"หยุดเถอะ! ท่านมหาจอมเวทย์ ท่านไม่สามารถควบคุมสิ่งใดได้อีกแล้ว.."

"..."

"ท่านไม่เหลือพลังอีกแล้ว"

"...ทำไม...ข...ข้า...ทำสิ่งใดให้พวกเจ้าแค้นข้างั้นรึ?....."

"เพราะท่านนั่นแหละ...เพราะตัวท่านเองทั้งนั้น"

         เวลาเคลื่อนตัวอย่างช้า ๆ แต่มิเคยหยุดนิ่ง ดวงวิญญาณต่างเวียนว่ายตายเกิด มิรู้หยุดหย่อน เกิดขึ้น คล้าย ๆ จะคงอยู่ แต่แล้วก็มอดดับไป เป็นเช่นนี้อยู่เสมอ การประกอบขึ้นของมนุษย์นั้น อาศัยธาตุทั้งสี่เป็นพื้นฐานปัจจัย คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เมื่อครบองค์ประกอบและด้วยกรรมบุพเพเป็นส่วนเหนี่ยวรั้ง จึงบังเกิดเป็นมนุษย์ ที่มีรูปร่างหน้าตา ที่แตกต่างกัน ทั้งชนชั้นและปัจจัยพื้นฐานที่คอยรองรับ แน่นอนว่า เราต่างเป็นผู้กำหนดสิ่งต่าง ๆ นี้ ผ่านการกระทำจากภพชาติก่อนทั้งนั้น

"ทำสิ่งใด ก็ได้สิ่งนั้น"

เป็นกฎพื้นฐานของมวลมหาจักรวาลทั้งหลาย แต่กระนั้น ก็ยังมีปัจจัยบางอย่าง บางอย่างที่ผูกมัดจิตและกรรม ให้โยงร้อยซึ่งกันและกันไว้ให้กลับมาพบเจอ ชดใช้การกระทำให้แก่กันและกันเสมอ บางสิ่งบางอย่าง ที่พระพุทธองค์เคยตรัสว่า

" บ่วง... เกิดขึ้นแล้ว"