สวัสดีครับพี่ป๋อง ผมมีเรื่องจะมาเล่า

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นที่แฟลตแห่งหนึ่ง ผมขอไม่บอกพิกัดนะครับ กลัวผู้คนจะแตกตื่นกันเสียก่อน

ก่อนหน้านี้ไม่นาน ข้างห้องผมมีคนผูกคอตายครับ บอกตรงๆ ว่าช็อคไปเลย

แต่เรื่องของผมไม่ได้ตื่นเต้นระทึกขวัญแบบไม่มีใครรู้เรื่อง ต้องรอให้มีกลิ่นเน่าเหม็นลอยมาคนทั้งแฟลตถึงจะรู้นะครับ เขารู้กันตั้งแต่วันนั้นเลย เพราะคนที่ผูกคอตายเขาบอกว่าจะย้ายออก เจ๊เจ้าของแฟลตเลยให้คนมาเช่าต่อทันที

เอาเข้าจริง ผมก็กลัวแทนน้องที่เพิ่งย้ายเข้ามานะครับ เป็นสาวเป็นแส้ แถมอยู่ตัวคนเดียว ถ้าเกิดผีดันเฮี้ยนขึ้นมาก็กลัวว่าน้องจะอยู่ไม่ยืด เอาเรื่องไปโพสต์ลงเว็บบอร์ดกลายเป็นกระทู้ฮิตแล้วห้องนั้นเกิดร้างไม่มีใครเช่าต่อขึ้นมา ผีย้ายมาอยู่ห้องผมนี่ซวยเลยนะครับ 

แต่หลายวันผ่านไปก็ไม่เห็นมีใครพูดว่าเจอผี น้องผู้หญิงคนนั้นก็ดูใช้ชีวิตตามปกติ...อ้าว! พี่ป๋องอย่าเพิ่งรีบตัดสายสิครับ กำลังจะเข้าเรื่องแล้วครับ ผมกำลังจะเล่าให้ฟังว่าเรื่องนี้มันแปลกที่ตรงไหน

พี่รู้จักนักวาดภาพชาวไทยที่ชื่อ ‘จัง’ มั้ยครับ คือปกติ เขาก็วาดภาพประกอบสเกลเล็กใหญ่ เน้นดีเทลเยอะๆ เล่าเรื่องจบภายในภาพเดียว มีข้อความประกอบแค่เล็กน้อยพอน่ารัก แต่วันดีคืนดี จังก็เขียน ‘การ์ตูนผี’ ครับพี่

เดี๋ยวสิครับ อย่าเพิ่งทำเสียงเบื่อหน่าย การ์ตูนเรื่องนั้นของจังชื่อว่า ใต้แสงธูป ว่าด้วยเรื่องราวของหญิงสาวคนหนึ่งที่บังเอิญไปเช่าห้องพักต่อจากคนที่ผูกคอตาย ซึ่งพี่คงเดาได้ไม่ยากใช่มั้ยครับว่าเธอต้องเจอผี แต่การเจอผีของเธอต่างจากที่เราคุ้นนะครับ เพราะเขาไม่ได้มาหลอก แต่มาสร้างปฏิสัมพันธ์ หาเรื่องพูดคุยกันแบบที่ผมโทร.คุยกับพี่นี่แหละ 

ตอนแรกผมก็ไม่รู้สึกอะไรกับการ์ตูนเรื่องนี้นะครับ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ก็คลับคล้ายคลับคลากับฉากหลัง...ครับ มันโคตรเหมือนแฟลตที่ผมอยู่เลยพี่!

เฮ้ย พี่หาว่าผมแต่งเรื่องมาหลอกได้ยังไง วันก่อนผมเพิ่งเห็นน้องข้างห้องทำปากขมุบขมิบเหมือนว่าคุยกับใคร ดึกดื่นน้องเขาก็โหวกเหวกโวยวายไล่อะไรก็ไม่รู้จนยามต้องเดินขึ้นมาถาม แล้วยังมีวันที่น้องเขาตะโกนอีกว่าทำกับข้าวให้กิน ทำไมไม่กิน ซึ่งวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้ามารอดูว่าจะมีใครออกมาจากห้องน้องเขามั้ย ปรากฏว่าก็ไม่มี! ไปถามยามก็บอกว่าน้องเขาอยู่คนเดียว!! แล้วที่สำคัญ เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็อยู่ในการ์ตูนด้วย!!! การ์ตูนผีนะพี่ แม้ว่าเรื่องส่วนใหญ่จะเนิบนาบนุ่มนวลอ้อยอิ่งจนอีกนิดก็จะกลายเป็นโรแมนติกอยู่แล้วก็เหอะ พี่คิดดูสิครับว่าถ้าน้องเขาไม่ได้คุยกับผี แล้วจะคุยกับใคร!!!!

ยังไม่จบนะครับ ทุกวันนี้น้องข้างห้องยังคงมีปฏิสัมพันธ์กับพลังงานบางอย่างเหมือนเดิม แถม ใต้แสงธูป ก็เป็นการ์ตูนขนาดยาว เห็นเขาว่าเล่มแรกเป็นเพียงแค่ปฐมบทเท่านั้น ผมลุ้นมากๆ ว่าเรื่องของผีและหญิงสาวในเรื่องจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปในรูปแบบไหน อ๋อ มันไม่ค่อยมีฉากตุ้งแช่ ผีหลอกวิญญาณหลอนหลอกครับ แหม การ์ตูนผีก็ไม่จำเป็นต้องมีแต่ผีหน้าเละๆ มั้ย แต่...พอพี่ทักแบบนี้ผมก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ามันเป็นการ์ตูนผีหรือเปล่า

อืม...พี่คิดว่าเรื่องของผมมันธรรมดาไปเหรอครับ?

โธ่พี่ นี่มันยุค พ.ศ. ไหนแล้ว พี่คิดว่าผีต้องกระโชกโฮกฮาก หมอบ ลุก กลิ้ง วิ่ง คลานกันหมดเลยหรือไง พี่พูดแบบนี้ถือว่าไม่ให้เกียรติเรื่องเล่าของผมและของผีด้วยนะ พี่ดูถูกความเชื่อของคนได้ยังไง นี่ถ้าเกิดเขาได้ยินขึ้นมา คืนนี้ไปหลอกพี่ ผมไม่รู้ด้วยนะ...อย่าหาว่าผมไม่เตือนล่ะ

เพราะเรื่องนี้ ผม—สำนักพิมพ์แซลมอน จะไม่ยุ่ง!