สวัสดี
มาลองดูดีดีผมไม่ได้เขียนเรื่องใหม่ ๆ ให้ทุกคนได้อ่านเลย น่าจะผ่านมา 3-4 ปีได้แล้ว ตอนนั้นผมน่าจะ 23 ปี กำลังจบจากมหาลัยหมาด ๆ
เป็นวัยที่กำลังพุ่งพลาดไปด้วยพลังเลยล่ะ
พอมาดูตัวเองตอนนี้ไม่ได้ต่างไปจากตัวเองตอน 23 สักเท่าไร แค่พลังงานลดลงนิดหน่อย ความเครียดมากขึ้น ภาระมากขึ้นด้วย มีทั้งแม่และหมาต้องดูแล ส่วนเรื่องความฝันน่ะหรอ ลืมไปได้เลย แค่นึกให้ออกว่าวันหยุดเสาร์-อาทิตย์จะไปไหนยังยากเลย
อ่อ นึก ๆ ดู ผมโชคดีกว่าคนอื่น ๆ ตรงที่ยังไม่ปวดหลังเนี้ยแหละ
อ่านถึงตรงนี้คุณคงงงสินะ ทำไมถึงบอกว่าโชคดี ไม่อายุเข้าใกล้เลขสามไม่รู้สึกหรอก ว่าการปวดหลัง ปวดหลังมันทรมานแค่ไหน หึหึ
พอพูดถึงการเข้าไกลเลขสาม ก็แอบกลัวนะ น่าจะเป็นเลขอาถรรพ์ของหลาย ๆ คนเลยล่ะ ต้องมีไอ้นั้น ต้องมีไอนี้ ต้องมีบ้าน ต้องรถ ต้องมีเงินในบัญชีหลักแสน โทษนะครับ จะหาจากไหนครับคุณ !!!!
ชั่งมันเถอะ พึง 27 เอง ไว้ 3 พฤษภา 2024 ค่อยคิดล่ะกัน
ถึงจะบอกว่าชั่งเถอะแต่ในใจลึก ๆ ผมยังคิดเรื่องพวกนี้อยู่เลย ทำยังไงให้ได้มีเงินเยอะ ๆ ยอมรับแหละว่าตอนเห็นเลขในบัญชีเยอะ ๆ มันสุขใจกว่าตอนที่มันเข้าใกล้เลข 0 โลกของทุนนิยม มันก็แอบทำร้ายเราลึกลึก
แต่ถึงยังไงชีวิตมันก็ต้องเดินต่อไปอะเนอะ กอดหมาสักทีแล้วนอนลงไป แล้วค่อยตื่นมาแล้วเจอหน้าหมาสุดที่รัก ที่พูดในใจว่า “หิวแล้ว เทข้าวหน่อยนุด” ก็เป็นแรง ฮึด ให้สู้ต่อไปแล้ว สู้เค้านะ ตัวฉันในวัย 27 !!!!
นาย/เธอ เก่งมาก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in