" คุณลุง ทำแบบนั้นสนุกไหมครับ? "

" หือ อะไรเหรอ? "

" การถ่ายคนอยู่ข้างหลังกล้อง "

" อ๋อ นี่น่ะเหรอ สนุกสิ การแอบมองชีวิตคนอื่นเป็นสิ่งที่สนุกที่สุดอยู่แล้วล่ะ พอได้พบเจอ ได้สัมผัสกับคนทุกประเภทบนโลกนี้แล้ว บางครั้งก็ทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณชีวิตที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษของตัวเอง"

" จะมีช่วงเวลาที่เรารู้สึกขอบคุณชีวิตที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษจริงเหรอครับ? "

บทสนทนาตอนหนึ่ง จากเรื่อง our beloved summer

นั่นสินะ

จะมีจริง ๆ เหรอ ช่วงเวลาทีี่เราขอบคุณชีวิตที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษของตัวเอง

เราพิเศษยังไงกันนะ

เรียนกลาง ๆ

หน้าตาไม่ได้โดดเด่น

ความสามารถพิเศษก็ไม่มี

ไม่ได้พูดเก่ง

ไม่ได้ยิ้มเก่ง

ไม่ได้แบ่งปันพลังบวกให้กับคนทั้งโลกได้อย่างบางคน

ไม่ได้รู้จักตัวเองดีพอที่จะสามารถทำอะไรตามใจอยากได้

ไม่ได้เก่งเรื่องไหนเป็นพิเศษ

เหมือนคนที่อยู่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ

ไม่มีอะไรโดดเด่น

ไม่ว่าจะมองในแง่ไหน

ก็ไม่มีเลย

แต่เราหวังจริง ๆ นะ

หวังว่าช่วงเวลานั้นจะมาถึงในสักวัน

ช่วงเวลาที่เราจะรู้สึกขอบคุณ

ช่วงเวลาที่เราจะโอบกอดความธรรมดาของตัวเองเอาไว้

ช่วงเวลาที่เราสามารถพูดกับตัวเองได้อย่างเต็มปากว่า

ไม่เป็นไรเลย

ถึงจะธรรมดา แต่ก็ใช่ว่าจะไม่น่าจดจำ

ถึงจะธรรมดา แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ควรมีอยู่

ถึงจะธรรมดา แต่ก็ใช่ว่าจะไม่คู่ควรกับคำขอบคุณ

ถึงจะเป็นชีวิตที่ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ แต่เราก็จะขอบคุณมันในทุก ๆ วัน

ขอบคุณนะ

และเราก็หวังว่า ช่วงเวลาเหล่านั้นก็จะมาถึงทุกคนในสักวันเหมือนกัน

ถ้าวันนั้นมาถึงแล้ว

อย่าลืมขอบคุณตัวเองดัง ๆ ล่ะ :)