนะ

เเอบเห็นว่าเรื่องนี้มีเล่มต่อ ทำเป็นซีีรี่ส์กับเขาเหมือนกัน แต่ชื่อซีรี่ส์ภาษาอังกฤษเเม่งสปอยล์ความเป็นไปของตัวละครในเรื่องเฉย 5555555555