เอาเป็นว่าบ่ายสี่โมง วันเสาร์ เอ๊ะ หรือสี่โมงเย็นวันเสาร์

เอาเถอะ 

เหมือนหลายๆวันเสาร์ที่ผ่านมาในชีวิต นอนบนเตียงที่เรารู้สึกว่านี่มันโคตรเซฟโซน 

ม้วนตัวบนผ้านวมหนา ผ้าปูลายคิตตี้สีชมพู 

แม้อากาศร้อนจนจะบ้า

พัดลมที่ส่ายไปมาในห้องยังทำให้เราผลอยหลับคาโทรศัพท์ที่เปิด NETFLIX ค้างไว้ได้เสมอ

มีความสุขไหม มีสิ แฮปปี้ชะมัด!

แต่มันก็แค่ความสุขบางๆที่ปนความรู้สึกผิดเต็มไปหมด

ใช่! เราไมไ่ด้แพลนไว้อย่างนี้ในทุกวันเสาร์

เราแบกหนังสือ การบ้านจากหอกลับมาบ้านเพื่อความอุ่นใจน่ะเหรอ 

พูดให้ตลกมันก็ใช่

แต่ลองคิดให้ดีสิเราก็วางแผนไว้หมดแล้วนี่นา ว่าวันนี้จะทำอะไรบ้าง

แล้วทำไมไม่ทำ? ทำไมไม่กลั้นใจเสียหน่อยนะ

พลังฮึดอ่านหนังสือที่เคยมีตอนสอบเข้า 

หรือตอนปีหนึ่งเทอมสองที่คิดจะฉุดเกรดเทอมแรกของมหาลัยขึ้นมามันหายไปไหน

รู้ดีว่า ความสุขจากเอรัวๆ หรือคะแนนสูงลิบตอนสอบเข้ามันหอมหวานแค่ไหน

แล้วทำไมกันนะเราปล่อยให้ความสุขชั่วคราวปนความรู้สึกผิดมากลบอยู่ได้

ตั้งนานสองนานแน่ะ

จะสอบกลางภาคแล้วนะอีกอาทิตย์กว่าๆ

ลองอีกสักครั้งเถอะ

ไหนๆก็คำนวณดูแล้วหนิ

เอช้วนเทอมนี้เกรดจะขึ้นมาเป็นสามจุดห้าห้านะ ;)