มีคนเคยพูดไว้ว่า เราไม่สามารถเอาใจใส่และเข้าใจทุกอย่างบนโลกได้
ฉันก็ว่างั้น รู้ตัวอีกทีนี่ก็เป็นข้ออ้างชั้นเยี่ยมให้ฉันละทิ้ง และไม่เอาใจใส่กับอะไรสักอย่าง
หัวของฉันว่างเปล่า สองมือของฉันเบาหวิว
มันน่าเบื่อนิดหน่อย แต่ก็รู้สึกเบาสบายในที
ฉันกลายเป็นคนที่ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากตัวเอง หมายถึงความรู้สึกน่ะนะ
เลือกที่จะถูกจองจำไว้ใน safe zone อย่างช่วยไม่ได้
ไม่กล้าฝากความรู้สึกไว้ที่ใคร ไม่กล้าแม้กระทั่งเชื่อในคำว่า " รัก " ของใครเลย
ฉันสูญสิ้นศรัทธาทั้งหมด ความเชื่อใจ คำสัญญา ความสัมพันธ์
ค่อย ๆ ถูกพันธนาการอย่างแน่นหนาด้วยความขี้ขลาด
ไปไหนไม่ได้แล้วแล้วล่ะ
งี่เง่าใช่ไหม
...
ใช่ นี่ล่ะฉันเอง ไม่เอาไหนจริง ๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in