บ่ายวันเสาร์ ไม่สิ สี่โมงนี่ยังเรียกว่าบ่ายอยู่มั้ยนะ
เอาเป็นว่าบ่ายสี่โมง วันเสาร์ เอ๊ะ หรือสี่โมงเย็นวันเสาร์
เอาเถอะ
เหมือนหลายๆวันเสาร์ที่ผ่านมาในชีวิต นอนบนเตียงที่เรารู้สึกว่านี่มันโคตรเซฟโซน
ม้วนตัวบนผ้านวมหนา ผ้าปูลายคิตตี้สีชมพู
แม้อากาศร้อนจนจะบ้า
พัดลมที่ส่ายไปมาในห้องยังทำให้เราผลอยหลับคาโทรศัพท์ที่เปิด NETFLIX ค้างไว้ได้เสมอ
มีความสุขไหม มีสิ แฮปปี้ชะมัด!
แต่มันก็แค่ความสุขบางๆที่ปนความรู้สึกผิดเต็มไปหมด
ใช่! เราไมไ่ด้แพลนไว้อย่างนี้ในทุกวันเสาร์
เราแบกหนังสือ การบ้านจากหอกลับมาบ้านเพื่อความอุ่นใจน่ะเหรอ
พูดให้ตลกมันก็ใช่
แต่ลองคิดให้ดีสิเราก็วางแผนไว้หมดแล้วนี่นา ว่าวันนี้จะทำอะไรบ้าง
แล้วทำไมไม่ทำ? ทำไมไม่กลั้นใจเสียหน่อยนะ
พลังฮึดอ่านหนังสือที่เคยมีตอนสอบเข้า
หรือตอนปีหนึ่งเทอมสองที่คิดจะฉุดเกรดเทอมแรกของมหาลัยขึ้นมามันหายไปไหน
รู้ดีว่า ความสุขจากเอรัวๆ หรือคะแนนสูงลิบตอนสอบเข้ามันหอมหวานแค่ไหน
แล้วทำไมกันนะเราปล่อยให้ความสุขชั่วคราวปนความรู้สึกผิดมากลบอยู่ได้
ตั้งนานสองนานแน่ะ
จะสอบกลางภาคแล้วนะอีกอาทิตย์กว่าๆ
ลองอีกสักครั้งเถอะ
ไหนๆก็คำนวณดูแล้วหนิ
เอช้วนเทอมนี้เกรดจะขึ้นมาเป็นสามจุดห้าห้านะ ;)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in