เวลาได้ยินเพลงท่อนนี้แล้วน้ำตาจะไหลทุกรอบ ปกติเวลาเสียใจจะพยายามไม่ให้ใครรู้ คือปกติป๊ากับม๊าก็มีเรื่องเครียดอยู่แล้วอ่ะ ถ้าเราไปร้องไห้ให้เค้าเห็นอีกมันจะไม่ยิ่งแย่หรอวะ จนบางครั้งก็ไม่ไหวกลายเป็นพูดคุยด้วยอารมณ์เพราะว่าเค้าไม่เข้าใจว่าเรากำลังคิดอะไรอยู่ เค้าก็เคยบอกว่าคิดอะไรก็บอกปรึกษาได้แต่เราก็เลือกที่จะไม่พูด มันพูดไม่ออกมากกว่า ไม่อยากให้เค้าต้องเสียใจเพราะเรา เพราะทุกวันก็ไม่รู้แล้วว่าเค้าเริ่มผิดหวังในตัวเรามากขึ้นรึเปล่า ทำอะไรก็ไม่สำเร็จเลย ไม่รู้แล้วว่าตัวเองควรจะทำยังไง ควรเดินไปทางไหนต่อ เหมือนใช้เงินพ่อแม่ไปวันๆเลย ไร้จุดหมาย

คงต้องอดทนให้มากกว่านี้