1. ได้เจอคนหลายประเภท เริ่มเข้าใจการใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมมากขึ้นว่าบางทีเราก็ต้องลดความเป็นตัวเองลงบ้าง วิธีการสื่อสารกับคนแต่ละประเภทก็ต่างกันไป ต้องมีจิตวิทยาการพูดคุย(อันนี้แค่รู้แต่ยังไม่มีความสามารถ) 

2. ไอ้คนหลายประเภทที่ว่า มันก็ส่งผลให้เกิดเหตุการ์ณต่างๆที่ไม่คาดคิดเหมือนกัน แต่ก็ถือว่าเข้าใจได้เพราะเราเริ่มเข้าใจว่าเค้าเป็นคนแบบไหน แต่กับบางเหตุการ์ณแม่งก็ไม่สามารถจะเข้าใจได้จริงๆ

3. รู้สึกมีประสบการณ์ชีวิตมากขึ้นมากๆ ด้วยสังคมที่ทำงานมันสอนเราหลายๆอย่าง รู้ว่าแต่ละอย่างเราควรจะดีลกับมันยังไง แต่ก็ทำตามที่ใจคิดทุกอย่างไม่ได้หรอก 

ถ้ามันเป็นเรื่องเทคนิค เรื่องการทำงาน กับบางอย่างก็จัดการมันได้แต่บางอย่างแม่งก็หลุดจริงๆเพราะงานมันoverloadเกินไป ส่วนเรื่องความรู้สึกมันก็จัดการไม่ได้จริงๆ

4. กับบางเรื่องก็ไม่อยากรับรู้เลยสักนิดเดียว แต่อย่างน้อยเรื่องครั้งนี้มันก็สอนให้เรารู้ว่า ถ้ารับรู้แล้วฉันไม่สามารถดีลกับแม่งได้จริงๆ จัดการความรู้สึกตัวเองได้ยากมาก พอรู้สึกว่าเหมือนจะทำได้แล้วแต่สุดท้ายก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม

5. ปีหน้าจะเริ่มงานใหม่เพราะด้วยเหตุผลหลายอย่างมากๆ เป็นการตัดสินใจครั้งใหญ่ในชีวิตตอนนี้

- ตั้งแต่day1 ที่เริ่มเข้ามากทำงานกังวลมากๆ เพราะเราเป็นคนคุยไม่เก่งเลย กลัวจะทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้ แต่ด้วยเนื้องานเราไม่รู้เรื่องเลยการเขียนแคดสกิลเป็นศูนย์ เลยจำเป็นต้องคอยถาม พี่ๆก็ใจดีมากคอยสอนตลอด เต็มใจสอนเราทำให้เราไม่กลัวที่จะถามแต่จะเกรงใจมากกว่าเพราะงานค่อนข้างยุ่ง คุณครูเราในวงการนี้ก็ต้องเป็นพี่บกับพี่ทเลยจริงๆ เป็นสองคนเราที่สอนเรา

- จริงๆแล้วดีใจมากที่ได้รู้จักกับทุกๆคน รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโชคดีที่ได้มาอยู่ในสังคมแบบนี้บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีเกินไปด้วยซ้ำ 

- ก็ได้แต่ว่าหวังว่าที่ใหม่มันจะเหมาะสมกับเรา แต่เราก็เป็นคนประเภทง่ายๆอยู่แล้ว ถ้ามันไม่แย่จริงๆก็คงจะอยู่ได้

ถึงที่ทำงานปจบ ขอบคุณเพื่อนๆที่ทำงานทุกคน เรื่องราวทุกๆเรื่องราวที่เข้ามาเป็นประสบการ์ณในชีวิตที่สอนให้เราโตขึ้นได้ขนาดนี้