หลายคนมักบอกว่ากับตัวเองว่า  วันนี้เป็นวันที่ไม่ดีเอาซะเลย เกลียดวันนี้ซะเหลือเกิน ฉันก็คนนึงที่มักจะตัดสินวันๆนึงที่สภาพจิตใจย่ำแย่ ว่าเป็นวันที่ไม่น่าจดจำ 2 3 วันมานี่ฉันถูกสิ่งเร้าต่างๆกวนใจ หลายๆอย่าง บางอย่างสามารถปฎิเสธได้ แต่บางอย่างไม่สามารถที่จะปฎิเสธได้ด้วยซ้ำ   แต่บางครั้งสิ่งที่แย่ที่สุดอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วก็ได้ 

ก็เป็นอีกวันนึงที่สภาพจิตใจยังคงไม่มั่นคง  ไม่มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจเลย 20.00 ฉันออกไปซ์้อข้าวมากินเพื่อ ระงับความหงุดหงิดและความขี้เกียจจำเจของตัวเองในวันนี้  ตอนที่นั่งรอกับข้าว อยู่ๆความรู้สึกนึงก็เข้า ความรู้สึกที่ว่า นี่ฉันโตขนาดนี้แล้วหรอ เมื่อก่อนฟีลที่มานั่งรอข้าวที่สั่งมันคนละฟิลกันเลย ตอนนั้นฉันเป็นเพียงแค่เด็ก เค้าก็จะมองฉันว่าเด็กมานั่งรอ ฉันจะทำตัวแบบไหนก็ได้ จะเล่นของเล่นรอ ก็ไม่มีใครว่าฉัน พอตัดภาพมาดูตัวเองนั่งไขวห้างแบบนี้ มันคนละฟีลกันเลย แต่มันทำให้รู้สึกดีซะมากกว่า ที่เรามานั่งรอข้าว ในแบบตัวเอง โดยที่ไม่ต้องบอกคนขายว่าเดี๋ยวแม่มาจ่ายนะคะ เดี๋ยวหนูมานะไปเอาตังที่แม่แปปนึง ***ปล.คนขาย ยังหนุ่มอยู่ใจดี หันมาถามว่าน้ำจิ้มแค่นี้พอไหมครับ ไม่เกรงใจจะเอาถุงน้ำซุปฟาดหน้าเลย>////<  อย่าเพิ่งเบ้ปากแล้ว กดออกจากหน้าเพจนี้นะคะ อย่าเพ่งมองบน มองลงมาบรรทัดต่อไป  

ฉันเป็นคนที่เวลากินข้าวต้องมีรายการกรือหนังอะไรดูไปด้วยเพิ่ม รสชาติในการกินค่ะ แบบนี้ประจำ 

ฉันดองแอนนิเมะไว้เรื่องนึง เพราะขี้เกียจรอดูช้าๆเพราะมันจะเสียฟีลเปล่าๆ ชื่อ Orange ~ Dark-Dramas ทำเป็นทั้งแอนนิเมะและภาพยนต์   

เรื่องย่อ ฤดูใบไม้ผลิปีที่ 16 ของเด็กสาวคนหนึ่ง เธอได้รับจดหมายจากผู้ส่งปริศนา แต่พอหยิบมันขึ้นมากลับพบว่าผู้ส่งคือ ทากามิยะ นาโฮะ (Tao Tsuchiya) ซึ่งก็คือชื่อของเธอนั่นเอง เมื่อเปิดจดหมายออกมาก็พบว่า ผู้ส่งได้เขียนไว้ว่าตนเองคือตัวเธอในอนาคตอีก 10 ปีข้างหน้า โดยในจดหมายได้เขียนเรื่องราวต่างๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งหนึ่งในเรื่องราวนั้นเกี่ยวกับคนที่เธอรัก นารุเสะ คาเครุ (Kento Yamazaki) และสาเหตุที่ส่งจดหมายนี้มาเพราะต้องการให้ตัวเธอตอนอายุ 16 ปี ช่วยแก้ไขเรื่องราวความผิดพลาดในอดีต ซึ่งมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นที่เธออยากจะแก้ไขมันมากที่สุด แต่ทว่า ทากามิยะ นาโฮะ ในวัย 16 ปี จะสามารถทำมันสำเร็จได้หรือไม่... 

ฉันดูจบไปแล้วววว  น้ำตาไหลลลลลลลลลล........................................................ขอไปร้องไห้แปป 

ฉันกลับมาแล้วค่ะ  ความจริงไม่ได้ไปร้องไห้หรอก อิอิ 

คุณคิดว่าถ้าเราสามารถย้อนอดีตกลับไปแก้ไขได้ คุณคิดว่ามันจะทำให้อนาคตเปลี่ยนไปได้รึเปล่า 

สำหรับฉัน ต่อให้กลับไปแก้ไขอะไรได้ยังไง อนาคตยังคงเดินต่อไปและมันจะเป็นแบบนั้นที่เราพบเจอ มันไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงอนาคตได้ แต่มันทำให้อดีตเปลี่ยนแปลงไปแค่นั้น มันอาจจะไม่ส่งผลกับตัวเราในปันจุบันเลยก็ได้ ถ้าหากฉันกลับไปอดีตได้ ฉันไม่แก้ไขในเรื่องที่ฉันทำผิดกับคนรัก หรือตั้งใจเรียน ให้มาก ฉันขอทำสิ่งที่ฉันอยากจะทำให้ตัวเองไม่ต้องเสียใจในภายภาคหน้าดีกว่า ถึงจะไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ไม่ทำให้เสียใจ ตัวเราเองจะเป็นตัวบอกเองว่า มันคือสิ่งที่ฉันต้องการโดยที่ฉันไม่ต้องมานั่งกังวลอะไร