ชื่อมันสร้าง first impression ได้เนอะ อย่างเรา ถ้ารู้จักกับคนชื่อเพราะ เราก็จะอยากเข้าหาเค้ามากขึ้น (เช่นฝาแฝดที่ชื่อ ทัก กับ ทาย ดูสิน่ารักจะตาย <3 )

แต่พอมาเป็นชื่อหมา ในวันที่คนเลือกจะตั้งชื่อหมากันอย่างอลังการเหมือนหนึ่งว่าเป็นชื่อลูกในยุค2018 น้องซูโม่งี้ น้องคองดองงี้(มีชื่อนี้จริงๆนะแกเจอในคาเฟ่หมา) ไอ้การจะตั้งชื่อหมาจรจัดให้มันดูอลังการมันก็จะดูขัดๆไหม ถ้าบอกคนอื่นว่าไอ้หมาดำของหนูชื่ออิสซาเบลล่า เค้าก็ทำหน้าเหม็นหนูไหม เรื่องชื่อเลยเป็นเรื่องที่คิดนานว่าจะตั้งชื่อไอ้หมาดำว่าอะไรดี

แม่เสนอชื่อ ลอดช่อง เพราะมันลอดประตูรั้วที่บ้านมา อืม มันก็มีกิมมิคดี แต่มันก็ยังไม่ชอบเนอะ

พี่เสนอชื่อ โชคดี(ลัคกี้) เพราะมันโชคดีจากหมาจรอยู่ๆก็ได้บ้าน อืม ชื่อนี้ก็โอเคเหมือนรหัส wifi ที่บ้าน (อ้าว บอกทำไม)

สุดท้ายเราก็นั่งมองหน้ามันแล้วก็เห็นจุดเด่นคือ 

เออ.. ชื่อหูตูบก็ดีเนอะ สั้นๆก็เรียกว่า ตูบ แถมใครจะตั้งชื่อหมาตัวเองว่าตูบ เหมือนมีแมวแล้วตั้งชื่อแมวว่าแมว ตั้งชื่อหมาว่าหมา นี่แหละแปลกดี ไม่เหมือนใคร แล้วก็ไม่เว่อร์ คนได้ยินชื่อก็คงไม่ทำหน้าเหม็น (+ไอเดียตั้งชื่อสัตว์ตามชื่อสัตว์ก็ได้มาจากการ์ตูนสัตวแพทย์เรื่อง wildlife ไปอ่านกันดูนะ)

“ตูบ!” (ตะโกนเรียก)

โฮ่ง.