ในขณะที่เรากำลังจะไขกุญแจดอกนั้น ทุกความคิดก็เข้ามาในหัว เราควรจะไม่ดูมันสิเพราะคุณบอกเราว่าห้ามดูมัน แต่อีกความคิดนึง ถึงเราเปิดกล่องใบนี้ดู ก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเรารู้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราได้ไขกุญแจเปิดกล่องใบนี้แล้ว แต่ความรู้สึกของเราหลังจากนั้นหล่ะ หลังจากรู้ความลับแล้วเราจะรู้สึกอย่างไร ถ้ามันเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีเราจะรับมือกับมันยังไง แค่เราเปิดกล่องใบนั้นดูก็มากเกินไปแล้ว ถ้าจะให้เราเอาความลับในกล่องใบนี้ไปปรึกษากับใครอีกก็คงไม่ได้หรอก 

     สุดท้ายแล้วเราก็เลือกที่จะไม่ไขกุญแจดอกนั้น แล้วโยนลูกกุญแจทิ้ง ให้ห่างออกไปไกลที่สุด ไกลจนเราไม่มีทางเอามันกลับมาได้อีก