เรามักสงสัยอยู่บ่อยๆ ว่าภายใต้รอยยิ้มฉีกได้องศาสวย และท่าทางทะมัดทะแมงของเหล่านางฟ้า พวกเธอคิดอะไรกันอยู่
          ด้วยเวลาขึ้นเครื่องบินนั้น ภาพที่เห็นเป็นประจำมักจะไม่พ้นการทำงานของแอร์โฮสเตสกับสจวร์ตที่นอกจากจะดูขยันขันแข็ง
เวลาบินไปไหนไกลๆ ไม่ว่าตอนนั้นดึกขนาดไหน หรือเช้าเพียงใดลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ มองไปไม่ไกล ก็จะเห็นแอร์ฯ สาว สจวร์ตหนุ่มคอยบริการ รองรับอารมณ์ผู้โดยสารบนฟากฟ้าตลอดเวลา
          จริงอยู่ว่าคือหน้าที่การงาน แต่เราก็อยากรู้ว่า ภายใต้ความเป๊ะเหล่านั้น พวกเธอ/เขารู้สึกอย่างไร
          เราพบ ไลลา ศรียานนท์ ครั้งแรกบนพื้นดิน
          ในครั้งนั้น ไม่มีสัญญาณใดบ่งบอกว่าหญิงสาวตรงหน้าจะมีความฝันอยากเป็นแอร์โฮสเตส เรารับรู้ว่าเธอเป็นเมกอัพอาร์ทิสต์
ผู้หอบหิ้วกระเป๋าและอุปกรณ์ไปปัดแก้มกรีดอายไลเนอร์ถึงมะนิลาประกอบกับบุคลิกทะมัดทะแมงและผมที่สั้นกุด ทำให้หลังจากการพบกันครั้งแรกผ่านไปปีกว่าๆ พอรู้ว่าไลลาจะไปสอบแอร์ฯ เราถึงกับต้องถามซ้ำว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า
          ด้วยความสนใจของเธอในข้างต้น และความเป็นเด็กจบใหม่ในคณะที่เกี่ยวกับการขีดๆ เขียนๆ เราเลยคิดว่าอาชีพที่เธอเลือกน่าจะหนีไม่พ้นจากสิ่งที่เธอสนใจ
          แต่บางครั้ง อาชีพที่ใช่ ก็ไม่ได้ตรงกับความสนใจของเรา

          ทุกคนคงอยากทำตามความฝัน และคงมีคนจำนวนไม่น้อยที่กัดฟันสู้ทนเพื่อลองเดินตามฝันดู
สักตั้ง—ไลลาก็เป็นหนึ่งในนั้นเธอลองทำตามความฝัน ก่อนจะพบว่ามันเติมเต็มจิตใจ แต่ไม่เติมเต็มกระเป๋าสตางค์

          ใกล้เวลาเครื่องขึ้นแล้ว โปรดอย่าลืมรัดเข็มขัด แล้วไปพบไลลาบนอากาศด้วยกัน

          จากคนที่ไม่เชื่อเรื่องดวงเท่าไร แต่ในวันที่เริ่มสนใจ ‘อาชีพที่น่าสนใจ’ ก็ดันไปตรงกับช่วงที่สายการบินยักษ์ใหญ่เปิดรับสมัครแอร์ฯ พอดี
          ตลอดการคัดเลือกเกือบครึ่งปี เราต้องผ่านการทดสอบทั้งร่างกาย จิตใจ สติปัญญา ฯลฯ เราได้เรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนอีก 30 คน แต่ละคนมาจากต่างที่ทางและมีเหตุผลที่ตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตนี้ต่างกัน