เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Dear memoriesNot_at_All
MEx??? (2)
  • (2) เราเจอกันอีกครั้งตอนมัธยมต้น
    เขาเกเรนิดหน่อย จริงๆก็เกินไปสำหรับเด็กวัยนี้
    เริ่มลองบุหรี่ ดื่ม หัวข้อที่คุยเล่นกับเพื่อนก็เปลี่ยนไปตามช่วงวัย 
    เกม ผู้หญิง จีบ รัก เลิก ซ้ำไปซ้ำมา

    ฉันมองทุกอย่างนั่นและแอบเอาใจช่วยหรือตำหนิบ้างเป็นบางครั้ง
    แบบห่างๆน่ะนะ 

    ระหว่างนั่งเข้าแถวทำกิจกรรมอะไรสักอย่าง
    'ขอมือหน่อยได้ไหม' 
    ฉันว่าตัวเองรับมือกับอะไรแบบนี้เก่งขึ้น
    ฉันส่งมือให้ก่อนที่มือของเขาจะรับมันไว้ และก็แค่นั้น แค่จับไว้แบบนั้น
    มือของเขาหนากว่าเมื่อก่อน และหนากว่ามือฉันมากอยู่ ฉันมองมือที่กอบกุมกันนั่นสักพัก
    ก่อนจะเลิกคิ้วเชิงถามว่า'แล้วยังไงต่อ' เขายิ้ม มองฉันนิดหน่อยก่อนจะปล่อยเสียงหัวเราะออกมา
    ฉันรู้สึกเหมือนโดนเสียงหัวเราะนั่นมอมเมา ตัวฉันเองตอนนั้นก็คงตกอยู่ในภวังชั่วขณะ 
    ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามือข้างนั้นได้รับอิสระตั้งแต่เมื่อไหร่ 

    (3) กิจกรรมรอบกองไฟ หน้าหนาว เพื่อน ผ้าห่ม 
    ฉันมองเลยผ่านเพื่อนหลายๆคนก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับเขา
    เขานั่งกดมือถือในมือยุกยิก สายตาจดจ้องไปที่จอสี่เหลี่ยมนั่นแทนที่จะเป็นเวทีการแสดง 

    ในระหว่างที่ทุกอย่างในบริเวณนั้นเคลื่อนไหว แต่เหมือนว่าเวลาของเขาหยุดอยู่ 

    เวลาของฉันหลังจากมองเขาก็คงแอบทำตัวขี้เกียจและเดินช้าลงแน่ๆ

    เราไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวมานานแค่ไหนแล้วนะ 
    ระยะห่างห้าเมตรในตอนนี้อาจจะเป็นระยะที่ใกล้ที่สุดในรอบหลายปีก็ได้
    ถ้าไม่นับตอนเดินสวนกันน่ะนะ ฉันมันประเภทเข้าหาคนอื่นไม่เก่งด้วยสิ 

    ขอเอาใจช่วยอยู่ห่างๆแบบนี้ดีกว่าเนอะ 

    (2) ระหว่างที่ล้อมวงรอบกองไฟในกิจกรรมเข้าค่าย 
    ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร ทำไมถึงมีแค่ฉันที่อยู่นอกวงและไม่ได้จับมือไขว้แขนร้องเพลง
    ฉันยู่ปากน้อยๆอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะหันไปเจอเขาอยู่ข้างๆ 

    เสียงของใครสักคนบอกให้เราสองคนไปตั้งวงอีกชั้นแล้วจับมือกันซะ
    เขายื่นมือมา คราวนี้เป็นฉันที่คว้ามือนั้นไว้แล้วกระชับไม่ให้มันหลุด
    ไหล่ของเราชนกันน้อยๆ เพลงที่ว่าเหมือนจะดำเนินไปอย่างเชื่องช้าลงกว่าเก่า
    ฉันชอบความรู้สึกที่มือของฉันมีอีกมือนึงกอบกุมอยู่ 
    จริงๆแล้วฉันน่ะติดสกินชิพมากๆเลยล่ะรู้ไหม 

    จังหวะที่มือกำลังจะหลุดออกจากกัน ฉันแอบหวังให้เขากระชับมันเข้า
    แต่ไม่รู้หรอก ถ้าเขาปล่อยจริงๆฉันจะทำอะไรได้ล่ะ ฉันจะเป็นฝ่ายคว้ามือเขาไว้เหรอ 
    ระหว่างที่ตีกันกับความคิดของตัวเองเขาก็คลายมือออกน้อยๆ ก่อนจะกอบกุมมันเข้าให้แน่นกว่าเดิม 

    หัวใจฉันลิงโลดจนน่าหมั่นไส้ ฉันกำลังมีความสุขกับอะไรเล็กน้อยแบบนี้จริงๆเหรอ

    น่าอายจริงๆเลย



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in